Za prace w porze nocnej przysługuje dodatek do wynagrodzenia, którego wysokość wynosi równowartość 20 proc. wynagrodzenia za każdą godzinę pracy, przy czy podstawą jest tu najniższe wynagrodzenie za pracę (nie zaś tego oznaczone w umowie). Wysokość najniższego wynagrodzenia ustalona jest na każdy rok w Rozporządzeniu Rady Ministrów ogłaszanym w Dzienniku Ustaw i obowiązującym od 1 stycznia przez cały rok. Od pierwszego stycznia 2013 roku opiewa ona na 1600 zł brutto.

Przykład:

Pracownikowi, który przyszedł do pracy w dniu 6 czerwca 2013 roku (liczba godzin pracy w tym miesiącu wynosi 160 godzin) na godzinę 5 rano, przy założeniu że pora nocna ustalona przez pracodawcę w regulaminie pracy obejmuje przedział czasowy od godziny 22 do 6, to pracownikowi temu przysługuje dodatek do wynagrodzenia za 1 godzinę pracy w wysokości 2 złotych obliczony według wzoru:


(WM / GPwM) x 20%

gdzie

WM – oznacza wysokość wynagrodzenia minimalnego brutto ustaloną na dany rok;

GPwM – oznacza liczbę godzin pracy w danym miesiącu pracy (odpowiadająca zatrudnieniu w pełnym wymiarze czasu pracy).


Po podstawieniu

(1600 / 160) x 20%


UWAGA:

Dodatek za prace w porze nocnej przysługuje w takim samym wymiarze niezależnie od długości okresu rozliczeniowego. Np. pracownikom zatrudnionym w trzymiesięcznym okresie rozliczeniowym przysługuje dodatek w takiej samej wysokości jak tym pracownikom którzy są rozliczani w ramach jedno miesięcznego okresu rozliczeniowego. Punktem wyjścia przy obliczeniach tego dodatku zawsze jest jeden miesiąc – konkretnie ten w którym pracownik świadczył pracę w porze nocnej.

Wypłata dodatku za pracę w porze nocnej powinna nastąpić wraz z wynagrodzeniem należnym za miesiąc w którym pracownik świadczył prace w porze nocnej – nie zaś pod koniec okresu rozliczeniowego (co ma znaczenie jeżeli ten jest dłuższy niż miesiąc).

Otrzymanie dodatku za pracę w godzinach nadliczbowych świadczonych w nocy (100 proc.) nie pozbawia uprawnienia do dodatku za pracę w porze nocnej. Pierwszy z nich wynika z przekroczenia norm czasu, drugi zaś niezależnie od tego czy normy czasu pracy zostały przekroczone. Obydwa dodatki przysługują równocześnie.

Wysokość dodatku za pracę w porze nocnej może być wyższa niż wynika to z przedstawionego sposobu obliczeń (zgodnego z wytycznymi Kodeksu pracy) jeżeli inaczej stanowią przepisy wewnątrzzakładowe (np. regulamin pracy). Regulacje wewnętrzne w zakładzie pracy nie mogą jednak zawierać mniej korzystnego dla pracownika sposobu obliczania dodatku za prace w porze nocnej, a jeżeli mimo to regulują tę kwestię mniej korzystnie, stosuje się zamiast nich wyżej przedstawione reguły (zgodne z Kodeksem pracy).


Podstawa prawna:

Ustawa z dnia 26 czerwca 1974 r. - Kodeks pracy (t. j. Dz. U. 1998, nr 21, poz. 94 z późn. zm.) art. 104 prim 1 par. 1 pkt. 4; art. 150 prim 8, par. 1; art. 18;
par. 4 lit. b Rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z dnia 29 maja 1996 r. w sprawie sposobu ustalania wynagrodzenia w okresie niewykonywania pracy oraz wynagrodzenia stanowiącego podstawę obliczania odszkodowań, odpraw, dodatków wyrównawczych do wynagrodzenia oraz innych należności przewidzianych w Kodeksie pracy (Dz. U. 1996, nr 62, poz. 289 z późn. zm.);

Rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 14 września 2012 r. w sprawie wysokości minimalnego wynagrodzenia za pracę w 2013 r. (Dz. U. 2012, nr 0, poz. 1026).