Apel do pracowników i związków zawodowych o wspólną walkę w obronie praw i interesów ludzi pracy
- Dział: Dokumenty bieżące
My, niżej podpisani przedstawiciele związków zawodowych, reprezentujący różne grupy zawodowe i branże, apelujemy do wszystkich ludzi pracy, organizacji związkowych i społecznych o podjęcie wspólnej walki w obronie zagrożonych praw i interesów pracowniczych. Realizacja neoliberalnej polityki doprowadziła do obecnego kryzysu. Jego fatalnych skutków nie można już ukryć. Ofiarami tego kryzysu, kolejny raz, mają być środowiska pracownicze i ludzie niezamożni. W wyniku nacisku kapitału pozbawiani jesteśmy kolejnych praw i gwarancji pracowniczych. Nasza praca jest źle wynagradzana, a pogoń za zyskiem potęguje wyzysk. W Polsce, kolejny już rząd nie wyciąga z tego żadnych wniosków, realizując liberalne reformy. Nie liczy się przy tym z kosztami społecznymi. Źle wynagradzani pracownicy, łamanie podstawowych praw, brak dbałości o miejsca pracy i standard stosunków pracy, prywatyzacja usług publicznych, w tym tak podstawowych, jak ochrona zdrowia, zagrożenie bytu przyszłych emerytów, to perspektywy, przed jakimi staje świat pracy. Takiej polityce musimy się przeciwstawić. Razem.
1. Przeciwstawiamy się wprowadzeniu ustawy odbierającej setkom tysięcy pracowników prawo do przechodzenia na wcześniejsze emerytury. Uważamy za właściwe przyjęcie ustawy przedłużającej dotychczasowe zasady. Wymienione niżej związki zawodowe podejmują współpracę, której celem będzie koordynowanie i organizowanie wspólnych działań protestacyjnych w obronie prawa do wcześniejszej emerytury.
2. Przeciwstawiamy się polityce rządu, której skutkiem może być likwidacja setek tysięcy miejsc pracy. Zagrożone działaniami instytucji Unii Europejskiej są zakłady, a także całe branże i sektory, które wskutek narzuconych nam warunków upadną. Jest rzeczą absolutnie oczywistą, że w tym samym czasie, gdy z pieniędzy podatników ratuje się w państwach UE banki, także prywatne, nie może być zgody na to, aby odmawiano takiej pomocy, która ma służyć ratowaniu realnie istniejących miejsc pracy w zagrożonych branżach. Niesprawiedliwa i krzywdząca polityka UE wobec polskich rybaków musi ulec zmianie. Nie ma naszej zgody na upadek stoczni, który pociągnąłby za sobą upadłość setek firm w całym przemyśle stoczniowym.
3. Nie do zaakceptowania jest również narzucenie nam limitów emisji gazów cieplarnianych, co uderzy nie tylko w przedsiębiorstwa branży energetycznej, ale w całą polską gospodarkę, a także w całe społeczeństwo, powodując drastyczny wzrost cen energii i ciepła nawet o kilkaset procent. Dbałość o ekologię i ochrona klimatu nie może łączyć się z redukcją miejsc pracy. Koszt ochrony środowiska nie może zostać przerzucony na najuboższych, w przypadku których koszty energii stanowią poważną i ciągle rosnącą część budżetów rodzinnych.
4. Z całą mocą przeciwstawiamy się komercjalizacji i prywatyzacji służby zdrowia. Uważamy, że służba zdrowia powinna być publiczna i powszechnie dostępna. Jeżeli rząd w dalszym ciągu będzie forsował swoje pomysły, opowiemy się za referendum, w którym wszyscy obywatele będą mieli prawo wyrazić swoje zdanie. W swoich działaniach rząd musi zagwarantować poszanowanie praw i interesów pracowników tego sektora oraz dbałość o dobro pacjentów, szczególnie tych, których nie stać na korzystanie z usług prywatnej służby zdrowia.
5. Sprzeciwiamy się prywatyzacji usług publicznych w innych sektorach, takich jak transport publiczny, edukacja, poczta, usługi komunalne.
6. Przeciwstawiamy się dalszej polityce ograniczania praw pracowniczych i swobód związkowych. Liberalizacji kodeksu pracy i ograniczaniu gwarancji pracowniczych. Deregulacji rynku pracy, zwiększania możliwości zatrudniania pracowników na umowy pozakodeksowe, dalszemu uelastycznianiu zatrudnienia i czasu pracy. Wyrażamy swój sprzeciw wobec zwiększania uprawnień pracodawców i wprowadzania dla nich kolejnych ulg i przywilejów w stosunkach pracy. Konieczne jest wzmożenie ochrony pracowników i stosunku pracy oraz działań zmierzających do systematycznego wzrostu wynagrodzeń, np. poprzez wykorzystanie mechanizmu wzrostu ustawowo gwarantowanej płacy minimalnej.
