Spotkanie Czerwono-Czarnej Koordynacji w Atenach
- Dział: Zagranica

W dniach 22-23 października br. odbyło się coroczne spotkanie Czarno-Czerwonej Koordynacji (Red-Black Coordination - RBC). Jest to sieć zrzeszająca alternatywne, niehierarchiczne, anarchosyndykalistyczne związki zawodowe, do której OZZ IP należy od 2010 roku. Poniżej publikujemy relację ze spotkania.
W skład Czarno-Czerwonej Koordynacji oprócz Inicjatywy Pracowniczej wchodzi hiszpańska CGT (Powszechna Konfederacja Pracy), hiszpańska Solidaridad Obrera (Solidarność Robotnicza), francuska CNTf (Krajowa Konfederacja Pracy), włoskie USI-AIT (Włoska Unia Związkowa), greckie ESE (Wolnościowy Związek Syndykalistyczny), szwedzki SAC (Centralna Organizacja Szwedzkich Robotników) oraz IWW (Robotnicy Przemysłowi Świata, związek działający w USA i Wielkiej Brytanii)na prawach obserwatora. Tegoroczne spotkanie miało miejsce w centrum społecznym w Atenach w Grecji.
Przedstawiciele i przedstawicielki organizacji członkowskich RBC zdecydowali o przygotowaniu na 1 maja 2017r. wspólnych materiałów informacyjnych nt. migracji; Zdecydowano także o wspólnym wyrażeniu sprzeciwu wobec międzynarodowych umów o wolnych handlu: TTIP (UE-USA), CETA (UE-Kanada) oraz EPA (UE-Afryka).
W najbliższych latach, kluczową inicjatywą Koordynacji mają być międzynarodowe konferencje branżowe. Będą one dotyczyć tych sektorów, w których działają najaktywniej struktury organizacji członkowskich RBC,gdzie aktualnie toczą się ważne konflikty lub tych, które mają strategiczne znaczenie w danym kraju. Wyboru branży dokonywać będzie organizacja, która organizuje spotkanie. Konferencje branżowe będą służyć wymianie informacji o strategiach działania, a także koordynacji międzynarodowej walki w danym sektorze. Najbliższą konferencję sektora handlu zorganizuje ESE w dniach 7-8-9 kwietnia 2017 r. w Atenach. Na konferencję mogą zostać zaproszone także organizacje krajowe nienależące do Koordynacji, a współpracujące ze związkiem organizującym spotkanie. Kolejna konferencja branżowa - tym razem dotycząca sektora kultury - odbędzie się w Polsce we wrześniu 2017 r.
Podczas spotkania omawiano także sprawy dotyczące funkcjonowania koordynacji, w tym wydania wspólnych materiałów promocyjnych i prowadzenia strony internetowej oraz zasad komunikacji w trakcie roku, pomiędzy corocznymi spotkaniami. Sekretariat Koordynacji w nadchodzącym roku będzie prowadziło greckie ESE, a kolejne spotkanie Koordynacji odbędzie się we wrześniu 2017 r. w Warszawie.
Po spotkaniu Koordynacja wydała oświadczenie prasowe, które publikujemy poniżej.
Komunikat przyjęty przez spotkanie Czerwono - Czarnej Koordynacji, 23.10.2016, Ateny
ORGANIZUJMY SIĘ BY MARZYĆ I STAWIAĆ OPÓR
Organizujmy się! Ponieważ wszyscy i wszystkie mamy te same problemy (pogarszające się warunki pracy, nierówności, rasizm, itp.) oraz tego samego przeciwnika: globalny kapitalizm. Od lat 90. obserwujemy liberalną ofensywę, która krok po kroku, we wszystkich naszych krajach usiłuje zgnieść opór pracowników i pracownic. Na przykład Polska, była laboratorium destrukcji, która przeszła kolejno przez Szwecję, Niemcy, Włochy, Hiszpanię, Grecję... a ostatnio także przez Francję gdzie zaproponowano te same reformy prawa pracy, tę samą złą recepturę: mniej praw dla pracownic i pracowników, spadek płac, więcej przywilejów dla szefów, prywatyzacja, cięcia i polityka oszczędności. Jako, że jesteśmy w Grecji, musimy przypomnieć o kilku sprawach: nie będziemy płacić za ich tak zwany kryzys i nie dopuścimy do tego by winą za niego obarczano pracowników i pracownice.
Dlatego też jesteśmy zorganizowani w Czerwono-Czarnej Koordynacji. Spotkaliśmy się w dniach 22-23 października by uwspólnić nasze doświadczenia, uczyć się od siebie nawzajem i umacniać nasz opór przeciwko globalnemu kapitalizmowi.
Samoorganizacja i ciągła walka są kluczem po pierwsze do przetrwania, następnie zaś do marzeń i budowy nowego świata bez klas i bez państw. Wiemy już dobrze, że kapitalizm prowadzi do katastrofy.
Nie wzięłyśmy i wzięliśmy się znikąd. Nasze dziedzictwo walk toczonych w przeszłości oraz anarchosyndykalizmu pomagają nam zrozumieć, że reforma tego systemu opartego na cierpieniach pracowników i pracownic oraz podziałach między nimi nie jest możliwa.
Tym niemniej, musimy bronić naszych zwycięstw, jakie wywalczyliśmy w ramach tego systemu. Musimy organizować się sami/same i przy użyciu własnej broni: strajków, okupacji i solidarności - ze sobą nawzajem oraz z migrantami z różnych stron świata, którzy również zmagają się z kapitalizmem i brakiem wolności. Mogą nam mówić, że to utopia, ale istoty ludzkie nie potrafią żyć bez marzeń i utopii. Budujmy więc razem lepszy świat.