Choć pozbawianie oddolnych organizacji narzędzi do prowadzenia protestów nie jest nowością, rządząca partia stara się zrobić wszystko, by małe i średnie związki zawodowe nie miały nic do powiedzenia na temat zakładów, w których funkcjonują. Niedawno nowelizacja ustawy o prawie oświatowym pozbawiła małe związki zawodowe głosu w wielu sprawach dotyczących szkół. Rozważa się podniesienie progów reprezentatywności zakładowej zakładowych organizacji związkowych, co odbierze głos wielu organizacjom związkowym w sprawie obowiązujących w zakładach pracy regulaminów. Wciąż nie zrealizowano też nakazu Trybunał Konstytucyjny (wyrok o sygn. K 1/13) w sprawie zniesienia barier w korzystaniu z praw związkowych przez osoby zatrudnione na umowach śmieciowych. Tymczasem inny wyrok, już "nowego" Trybunału Konstytucyjnego z dnia 20 czerwca 2017 o sygn. K 5/17 uchylający dotychczasowe przepisy o wyborze członków Krajowej Rady Sądownictwa realizowany jest błyskawicznie i stał się asumptem do całej reformy sądownictwa. W przeciwieństwie do tego pierwszego, daje on rządzącej partii możliwość zwiększenia swej kontroli nad państwem i społeczeństwem. 

Nie sprzeciwiamy się koniecznym reformom socjalnym, jak wprowadzenie godzinowej stawiki minimalnej przy umowach śmieciowych czy świadczeń z programu 500 plus. Uważamy jednak, iż reformy te muszą iść w parze ze wzrostem kontroli społeczeństwa nad państwem i stanowionym przez nie prawem. 

Choć trwające latami postępowania sądowe często praktycznie uniemożliwiają realizację słusznych roszczeń pracowniczych (np. przywrócenia do pracy po nieuzasadnionym zwolnieniu) nie sądzimy, by większe podporządkowanie sędziów Ministrowi Sprawiedliwości, pełniącemu jednocześnie funkcję Prokuratora Generalnego, miało rozwiązać ten problem. Nie sądzimy też, by przyznanie prokuratorom prawa zgłaszania kandydatur sędziów do Krajowej Rady Sadowniczej miało poprawić sytuację wymiaru sprawiedliwości. Zbyt często umarzali oni postępowania w sprawie utrudniania działalności związkowej lub oskarżali związkowców o „nielegalne strajki”, byśmy mogli zaufać ich opinii w tej sprawie. 

Interpretujemy skok na sądownictwo jako krok pośredni, mający na celu budowę państwa policyjnego, w którym akt oskarżenia i gumowa pałka nie tylko zastąpi, ale także zlikwiduje wszelką inicjatywę społeczną. Ministerstwo Obrony Narodowej już szkoli bojówki w postaci Wojsk Obrony Terytorialnej, czyżby po to by wspomogły one nacjonalistów w pochodzie po władze?

Sprzeciwiamy się reformie koncentrującej władzę w rękach partii rządzącej. Zamiast tego żądamy rzeczywistej demokratyzacji sądów poprzez poddanie ich społecznej, a nie partyjnej kontroli.