Związek zarzucił ówczesnemu prezesowi HCP Rafałowi Wiatr nie tylko, że nie dopełnił obowiązków nałożonych na pracodawcę zgodnie z art. 8 ustawy o rozwiązywaniu sporów zbiorowych, ale negując fakt istnienia sporu zbiorowego, przeszkadzał w jego prowadzeniu czym popełnił przestępstwo z art. 26 ust. 1 ustawy o rozwiązywaniu sporu zbiorowego.

Inicjatywa Pracownicza stała na stanowisku, że pracodawca nie ma prawa wyrokować o istnieniu, czy też nie, sporu zbiorowego, jak również kwestionować żądań strony (związku zawodowego) reprezentującej pracowników w sporze zbiorowym. Uprawnienia pracodawcy są jednoznacznie określone w ustawie o rozwiązywaniu sporów zbiorowych tj. wykonuje żądania lub nie wykonuje żądań zgłoszonych przez związek, natomiast nie może kwestionować i ustalać ich zasadności (czyli co jest, a co nie jest przedmiotem sporu).

W celu prawidłowego przebiegu sporu zbiorowego, pracodawca ma dwa podstawowe obowiązki związane z jego rozpoczęciem (art. 8 ustawy o rozwiązywaniu sporów zbiorowych): (1) niezwłocznie podjąć rokowania w celu rozwiązania sporu zbiorowego w drodze porozumienia, (2) niezwłocznie zawiadomić właściwego Okręgowego Inspektora Pracy o powstaniu sporu zbiorowego. Oba te warunki przez pracodawcę nie zostały spełnione, przez co naruszył on ustawę o rozwiązywaniu sporu zbiorowego.

W uzasadnieniu o umorzeniu sprawy prokuratura faktycznie nie ustosunkowała się do tych kwestii ograniczając się do opisu zaistniałej sytuacji. Umorzenia dokonywała notabene ta sama osoba, która wcześniej skierowała akt oskarżenia przeciwko Marcelemu Szaremu, za zorganizowanie strajków w 2008 roku w HCP niezgodnie z ustawą o rozwiązywaniu sporów zbiorowych.

Inicjatywa Pracownicza będzie składała do sądu zażalenie na ww. decyzję.