Kolejny proces, będący wynikiem braku uregulowania przez pracodawcę zobowiązań finansowych wynikających z przywrócenia pracownicy do pracy (więcej o sprawie tutaj), rozpoczął się 4 miesiące po powrocie do pracy pracownicy. Pierwsza rozprawa w Sądzie Rejonowym o wysokość odszkodowania miała miejsce 24.02.2011 r., kolejne odbyły się 12.04.2011 r., 02.06.2011 r. oraz 22.07.2011 r. Podczas ostatniej rozprawy zapadł wyrok przyznający rację działaczce IP. Sąd orzekł odszkodowanie w wysokości ponad 41.000 zł. za nielegalne zwolnienie (rozprawie przewodniczyła SSR M. Adamiec-Witek).

Równocześnie, jeszcze 15.12.2010 r. pracodawca skierował sprawę do Sądu Najwyższego w Warszawie z wnioskiem o kasację wyroku Sądu Apelacyjnego. Dziesięć dni po drugim posiedzeniu Sądu Rejonowego, czyli 22.04.2011 r., Sąd Najwyższy w Warszawie odmówił Dyrekcji Specjalistycznego Psychiatrycznego Zespołu Opieki Zdrowotnejw Bielsku-Białej przyjęcia skargi kasacyjnej. 22.04.2011 r. Sąd Najwyższy utrzymał w mocy wyrok dnia 28 października 2010 r. Sądu Apelacyjnego w sprawie przeciwko Specjalistycznemu Psychiatrycznemu Zespołowi Opieki Zdrowotnejw Bielsku-Białej o uznanie wypowiedzenia za bezskuteczne, przyznając kolejny raz rację stronie poszkodowanej pracownicy.

Do tej pory pracodawca wypłacił około 13 000 zł z należnych 41 000 zł. Sąd I Instancji przychylił się do wniosku Specjalistycznego Psychiatrycznego Zespołu Opieki Zdrowotnejw Bielsku-Białej i zgodził się na uregulowanie roszczeń w ratach, ze względu na trudną sytuację finansową zakładu. Równocześnie Sąd nie uwzględnił faktu, że poszkodowana pracownica została nielegalnie zwolniona 22.12.2008 r., mimo wygranych procesów, nadal nie otrzymała od nieuczciwego pracodawcy całości przyznanego jej przez sądy odszkodowania.

Po kilku konsultacjach z organizacją związkową pracownica kolejny raz została zwolniona z pracy. Pierwsza z nich miała miejsce 19.11.2010 r., czyli niespełna miesiąc po ogłoszeniu wyroku Sądu Apelacyjnego. Kolejna nie wskazywała przyczyn wypowiedzenia umowy o pracę za wypowiedzeniem. Inspektor Pracy, kontrolujący w tym czasie Specjalistyczny Psychiatryczny Zespół Opieki Zdrowotnej protokole pokontrolnym zaznaczył:

Wnoszę o:

Każdorazowe wskazywanie przyczyny uzasadniającej rozwiązanie umowy o pracę na czas nieokreślony w piśmie informującym o takim zamiarze reprezentującą pracownika zakładową organizację związkową.

W sumie, w odpowiedzi na cztery konsultacje ponownego zwolnienia, Inicjatywa Pracownicza nie zgadzała się na wypowiedzenie umowy o prace pracownicy. Związek poddał w wątpliwość argumentację pracodawcy, uznając że rzeczywiste przyczyny zwolnienia są związane z wygranymi procesami członkini IP, o czym świadczą same wyroki.