Przedstawiciele i przedstawicielki wszystkich nowych komisji deklarują, że głównym powodem założenia związku zawodowego była chęć uzyskania wpływu na organizację ich miejsc pracy. Nauczyciele i nauczycielki z komisji międzyzakładowej z woj. kujawsko-pomorskiego, która obejmuje swoim działaniem pięć szkół z terenu województwa, wskazują także, że w ich przypadku chodziło o stworzenie alternatywy dla „duopolu” NSZZ „Solidarność” i Związku Nauczycielstwa Polskiego, które „nie reprezentowały w sposób właściwy środowiska nauczycieli i nauczycielek” oraz jak mówią nie reagowały na zwolnienia ani nieprawidłowości przy zawieraniu umów o pracę. Z kolei pracownicy z ośrodka sportu w Gniewie założyli IP chcąc przeciwstawić się prywatyzacji usług publicznych i coraz powszechniejszemu stosowaniu „umów śmieciowych”.

Dlaczego wybór padł akurat na naszą organizację? Dla związkowców i związkowczyń z woj. kujawsko-pomorskiego znaczenie miał fakt, że IP nie jest związkiem zbiurokratyzowanym i nie zatrudnia „etatowych działaczy”. Koleżanki i koledzy z Gniewa i Stargardu Szczecińskiego podkreślali natomiast, że wpływ na decyzję o wyborze Inicjatywy Pracowniczej miała przede wszystkim bezkompromisowość związku i konsekwentne działanie w obronie praw pracowniczych.

W najbliższym czasie, komisja w ośrodku sportu w Gniewie planuje przede wszystkim bronić swojego zakładu pracy przed próbami prywatyzacji oraz „uświadomić pracownikom, że osoby zatrudnione na najniższych szczeblach organizacyjnych jednostek samorządowych nie są »bezwolną masą«, która nie ma nic do powiedzenia.” Związkowcy i związkowczynie z ośrodku sportu deklarują, że ich sprzeciw wobec prywatyzacji ma swoje podstawy w przekonaniu, że „każde społeczeństwo winno mieć pewność, co do istnienia pewnego katalogu usług, do którego będzie miało prawo niezależnie od wyników wyborów samorządowych”. Nauczyciele i nauczycielki z woj. kujawsko-pomorskiego chcą natomiast dążyć do zmiany stylu zarządzania ich szkołami, przeciwstawić się nierównemu traktowaniu personelu oraz „odbudować, nadszarpnięty polityką dyrekcji, pozytywny wizerunek szkoły w społeczności lokalnej”.

Łącznie, nowe struktury związku liczą 51 osób. W swoich zakładach pracy zrzeszają od 25 do nawet 80 procent ogółu zatrudnionych. Co ważne, w przeciwieństwie do ściśle branżowych struktur NSZZ „Solidarność” czy ZNP, nie ograniczają się one wyłącznie do jednej grupy zawodowej (np. nauczycieli, z pominięciem tzw. „personelu pomocniczego”), ale są strukturami otwartymi na różnych pracowników i pracownice.

Chociaż pracownicy i pracownice sektora edukacji nie stanowią na razie bardzo licznej grupy w Inicjatywie Pracowniczej, to widoczny jest wzrost zainteresowania naszym związkiem wśród tej części klasy pracującej. Wynika to zarówno z postępującego kryzysu finansowego samorządów lokalnych, które zarządzają placówkami edukacyjnymi, jak i prowadzoną na poziomie krajowym polityką cięć wydatków i prywatyzacji usług publicznych (otwartej lub ukrytej pod płaszczykiem „oddawania instytucji pod zarząd organizacjom samorządowym”). Marek Beyger z komisji w woj. kujawsko-pomorskim podsumowuje ten stan rzeczy następująco: „Sytuacja polskiej oświaty jest bardzo trudna. Wiąże się to nie tylko z niżem demograficznym. Najbardziej odczuwalne jest niedofinansowanie szkoły przy jednoczesnym wymogu jej unowocześniania w kontekście rzeczywistości, która otacza uczniów. Państwo zrzuca odpowiedzialność za finansowanie nowych zadań szkoły na samorządy lokalne, które często nie są w stanie ich zrealizować”. Natomiast związkowcy i związkowczynie z Gniewa przypominają, że w ich gminie już dwie szkoły podstawowe zostały przejęte przez stowarzyszenia. Doprowadziło to do pogorszenia warunków zatrudnienia i miało negatywny wpływ na jakoś kształcenia: „oszczędność na edukacji, na przykład ograniczenie ilości zajęć pozalekcyjnych, nie służy nikomu. W konsekwencji okazuje się, że wysoki poziom nauczania jest zarezerwowany tylko dla tzw. elity społecznej, która posiada środki własne, które może zainwestować w naukę”.

Można przypuszczać, że prowadzona przez samorządy polityka cięcia wydatków na edukację w najbliższym czasie stanie się przyczyną wielu konfliktów pracowniczych i społecznych. Jako związek zawodowy, który deklaruje obronę usług publicznych przed prywatyzacją, Inicjatywa Pracownicza powinna już dziś przygotować się na wsparcie protestów rodziców, uczniów i nauczycieli.