W związku z tym iż dziś ma się zebrać Komisja Gospodarki Komunalnej i Polityki Mieszkaniowej Rady Miasta Poznania, która będzie opiniować punkt budżetu miasta na 2010 r. dotyczący polityki mieszkaniowej miasta, w tym kontrowersyjnego pomysłu budowy kontenerowych osiedli, Poznańska Komisja Międzyzakładowa OZZ Inicjatywa Pracownicza wraz z Federacją Anarchistyczną s. Poznań, wydała oświadczenie przesłane radnym i mediom (poniżej publikujemy jego pełną treść).

Wcześniej Komisja Międzyzakładowa OZZ Inicjatywa Pracownicza wydała oświadczenie w sprawie zamiaru podwyżki cen biletów MPK, w którym przewodniczący Komisji Marcel Szary pisał m.in.

„Jako delegat pracowników Cegielskiego do prac w zarządzie HCP SA i jednocześnie przewodniczący Komisji Międzyzakładowej Ogólnopolskiego Związku Zawodowego Inicjatywa Pracownicza przy HCP SA, w imieniu własnym i całej załogi, protestuję przeciwko kolejnej próbie podniesienia cen biletów. Działanie takie odbieramy jako pogorszenie warunków materialno-bytowych pracowników naszego i innych zakładów w Poznaniu, zarówno mieszkańców Poznania, jak też dojeżdżającym do pracy i szkół rzeszom Wielkopolan. Propozycja ta jest tym bardziej nie do przyjęcia, kiedy rośnie gwałtownie liczba bezrobotnych w naszym województwie i spadają realne zarobki. Między sierpniem 2008 roku, a sierpniem roku 2009 przybyło w naszym województwie 37% bezrobotnych i trwają dalsze zwolnienia. Dotknęły one także, jak Państwo dobrze wiecie, zakładów Cegielskiego. W takich okolicznościach jako związek zawodowy nie możemy milczeć i zapowiadamy protest przeciwko polityce zrzucającej koszty kryzysu na tych, którym wiedzie się w sensie ekonomicznym najgorzej, a którzy stanowią gros korzystających z usług MPK. Gros coraz mniej liczne z powodu wzrastających cen biletów”.

W odpowiedzi na list kilku radnych stwierdziło, że nie poprze podwyżki cen biletów. Rada miasta nie rozpatrywała jeszcze tej propozycji zarządu miasta - projekt podwyżek czeka na rozstrzygnięcie.

Oświadczenie  w sprawie polityki mieszkaniowej miasta Poznania i koncepcji budowy kontenerowych osiedli w związku z dyskusja nad planem budżetu na 2010 r.

Od lat kwestie polityki mieszkaniowej w Poznaniu były spychane na dalszy plan, a podstawowy obowiązek gminy, jako samorządu mieszkańców, czyli zagwarantowanie odpowiednich warunków mieszkaniowych, nie był i nie jest odpowiednio wykonywany. W ciągu 10 lat od 1998 roku do 2007, w Poznaniu wybudowano łącznie jedynie 330 mieszkań komunalnych. W 2008 roku oddano do użytku kolejnych 28 mieszkań komunalnych, mniej niż w roku 2007 i zdecydowanie mniej niż w 2006 i 2005.

Dodajmy jeszcze, że z ponad 350 nowo powstałych w ostatnich latach lokali komunalnych, aż 70 proc. zbudowano w roku 2005 i 2006. Bynajmniej nie oznaczało to radykalnego zwrotu w polityce mieszkaniowej miasta podyktowanego troską o tych, którzy utracili dach na głową lub żyją w ciężkich warunkach. Po pierwsze – jaki widzimy – w latach następny zahamowano rozwój budownictwa komunalnego. Po drugie: powodem, dla którego władze lokalne rozpoczęły inwestować w budownictwo komunalne, była chęć stworzenia w śródmieściu luksusowych siedlisk dla zamożnych, po gruntownym odremontowaniu co atrakcyjniejszych kamienic i ich sprzedaniu. W efekcie do nowych mieszkań komunalnych trafili przede wszystkim wykwaterowani dotychczasowi mieszkańcy secesyjnych kamienic. Mieszkali oni często w znośnych warunkach.

