Wynagrodzenia

Głównym zadaniem związków zawodowych jest walka o bardziej sprawiedliwy podział dochodu, jaki pracownicy i pracownice wytwarzają swoją pracą i który jest w przeważającej części zagarniany przez kapitalistów w formie zysków. Inicjatywa Pracownicza docelowo dąży do wyeliminowania wyzysku ze stosunków pracy, a jako środek służący temu celowi postrzega zmianę zasad podziału dochodu narodowego pomiędzy płace a zyski.

Nasze postulaty:
1.    Podwyższenie miesięcznego wynagrodzenia minimalnego do wartości 60% przeciętnego wynagrodzenia w gospodarce (2800 zł brutto w 2014 r.) oraz wprowadzenie minimalnej stawki godzinowej (obliczanej na podstawie wysokości wynagrodzenia minimalnego po podwyżce) obowiązującej bez względu na typ zatrudnienia i formę umowy;
2.    Ograniczenie dysproporcji płacowych w ramach poszczególnych zakładów pracy, w poszczególnych branżach i w całej gospodarce (w tym także w wymiarze międzynarodowym);
3.    Jawność dochodów (bez względu na źródło ich pozyskiwania), zwłaszcza jawność płac na poziomie zakładowym, dostępność danych o wynagrodzeniach dla osób spoza zakładu pracy oraz zakaz jakichkolwiek klauzul umożliwiających utajnienie części lub całości dochodu, zwłaszcza wynagrodzeń.
4.    Uznanie pracy opiekuńczej (opieki nad dziećmi i osobami zależnymi) za pracę niezbędną do przetrwania społeczeństwa i przyznanie za tą pracę świadczeń z systemu zabezpieczenia społecznego w wysokości co najmniej minimalnego wynagrodzenia za pracę.

Czas pracy

Od momentu powstania ruchu pracowniczego, jego głównym postulatem było skracanie czasu pracy, zagwarantowanie pracownikom i pracownicom prawa do odpoczynku i możliwości rozwoju osobistego i społecznego w czasie wolnym. Inicjatywa Pracownicza kontynuuje tę tradycję i dąży zarówno do zwiększenia ilości czasu wolnego dla wszystkich pracujących, jak i bardziej sprawiedliwego podziału pracy.

Nasze postulaty:
1.    Skrócenie okresów rozliczeniowych do maksymalnie 1 miesiąca;
2.    Rozciągnięcie maksymalnych norm dotyczących dziennego (8 godzin) i tygodniowego (40 godzin, dwa wolne dni w tygodniu) czasu pracy na wszystkich pracujących – bez względu na formę zatrudnienia i typ umowy, bez obniżki płac;
3.    Ograniczenie nadgodzin do maksymalnie 2 godzin na dobę (i nie więcej niż 10 nadgodzin w miesiącu), płatnych w wysokości 200% wynagrodzenia godzinowego;
4.    Docelowo skrócenie czasu pracy do 30 godzin tygodniowo, bez obniżki płac.

BHP

Wypadki przy pracy i choroby zawodowe są w przeważającej mierze wynikiem dążenia do oszczędzania na „kosztach pracy” – nasze życie i zdrowie jest przez kapitał traktowane jako „koszt”, a wszelkie instytucje (w tym także te zarządzane przez pracowników i pracownice, jak Społeczna Inspekcja Pracy) stają się obiektem ataków organizacji pracodawców i władz państwowych. Na polu BHP celem OZZ Inicjatywa Pracownicza jest więc przede wszystkim obrona i rozwój obowiązujących norm i przepisów z zakresu bezpieczeństwa i higieny w miejscu pracy oraz zachowanie i rozwój instytucji pracowniczej kontroli nad BHP.

Nasze postulaty:
1.    Obrona obowiązujących uprawnień Społecznej Inspekcji Pracy oraz wprowadzenie mechanizmów pracowniczej kontroli nad bezpieczeństwem w miejscu pracy także na osoby pracujące na umowach cywilnoprawnych i samo zatrudnione.