7. Żądamy również od rządu uczciwego przedstawienia pracownikom, jaka jest sytuacja przyszłych emerytów, których oszczędności powierzono prywatnym funduszom emerytalnym. Jaka będzie wysokość świadczeń przyszłych emerytów i jakie są mechanizmy zabezpieczające, które chronią nasze składki przed skutkami obecnego kryzysu finansowego. W kontekście ostatnich wydarzeń szczególnie groźne jest zmuszanie Polski do zniesienia ograniczeń inwestowania tych środków w zagraniczne giełdy i instytucje finansowe. Ogromne środki finansowe OFE należy inwestować w tworzenie realnych miejsc pracy w Polsce, co byłoby korzystne dla wszystkich pracowników i bezpieczeństwa tych, do których środki te należą, zamiast służyć ryzykownym spekulacjom giełdowym i ratowaniu zagranicznych banków i instytucji finansowych.
Apel swój kierujemy do ludzi pracy i reprezentujących ich związków zawodowych. Zjednoczmy się we wspólnym działaniu. Wspólnie przeciwstawmy się zagrożeniom, które uderzają w cały świat pracy i wszystkich pracowników, bez względu na ich przynależność związkową.
Ludzie pracy potrzebują własnej, skutecznej reprezentacji związkowej, która służyć będzie walce o ich prawa i interesy. W tym celu powinniśmy się zjednoczyć, tworząc wspólną reprezentację, która z poszanowaniem naszej odrębności, pozwoli nam nie tylko się bronić, ale i podjąć skuteczną ofensywę pracowniczą, przeciwstawiając się dominacji kapitału i jego reprezentacji. Dla realizacji tego celu, być może konieczne będzie powołanie nowego ruchu związkowego. To my wypracowujemy zyski i dochody, których jesteśmy pozbawiani. Po latach doświadczeń z transformacją ustrojową i restauracją kapitalizmu czas najwyższy, aby dotychczasowe, skierowane do właścicieli i zarządców majątku zawołanie: „Pracujemy na wasze zyski, chcemy, abyście się nimi podzielili z nami”, zastąpić skierowanym do posiadaczy stwierdzeniem: „Nic co macie, nie byłoby wasze bez naszej pracy”. Nadszedł czas, abyśmy my, ludzie pracy, razem upomnieli się o zwrot tego, co zostało nam ukradzione.
Najwyższy czas przeciwstawić się polityce dzielenia ludzi pracy i rządzenia nimi ze szkodą dla praw i interesów tych, których mamy obowiązek reprezentować. Tylko razem będziemy w stanie wygrywać.
Za WZZ „Sierpień 80” BOGUSŁAW ZIĘTEK
Za KNSZZ „Solidarność 80” GRZEGORZ DURSKI
Za Związek Rybaków Polskich GRZEGORZ HAŁUBEK
Za Ogólnopolski Komitet Protestacyjny Rybaków GRZEGORZ SZOMBORG
Za ZZ Pracowników Ratownictwa Medycznego ROBERT SZULC
Za OZZ Inicjatywa Pracownicza JAROSŁAW URBAŃSKI
1. Przeciwstawiamy się wprowadzeniu ustawy odbierającej setkom tysięcy pracowników prawo do przechodzenia na wcześniejsze emerytury. Uważamy za właściwe przyjęcie ustawy przedłużającej dotychczasowe zasady. Wymienione niżej związki zawodowe podejmują współpracę, której celem będzie koordynowanie i organizowanie wspólnych działań protestacyjnych w obronie prawa do wcześniejszej emerytury.
2. Przeciwstawiamy się polityce rządu, której skutkiem może być likwidacja setek tysięcy miejsc pracy. Zagrożone działaniami instytucji Unii Europejskiej są zakłady, a także całe branże i sektory, które wskutek narzuconych nam warunków upadną. Jest rzeczą absolutnie oczywistą, że w tym samym czasie, gdy z pieniędzy podatników ratuje się w państwach UE banki, także prywatne, nie może być zgody na to, aby odmawiano takiej pomocy, która ma służyć ratowaniu realnie istniejących miejsc pracy w zagrożonych branżach. Niesprawiedliwa i krzywdząca polityka UE wobec polskich rybaków musi ulec zmianie. Nie ma naszej zgody na upadek stoczni, który pociągnąłby za sobą upadłość setek firm w całym przemyśle stoczniowym.
3. Nie do zaakceptowania jest również narzucenie nam limitów emisji gazów cieplarnianych, co uderzy nie tylko w przedsiębiorstwa branży energetycznej, ale w całą polską gospodarkę, a także w całe społeczeństwo, powodując drastyczny wzrost cen energii i ciepła nawet o kilkaset procent. Dbałość o ekologię i ochrona klimatu nie może łączyć się z redukcją miejsc pracy. Koszt ochrony środowiska nie może zostać przerzucony na najuboższych, w przypadku których koszty energii stanowią poważną i ciągle rosnącą część budżetów rodzinnych.
