3 kwietnia Inicjatywa Pracownicza uczestniczyła w Marszu w obronie warszawskiej edukacji organizowanym przez Porozumienie Oświatowe oraz Demokratyczne Zrzeszenie Studentów.

W demonstracji wzięły też udział pracownice szkolnych stołówek, rodzice oraz OPZZ Konfederacja Pracy. Hasłem przewodnim demonstracji było: "Zamiast Strefy Kibica chcemy Strefy Rodzica!". Protest zwołano w związku z zapowiedzianymi cięciami wydatków na oświatę w skutek których część warszawskich szkół zostanie zamknięte, a w innych planuje się prywatyzację stołówek. Poprzez protesty domagamy się m.in.: szerszego wpływu mieszkańców na budżet oraz wycofania się władz miasta z planów oszczędzania na edukacji.

Podczas marszu pojawiały się na równi wypowiedzi dotyczące obaw o jakość żywienia dzieci po przejęciu stołówek przez ajentów, wzrostu cen posiłków jak i zwolnień jakie mają dotknąć pracujące w szkołach kucharki. Przemówieniom towarzyszyły transparenty “Edukacja nie na sprzedaż”, “Ręce precz od szkolnych stołówek”, “Strefa rodzica”, “Chleba zamiast igrzysk”. Pracownice stołówek uderzały w przyniesione garnki i pokrywki.

Demonstracja kierowała się głównymi ulicami Warszawy w kierunku Pałacu Kultury i Nauki. Podczas marszu rozdawano ulotki informujące przechodniów o jego celu oraz zachęcające do samoorganizacji związkowej w swoich miejscach pracy. Wiele napotkanych osób okazywało poparcie dla protestu. Widać było powagę i zrozumienie dla wznoszonych postulatów.

Demonstracja zakończyła się w symbolicznym miejscu jakim jest dla sytuacji w szkołach plac przed głównym wejściem do Pałacu Kultury i Nauki. W czerwcu miasto stworzy tam tzw. Strefę kibica. Przez 23 dni miejsce to będzie służyć wypoczynkowi i zbiorowemu oglądaniu meczy rozgrywanych podczas Euro 2012. Na tę rozrywkę ratusz przeznaczył 27 mln złotych.

Po demonstracji członkowie Inicjatywy Pracowniczej, wraz z innymi uczestnikami demonstracji udali się na sesję rady dzielnicy Mokotów, gdzie kontynuowaliśmy protest przeciwko prywatyzacji stołówek szkolnych. Podczas tego posiedzenia miały zostać poddane głosowaniu dwa stanowiska części radnych sprzeciwiających się likwidacji stołówek i wprowadzenia ajencji oraz cateringu. W wyniku głosowania radnych dzielnicy oba wnioski zostały większością głosów odrzucone.

Wobec arogancji władz dzielnicy zgromadzeni mieszkańcy, rodzice, kucharki a także działacze Demokratycznego Zrzeszenia Studenckiego oraz Inicjatywy Pracowniczej, powoli tracili cierpliwość. Wszelkie zapytania kierowane w stronę radnych spotykały się z wymijającymi odpowiedziami bądź zwyczajnym ich ignorowaniem. Po odrzuceniu obu stanowisk sesja została zamknięta. Radni opuścili salę obrad w towarzystwie okrzyków wstyd i hańba wznoszonych przez uczestników protestu.