Niestabilność zatrudnienia, umowy śmieciowe i prekariat

Polityka deregulacji rynku pracy, rozwój elastycznych form zatrudnienia (umów śmieciowych) i postępująca tendencja do ograniczania praw pracowniczych składających się na system gwarantujący stabilność zatrudnienia (gwarancje: minimalnego wynagrodzenia za pracę, maksymalnego czasu pracy, dostępu do systemu zabezpieczenia społecznego, możliwości zrzeszania się w związkach zawodowych) stanowią narzędzie maksymalizacji zysków dla biznesu i ograniczenia wydatków publicznych kosztem dochodów i jakości życia klasy pracującej. Traktujemy je jako próbę cofnięcia stosunków pracy do XIX-wiecznego kapitalizmu, z wszelkimi jego negatywnymi następstwami i występujemy w obronie zdobyczy socjalnych ruchu pracowniczego.

Nasze postulaty:
1.    Ograniczenie możliwości stosowania czasowych umów o pracę – likwidacja wszelkich form zatrudnienia na czas określony z wyłączeniem pracy na zastępstwo oraz pracy na okres próbny;
2.    Likwidacja agencji pracy tymczasowej;
3.    Ścisłe ograniczenie możliwości stosowania umów cywilnoprawnych – w szczególności uniemożliwienie zatrudniania tzw. „personelu pomocniczego” (sprzątającego, ochrony, etc.) za pośrednictwem umów zleceń, umów o dzieło i samo zatrudnienia;
4.    Likwidacja kontraktów w sektorze służby zdrowia i zatrudnienia innego niż podlegające przepisom „Karty nauczyciela” w sektorze oświaty;
5.    Pracownicza kontrola nad zasadami zatrudniania w przedsiębiorstwach – tak w sektorze prywatnym, jak i publicznym.
6.    Likwidacja specjalnych stref ekonomicznych.

Prawo do strajku i wolności związkowe

Kolektywne prawa pracownicze, takie jak prawo do strajku i swoboda zrzeszania się w związkach zawodowych są od co najmniej 25 lat obiektem najbardziej agresywnych ataków ze strony biznesu i władz państwowych. Związki zawodowe – niezależnie od istniejących pomiędzy nimi różnic – muszą na te ataki odpowiedzieć w stanowczy sposób, w innym wypadku grozi nam powrót do XIX-wiecznego barbarzyństwa i ustawodawstwa antyzwiązkowego.

Nasze postulaty:
1.    Uznanie powszechnego prawa do strajku, także dla pracownic i pracowników nie zrzeszonych w związkach zawodowych oraz niezależnie od rodzaju umowy, na podstawie której świadczona jest praca.
2.    Uznanie prawa do organizowania strajków wymierzonych w antypracowniczą i antyspołeczną politykę władz krajowych, samorządowych i instytucji międzynarodowych, w tym prawa do organizacji strajku generalnego w poszczególnych branżach, regionach lub o zasięgu krajowym i międzynarodowym;
3.    Wprowadzenie następujących zmian w obowiązującej procedurze rozwiązywania sporów zbiorowych:
a)    wprowadzenie limitu czasowego dla rokowań, po upływie którego organizacja związkowa prowadząca spór ma prawo przejść do jego kolejnej fazy;
b)    zniesienie procedury mediacji, a przynajmniej jej obowiązkowej odpłatności;
c)    zniesienie obowiązku przeprowadzania referendum strajkowego;
4.    dokładne zdefiniowanie kategorii pracowników, którym nie przysługuje prawo do strajku – ograniczenia te w żadnym wypadku nie powinny być rozciągane na pracowników administracji krajowej i samorządowej oraz osoby zatrudniane w sektorze usług publicznych;
5.    Wprowadzenie faktycznej ochrony osób reprezentujących organizacje związkowe na poziomie zakładowym i międzyzakładowym, pełniących funkcje Społecznych Inspektorów Pracy oraz zgłaszających przypadki mobbingu, dyskryminacji czy jakiegokolwiek innego łamania przez pracodawcę przepisów prawnych. Ochrona ta powinna polegać w pierwszej kolejności na ograniczeniu możliwości zwolnienia takiej osoby bez uzyskania wyroku sądu pracy.
6.    Wyłączenie spraw sporu zbiorowego z działu prawa cywilnego.