4. Z całą mocą przeciwstawiamy się komercjalizacji i prywatyzacji służby zdrowia. Uważamy, że służba zdrowia powinna być publiczna i powszechnie dostępna. Jeżeli rząd w dalszym ciągu będzie forsował swoje pomysły, opowiemy się za referendum, w którym wszyscy obywatele będą mieli prawo wyrazić swoje zdanie. W swoich działaniach rząd musi zagwarantować poszanowanie praw i interesów pracowników tego sektora oraz dbałość o dobro pacjentów, szczególnie tych, których nie stać na korzystanie z usług prywatnej służby zdrowia.
5. Sprzeciwiamy się prywatyzacji usług publicznych w innych sektorach, takich jak transport publiczny, edukacja, poczta, usługi komunalne.
6. Przeciwstawiamy się dalszej polityce ograniczania praw pracowniczych i swobód związkowych. Liberalizacji kodeksu pracy i ograniczaniu gwarancji pracowniczych. Deregulacji rynku pracy, zwiększania możliwości zatrudniania pracowników na umowy pozakodeksowe, dalszemu uelastycznianiu zatrudnienia i czasu pracy. Wyrażamy swój sprzeciw wobec zwiększania uprawnień pracodawców i wprowadzania dla nich kolejnych ulg i przywilejów w stosunkach pracy. Konieczne jest wzmożenie ochrony pracowników i stosunku pracy oraz działań zmierzających do systematycznego wzrostu wynagrodzeń, np. poprzez wykorzystanie mechanizmu wzrostu ustawowo gwarantowanej płacy minimalnej.
7. Żądamy również od rządu uczciwego przedstawienia pracownikom, jaka jest sytuacja przyszłych emerytów, których oszczędności powierzono prywatnym funduszom emerytalnym. Jaka będzie wysokość świadczeń przyszłych emerytów i jakie są mechanizmy zabezpieczające, które chronią nasze składki przed skutkami obecnego kryzysu finansowego. W kontekście ostatnich wydarzeń szczególnie groźne jest zmuszanie Polski do zniesienia ograniczeń inwestowania tych środków w zagraniczne giełdy i instytucje finansowe. Ogromne środki finansowe OFE należy inwestować w tworzenie realnych miejsc pracy w Polsce, co byłoby korzystne dla wszystkich pracowników i bezpieczeństwa tych, do których środki te należą, zamiast służyć ryzykownym spekulacjom giełdowym i ratowaniu zagranicznych banków i instytucji finansowych.
Apel swój kierujemy do ludzi pracy i reprezentujących ich związków zawodowych. Zjednoczmy się we wspólnym działaniu. Wspólnie przeciwstawmy się zagrożeniom, które uderzają w cały świat pracy i wszystkich pracowników, bez względu na ich przynależność związkową.
Ludzie pracy potrzebują własnej, skutecznej reprezentacji związkowej, która służyć będzie walce o ich prawa i interesy. W tym celu powinniśmy się zjednoczyć, tworząc wspólną reprezentację, która z poszanowaniem naszej odrębności, pozwoli nam nie tylko się bronić, ale i podjąć skuteczną ofensywę pracowniczą, przeciwstawiając się dominacji kapitału i jego reprezentacji. Dla realizacji tego celu, być może konieczne będzie powołanie nowego ruchu związkowego. To my wypracowujemy zyski i dochody, których jesteśmy pozbawiani. Po latach doświadczeń z transformacją ustrojową i restauracją kapitalizmu czas najwyższy, aby dotychczasowe, skierowane do właścicieli i zarządców majątku zawołanie: „Pracujemy na wasze zyski, chcemy, abyście się nimi podzielili z nami”, zastąpić skierowanym do posiadaczy stwierdzeniem: „Nic co macie, nie byłoby wasze bez naszej pracy”. Nadszedł czas, abyśmy my, ludzie pracy, razem upomnieli się o zwrot tego, co zostało nam ukradzione.
Najwyższy czas przeciwstawić się polityce dzielenia ludzi pracy i rządzenia nimi ze szkodą dla praw i interesów tych, których mamy obowiązek reprezentować. Tylko razem będziemy w stanie wygrywać.
Za WZZ „Sierpień 80” BOGUSŁAW ZIĘTEK
Za KNSZZ „Solidarność 80” GRZEGORZ DURSKI
Za Związek Rybaków Polskich GRZEGORZ HAŁUBEK
Za Ogólnopolski Komitet Protestacyjny Rybaków GRZEGORZ SZOMBORG
Za ZZ Pracowników Ratownictwa Medycznego ROBERT SZULC
Za OZZ Inicjatywa Pracownicza JAROSŁAW URBAŃSKI