Wynik głosowania nad poprawką PO, zakładającą wyrównanie płac pracowników żłobków miejskich, wywołał duże zdziwienie wśród członków Rady Miasta. Nie często zdarza się, aby wszyscy radni zagłosowali jednomyślnie. Elity polityczne Poznania doskonale zdają sobie jednak sprawę z tego, że wynagrodzenia osób zatrudnionych w żłobkach do pracy z dziećmi są skandalicznie niskie. Nikt nie ma wątpliwości, że podwyżka im się należy. Ponadto gdyby nie zabezpieczono chociaż niewielkiego budżetu na wzrost płac w żłobkach, władze miasta mogłyby mieć w przyszłym roku problem. Płace niektórych pracownic są poniżej ustawowego minimum, zatem i tak musiałyby ulec podniesieniu od stycznia 2013 r. ze względu na wzrost płacy minimalnej. Zgłoszenie przez PO poprawki zakładającej podwyżki i jej przyjęcie nie jest więc niczym wyjątkowym.

Niemniej można ulec wrażeniu, że PO po podjęciu szeregu antyspołecznych decyzji (m.in zablokowaniu zeszłorocznej uchwały umożliwiającej podwyżki płac w żłobkach, czy niedawnemu poparciu podniesienia cen biletów komunikacji miejskiej), zmuszona została do złagodzenia negatywnych nastrojów mieszkańców i poprawienia swojego wizerunku, prezentując się jako partia prospołeczna. Poprawka zakładająca 121 zł podwyżki wydaje się do tego celu idealna – nie obciąża w znaczny sposób budżetu miasta, a do tego jest medialna. Dzięki przedstawicielkom Międzyzakładowej Komisji OZZIP przy zespołach Żłobków w Poznaniu problemy pracowników instytucji opiekuńczych oraz ich walka o wyższe płace, stały się bowiem w tym roku jednym z ważniejszych i szerzej debatowanych w mieście tematów.

Co myślą na ten temat same pracownice żłobków? Kwota uwzględniona w poprawce Platformy nie jest dla nich satysfakcjonująca. Znaczna część z nich zarabia na rękę ok. 1300 zł. Zdarzają się jednak osoby, których pensja nie przekracza 900 zł netto. Średnia godzina stawka opiekunek na przestrzeni ostatnich 4 lat spadła z 9 zł do 8,10 zł. „121 zł w żaden sposób nie polepsza naszej sytuacji materialnej, nadal będziemy też mieścić się w grupie najgorzej zarabiających pracowników samorządowych” – twierdzi Justyna Kurzawska z Inicjatywy Pracowniczej. „Ponadto taka suma należy nam się ze względu na wydłużenie dobowego czasu pracy przy dzieciach o 25 min., które nastąpiło po wprowadzeniu ustawy żłobkowej. Tak naprawdę to powinna być spłacona nam od momentu przejścia pod samorządy (czyli od kwietnia 2011 r.). I właściwie trudno w tej sytuacji nazwać ja podwyżką”.

Justyna Kurzawska zabrała głos w ratuszu przed głosowaniem radnych. Podkreśliła, że przez lata ignorowano sektor opieki nad najmłodszymi i dopiero dzięki mobilizacji samych pracowników, determinacji, ogromu pracy i działań na przestrzeni ostatnich 2 lat, dostrzeżono ich sytuacje. Mówiła o tym, jak niskie płace przekładają się na problemy lokatorskie (problemy komornicze i eksmisje pracownic) oraz jak inne podwyżki (np. komunikacji publicznej) uderzają po kieszeni pracowników.

Klub PO tłumaczył decyzję o zaproponowanej przez nich kwocie złym stanem finansów miasta (choć w programie telewizyjnym dzień przed głosowaniem członkowi PO wymsknęło się, że poparcie podwyżek to „decyzja polityczna”). Wspierał ich prezydent Grobelny powtarzając, że pod względem finansowym 2013 rok nie zapowiada się dobrze. Przedstawicielka pracownic zrzeszonych w IP odrzuciła jednak ten argument, twierdząc, że to nie personel żłobków spowodował kryzys budżetu miasta, nie zamierzają więc dłużej biernie ponosić jego konsekwencji. Pracownice żłobków dalej domagają się podwyżek, które nie będą jedynie wyrównaniem za dłuższy czas pracy, ale także zrekompensują im cztery lata zamrożonych płac. W wyniku inflacji, od ostatniej rewaloryzacji ich wynagrodzeń w 2009 r., ich zarobki spadły bowiem o 16%. Z tych względów uważają, że bezwzględnie należy im się 30% podwyżka (ok. 300-400 zł netto) i zapowiadają, że będą kontynuować spór z władzami miasta.

Na jedej z grudniowych sesji rady miasta rozdano radnym broszurę na temat warunków pracy w poznańskich żłobkach. Broszurę w formacie PDF możesz pobrać tutaj.