W konferencji pt. „Spółdzielczość i akcjonariat pracowniczy jako element bezpieczeństwa społecznego i trwałego rozwoju” wzięli udział przedstawiciele różnych środowisk naukowych i związkowych, które tą problematyką zajmują się od lat, propagując i analizując równe modele własności pracowniczej. Z uwagi na fakt, że spółdzielczość stanowi w dalszym ciągu ważna formę gospodarki wiejskiej, na konferencji zjawił się Waldemar Pawlak, minister gospodarki i wicepremier. Wytrwał jednak tylko pierwszą godzinę konferencji, czyli dokładnie tyle, ile potrzeba aby przypomnieć się swoim wyborcom i zapleczu politycznemu, a z drugiej strony nie zawracać sobie głowy „byle problemami”. Przez ten czas był zmuszony jednak wysłuchać jednego z krytycznych referatów wygłoszonych przez prezesa Krajowej Rady Spółdzielczej Alfreda Domagalskiego. Domagalski powiedział m.in. że „preferowany współcześnie model globalnego kapitalizmu zwany neoliberalnym, któremu nie można odmówić efektywności ekonomicznej, prowadzi do wielu poważnych zagrożeń i wynaturzeń. Efektem poddania wszystkiego nieograniczonej presji rynku i maksymalizacji zysku jest społeczna alienacja, egoizm indywidualny i społeczny, kolizja z wymogami ekologii, niestabilność systemu finansowego, ostre nierówności dochodowe, a także ujawniające się tendencje monopolizujące rynek”.

W kolejnych wystąpieniach (Marka Głogowskiego, Krzysztofa Ludwiniaka, Jana Koziara) autorzy referatów w pierwszym rzędzie, oprócz elementów  krytyki obecnego systemu, starali się przybliżyć zalety akcjonariatu pracowniczego. Wystąpienie Rafała Górskiego dotyczyło podobieństwa i różnice między spółdzielczością i akcjonariatem pracowniczym, z naciskiem na zalety spółdzielczości, zwłaszcza w związku z udziałem pracowników w procesach kontrolno-decyzyjnych. Referat, z powodu choroby R. Górskiego, w zastępstwie wygłosił Jarosław Urbański. Materiał ten będziemy się starali opublikować w następnym Biuletynie IP.

Referaty wygłosili także Adam Piechowski („Tworzenie nowych spółdzielni na bazie likwidowanych firm prywatnych – przykłady z wybranych krajów europejskich”) i Krzysztof Lachowski („Spółdzielczość, akcjonariat pracowniczy i bezodsetkowe systemy pieniężne jako niezbędne rozwiązania antykryzysowe”). W dyskusji uczestnicy konferencji wyrażali przekonanie, że własność pracownicza jest dobry rozwiązaniem dla przeżywającego obecnie kryzys systemu kapitalistycznego. Pytanie: czy go zastępując czy tylko reanimując – pozostało niestety bez odpowiedzi.