Usługi publiczne

Usługi publiczne (edukacja, transport, opieka, kultura, służba zdrowia) stanowią dobro wspólne, bez którego nie jest możliwe nasze codzienne funkcjonowanie. Z tego powodu powinny być one jak najszerzej dostępne dla wszystkich (nieodpłatne), wyłączone spod zasad rynkowych i chronione przed prywatyzacją. Zadaniem OZZ Inicjatywa Pracownicza jest obrona usług publicznych przed prywatyzacją i komercjalizacją oraz walka o rozwój tej sfery, zapewnienie jej odpowiedniego finansowania i udziału pracowników i pracownic i społeczności lokalnych w zarządzaniu usługami.

Nasze postulaty:
1.    Równy i powszechny dostęp dla wszystkich do usług publicznych. Ograniczenie lub zniesienie odpłatności za korzystanie z usług publicznych;
2.    Przywrócenie niekomercyjnego charakteru wszystkich usług publicznych i ich zbiorowego finansowania oraz rozwój mechanizmów pracowniczej kontroli nad zakładami pracy dostarczających dobra publiczne (w tym instytucji opieki, zdrowia itp.).
3.    Wiążące konsultowanie wszelkich przekształceń własnościowych przedsiębiorstw świadczących usługi publiczne z pracownikami i usługodawcami oraz konsumentami i konsumentkami, których to dotyczy.

Prawa kobiet  oraz mniejszości

Podstawą naszych działań jest solidarność całej klasy pracującej – Inicjatywa Pracownicza aktywnie zwalcza podziały wytwarzane przez państwo i kapitał i działa na rzecz odtworzenia wspólnoty wszystkich osób utrzymujących się z pracy najemnej. Odcinamy się od wszelkich idei, organizacji i inicjatyw o charakterze rasistowskim, szowinistycznym, seksitowskim czy homofobicznym. Związek zawodowy jest organizacją wszystkich pracowników i pracownic, a naszymi przeciwnikami są kapitał i państwo, a nie inni pracownicy i pracownice.

Nasze postulaty:
1.    Podniesienie płac kobiet do wysokości płac mężczyzn i zrównanie statusów obu płci;
2.    Równy podział obowiązków opiekuńczych i pracy reprodukcyjnej pomiędzy kobiety i mężczyzn oraz rozwój publicznych instytucji zapewniających opiekę nad dziećmi i osobami zależnymi (starszymi, niepełnosprawnymi);
3.    Rozwój publicznych instytucji zapewniających opiekę nad dziećmi i osobami zależnymi (starszymi, niepełnosprawnymi);
4.    Potępienie i stanowcze zwalczanie wszelkich przejawów przemocy wobec kobiet (tak fizycznej, jak i psychicznej), zachowań i praktyk sekistowskich, homofobicznych, rasistowskich i ksenofobicznych.

System zabezpieczenia społecznego

Integralną częścią płac są świadczenia z systemu zabezpieczenia społecznego (SZS) wypłacane w sytuacji utraty możliwości podjęcia lub kontynuacji pracy zarobkowej (starość, bezrobocie, urodzenie i wychowanie dziecka, choroba, wypadek przy pracy, niepełnosprawność). Gwarantują one biologiczne przetrwanie pracowników i pracownic, którzy z różnych powodów nie mogą – trwale lub czasowo – pracować i którzy bez istnienia SZS pozbawieni byliby jakichkolwiek dochodów. Inicjatywa Pracownicza stoi na stanowisku, że system zabezpieczenia społecznego musi pozostać publiczny, zarządzany kolektywnie, a fundusze na świadczenia wchodzące w jego skład muszą zostać zwiększone poprzez zwiększenie obciążeń kapitału – to kapitał korzysta z naszej pracy i bogaci się na niej, więc świadczenia te są częścią rekompensaty za pracę jaką wykonujemy na jego rzecz.

