Na konferencji miały miejsce debaty na których omawiana była specyficzna problematyka poszczególnych krajów oraz opracowywane strategie działania na skalę międzynarodową. Najbardziej zainteresowani byliśmy debatą dot. metalurgii, która prawdopodobnie z racji małej liczby zainteresowanych osób, została połączona z branżą samochodową. Ogólnie debata była bardzo ciekawa, oprócz nas wzięli w niej udział przedstawiciele branży samochodowej z niemieckiego FAU, hiszpańskiej CGT i francuskiej CNT. Jednym z głównych problemów z jakim boryka się ta branża jest coraz powszechniejsze przenoszenie fabryk do Europy Wschodniej, czy też wzajemna rywalizacja pomiędzy poszczególnymi fabrykami należącymi do jednego producenta (np: o produkcje najnowszego, czy też najlepszego modelu samochodu w danej fabryce), a co za tym idzie, pracownicy są poddawani coraz to większym presjom, zwiększania norm pracy i wydłużania czasu pracy.

W sobotę 28.04. odbyły się następujące debaty: przed południem debaty na tematy syndykalistyczne: Koszta życia i mieszkania; Anarcho-syndykalizm i rewolucyjny syndykalizm; Unia Europejska; Prywatyzacja sektora publicznego; Praca czasowa, bezrobocie, relokacje . Po południu debaty branżowe:  Budownictwo; Media i kultura; Edukacja; Rolnictwo; Zdrowie i praca socjalna; Transport; Firmy sprzątające; Metalurgia i przemysł samochodowy; Telekomunikacja; Informatyka. W niedzielę 29.04. debaty tematyczne:  Migracje; Ekologia; Kobiety; Antyfaszyzm; Chiapas; Więzienia; Coca-Cola; Imperializm- neokolonializm; Młodzież. A po południu podsumowanie debat i opracowanie szczegółowych strategii działania oraz koncert pieśni.

30. 04. w poniedziałek odbyła się rano debata na temat problemów strefy śródziemnomorskiej i, niezależnie, wycieczka po Paryżu, a po południu podsumowanie całości konferencji.

Ogólnie było spore zainteresowanie problemami w Polsce, np: sprawa Greenkett , Impel, Poczty Polskiej, czy też ostatnie wydarzenia w Cegielskim. Powstanie lista mailingowa, a docelowo robiona przez towarzyszy z francuskiej CNT, wielojęzyczna strona internetowa, dzięki której można się będzie dowiedzieć o walkach pracowniczych praktycznie z całego świata. Nawiązaliśmy sporo kontaktów, przede wszystkim z Angielską sekcją IWW, która jest najsilniejsza w północnych, mocno uprzemysłowionych rejonach Anglii, jak i w samym Londynie (głównie w branży budowlanej); która, mamy nadzieje, zaowocuje szerszą współpracą (chociażby w kwestii sezonowych).

1 Maja miała miejsce demonstracja, która rozpoczynała się na Place de Fetes a kończyła na Placu Republiki, brało w niej udział, oprócz uczestników konferencji kilka tysięcy ludzi, głównie z CNT. Przemaszerowaliśmy przez centrum Paryża wznosząc okrzyki o charakterze pro-socjalnym, pro-imigranckim, pro-palestyńskim, anty-kapitalistycznym i anty-wojennym, głownie rzecz jasna po francusku. Całość trwała ok. 8 godz. a wieczorem odbył się koncert, który był zamknięciem konferencji.

Podsumowując, jeżeli chodzi o kwestie techniczne, to uważamy, że konferencja przerosła możliwości organizatorów, zbyt małe pomieszczenia nie mogące pomieścić tak dużą liczbę delegatów. Poza tym, oceniamy konferencje za niezwykle udaną, która zrobiła na nas niezwykłe wrażenie. Kolejna międzynarodowa konferencja anarcho-syndykalistyczna planowana jest za kilka lat poza Europą.  (MC)