Tymczasem, jak same władze miasta przyznają, na przydział lokalu oczekuje np. ok. 1300 eksmitowanych z wyrokami i niewiadoma liczba bez wyroków, w niektórych kwartałach miasta panuje przeludnienie, setki rodzin mieszka w altanach na ogródkach działkowych, a zarówno czynsze, jak też ceny nowo wybudowanych mieszkań osiągają, dla coraz większej części społeczeństwa, abstrakcyjny poziom. W tym kontekście ilość nowo wybudowanych mieszkań komunalnych nie odpowiada potrzebom, a tymczasem dowiadujemy się, że sytuacja jeszcze może się pogorszyć.

Wydatki na gospodarkę mieszkaniową i budownictwo komunalne miasta Poznania
(wydatki w mln. złotych - za lata 2009 i 2010 szacunek)

Analizując wydatki na cele gospodarki mieszkaniowej i budownictwa komunalnego, należy stwierdzić, iż plan budżetowy na rok 2010 zakłada kolejne (po 2009 roku) drastyczne ograniczenie nakładów na te cele, w porównaniu z latami poprzednimi. Dzieje się to w momencie, kiedy (1) przez kilka ostatnich lat drastycznie wzrosły koszty zakupu mieszkania na rynku pierwotnym i wtórnym, (2) nowe ustawodawstwo uwolniło czynsze mieszkaniowe, co doprowadziło do trudnej sytuacji wielu rodzin, (3) zaczęło wzrastać bezrobocie i równolegle zaczęły spadać realne wynagrodzenia. W tym kontekście budzi sprzeciw także groźba zmniejszenia wydatków w budżecie Poznania na „dodatki mieszkaniowe” w 2010 w porównaniu z rokiem 2009.  

W przyszłorocznym budżecie miasta zaplanowano jedynie 4,4 mln. na budownictwo komunalne. Dodatkowo w kwocie tej są „ukryte” wydatki na tzw. budownictwo kontenerowe („posadowienie budynków socjalnych typu kontenerowego”). Umieszczenie tego typu inwestycji pod hasłem „budownictwa komunalnego” jest nadużyciem, bo oczywiście budownictwo kontenerowe nie spełnia żadnych standardów nałożonych ustawowo na budownictwo komunalne. Wątpliwa jest też społeczna zasadność takiego projektu. Choć przyjmuje się, że ten typ budownictwa, będzie przeznaczony dla tzw. „trudnych lokatorów”, to przy równoległym faktycznym braku programu budownictwa socjalnego, spadku nakładów na budownictwo komunalne i w ogóle na gospodarkę mieszkaniową, budownictwo kontenerowe nieuchronnie stanie się jedyną alternatywą dla tych rodzin, które stracą w takich czy innych okolicznościach dach nad głową. Istnieje zatem groźba, że skład społecznych osiedli kontenerowych, bez względu na intencje urzędników, będzie podobny do składu tzw. „hoteli socjalnych” (jak ten który spłonął w Kamieniu Pomorskim), gdzie jak doskonale wiemy w wielu przypadkach mieszkają po prostu najuboższe rodziny z dziećmi, a nie wyłącznie, czy nawet przede wszystkim, „uciążliwi lokatorzy”. Oznacza to w takim układzie porażkę polityki socjalnej miasta.

Malejące nakłady na budownictwo komunalne i generalnie gospodarkę mieszkaniową, czy malejące dodatki mieszkaniowe, kwestie o podstawowym znaczeniu dla tysięcy poznańskich rodzin, stają w szczególnym kontraście z zaplanowanymi innymi wydatkami miasta. Na przykład w rezerwie budżetowej zaplanowana aż 16 mln. złotych na festiwal Rock in Rio oraz 10 mln. złotych na organizację Młodzieżowych Igrzysk Olimpijskich. Uważamy, że miasto powinno przede wszystkim zadbać o podstawowe problemy egzystencji Poznaniaków, szczególnie w okresie ciągłego zagrożenia skutkami kryzysu ekonomicznego.

Poznań, 19.11.2009 r.

Federacja Anarchistyczna s. Poznań

Poznańska Komisja Międzyzakładowa
OZZ Inicjatywa Pracownicza