Nasze postulaty:
1.    Powszechne i nieobwarowane dodatkowymi restrykcjami prawo do godziwych świadczeń finansowych w sytuacji utraty zatrudnienia lub zdolności pracy wywołanych: utratą pracy, chorobą, wypadkiem przy pracy, wiekiem, urodzeniem dziecka, koniecznością sprawowania opieki nad osobami zależnymi, niepełnosprawnością;
2.    Zagwarantowanie wszystkim mieszkańcom i mieszkankom świadczeń emerytalnych finansowanych z budżetu państwa – na wzór rozwiązań przyjętych w Wielkiej Brytanii tuż po II Wojnie Światowej (uniwersalnego świadczenia pieniężnego wypłacanego wszystkim mieszkańcom i mieszkankom);
3.    Objęcie wszystkich twórców kultury dedykowanym systemem zabezpieczenia społecznego.

Mieszkalnictwo

Sektor mieszkaniowy jest szczególną częścią usług publicznych – brak dachu nad głową skutkuje skrajną formą wykluczenia społecznego jaką jest bezdomność. Mieszkalnictwo w Polsce w większości zostało poddane zasadom rynkowym: komercjalizacji czynszy, prywatyzacji i reprywatyzacji publicznego zasobu mieszkaniowego etc. Efektem tych działań są ludzkie tragedie (eksmisje), fatalne warunki życia (substandardowe lokale socjalne oraz pomieszczenia tymczasowe) oraz zadłużenie i spadek dochodów (brak publicznych mieszkań o niskim czynszu wymuszający zaciąganie kredytów i pożyczek). Inicjatywa Pracownicza popiera więc walkę z reprywatyzacją, podwyżkami czynszów, blokady eksmisji oraz zajmowanie pustostanów i rozwój publicznego sektora mieszkaniowego.

Nasze postulaty:
1.    Gwarancja przeniesienia do pełnowartościowego lokalu mieszkalnego w przypadku eksmisji;
2.    Likwidacja pomieszczeń tymczasowych i gett kontenerów socjalnych;
3.    Legalizacja zajmowania nieużywanych budynków i lokali w celu użytkowania ich na cele mieszkaniowe;
4.    Regulacja wysokości czynszów i określenie górnych limitów podwyżek czynszów.
5.    Działania władz zapobiegające zadłużeniu czynszowemu i wprowadzenie programów spłaty zadłużeń;
6.    Rozwój budownictwa społecznego prowadzonego przy wsparciu finansowym budżetu państwa;
7.    Uchwalenie ustawy reprywatyzacyjnej znoszącej oddawanie budynków w ramach reprywatyzacji.

Kwestie międzynarodowe

Ruch pracowniczy musi być tak globalny jak kapitalizm – ponieważ na nasze życie wpływają nie tylko lokalni pracodawcy i władze państwowe, ale i międzynarodowe korporacje i organizacje polityczne i ekonomiczne. Inicjatywa Pracownicza wspiera proces koordynacji walk i współpracy pomiędzy związkami odwołującymi się do tradycji anarchosyndykalistycznej oraz klasowymi i alternatywnymi związkami zawodowymi.

Nasze postulaty:
1.    Sprzeciw wobec wszelkich umów o wolnym handlu i porozumień inwestycyjnych, które realizują doktrynę neoliberalną i zagrażają prawom pracowniczym i socjalnym;
2.    Sprzeciw wobec neoliberalnej polityki Troiki (Komisja Europejska, Bank Światowy, Europejski Bank Centealny) narzucającej krajom Unii Europejskiej drastyczne cięcia budżetowe i redukcję praw pracowniczych i socjalnych.
3.    Wsparcie oporu społeczności, które poddawane są praktykom neokolonialnym i rasistowskim.