Bresco. Historia naszego protestu.

Dwadzieścia osiem kobiet z poznańskiego Centrum Medycznego HCP zostało przeniesionych do firmy Bresco (z siedziba przy ulicy Robotniczej 32) w lipcu 2002 roku. Początkowo mówiono im, że mają się same zwolnić, a wówczas zostaną przyjęte ponownie, ale na nowych warunkach. Jeżeli się nie zgodzą, stracą pracę bezpowrotnie. Postanowiły jednak nie poddać się presji i założyły związek zawodowy (Solidarność'80). Wywalczyły przeniesienie na podstawie artykułu 23'.

Tymczasem firma Bresco nie tylko w Poznaniu, ale także w innych miasta nie wywiązywała się z wymogów prawnych wobec pracowników. 13 marca 2003 roku przez dwie godziny strajkowały sprzątaczki, kucharki i sanitariuszki w Szpitalu Kolejowym we Wrocławiu. Głównym powodem protestu było nie otrzymywanie wynagrodzenia na czas. Firma Bresco tłumaczyła się, że szpitale są jej winne kilka milionów złotych. Konflikt nie został zażegnany i 28 maja 2003 wybuchł ponownie strajk w Szpitalu Kolejowym. Dyrekcja musiała zaangażować żołnierzy, którzy roznosili posiłki.

Dzień później (29 maja 2003 r.) w Poznaniu doszło do pierwszego protestu pracownic Bresco ze szpitala Centrum Medyczne HCP. Głównym powodem konfliktu było nagminne łamanie prawa pracy przez firmę. Firma nie płaciła wynagrodzeń na czas, nie dostarczała dostatecznej ilości środków higienicznych i dezynfekcyjnych oraz sprzętu. Nie wykonywano odpowiednich badań i zatrudniano na czarno. Wszystkie zarzuty poznańskich związkowczyń potwierdzone były przez kontrole Państwowej Inspekcji Pracy.

Kiedy - po raz kolejny - 13 listopada 2003 nie było pieniędzy na koncie (trzy dni zwłoki) pracownice z Centrum Medycznego HCP zastrajkowały. Po dwóch godzinach szpital zadeklarował, że dokona przelewu na konto Bresco i że pracownicy dostaną pensje. Wróciły do pracy, ale wynagrodzenie otrzymały dopiero po tygodniu. Wszystkim wręczono wypowiedzenie z pracy - jak się okazało zwolnienia przeprowadzono w sposób niezgodny z prawem. Do sądu pracy w Poznaniu wpłynęło 17 pozwów. Pozwów nie złożyły tylko te pracownice, które były na chorobowym, urlopach wychowawczych i macierzyńskich. Oraz niewielka część, która dała się zastraszyć. Ostatecznie z dniem 1 kwietnia 2004 roku umowę ze szpitala podpisała nowa firma - Doriado.

W czasie tym związek prowadził negocjacje z dyrektorem Centrum Medycznym HCP, który wcześniej był pracodawcą i zabiegał o ponowne zatrudnienie byłych pracownic. Dyrektor polecił jednak do pracy firmie Doriado - co potwierdziła kontrola Państwowej Inspekcji Pracy - salowe i sprzątaczki, które nie należały do Solidarności'80, de facto łamiąc prawo, które mówi, iż z powodu przynależności do związku nie można nikogo pozbawić prawa do pracy. Dyrekcja szpitala de facto tolerowała nielegalne działania firmy Bresco, w tym zatrudnianie na czarno.

Po przeprowadzeniu zwolnień i utraty zlecenia w szpitalu firma Bresco w dalszym ciągu nie wywiązuje się z podstawowych obowiązków: nie wypłacono pracownikom odpraw, nie wysyła się do Poznania (np. do ZUS) odpowiednich dokumentów przez co, np. niektóre z pracownic od kilku miesięcy nie otrzymały należnego im chorobowego. Przedstawiciele firmy Bresco nie stawiają się też na rozprawy w poznańskim sądzie pracy, co przedłuża procedurę.

Inicjatywa Pracownicza - Federacja Anarchistyczna s. Poznań, oraz KNSZZ Solidarność'80 apelują do związków zawodowych i działaczy pracowniczy we Wrocławiu o podjęcie akcji solidarnościowej z byłymi pracownicami Bresco i zorganizowanie działań, których celem byłoby wymuszenie na firmie Bresco przestrzeganie podstawowych praw pracowniczych i związkowych, wypłatę należnych świadczeń i uporządkowanie formalnego statusu zwolnionych pracownic.