Zastanawia milczenie mediów głównego nurtu w sprawie jego śmierci,  może dlatego, że był on autentycznym socjalistą i związkowcem. W czasie strajków w Szczecinie  negocjował z ówczesnym I sekretarzem KC PZPR i premierem. W 1973  zmuszony został do emigracji, związał się tam z francuska radykalną lewica i zaczął wydawać pismo Szerszeń, które wysyłał do Polski przez kurierów. Wrócił nielegalnie do kraju w czasie pierwszej Solidarności. Był zwolennikiem samorządności pracowniczej i przeciwnikiem aparatu partyjnego, który rządził w PRL. Próbował założyć  Polska Socjalistyczną Partie Pracy. Wraz ze wprowadzeniem stanu wojennego został internowany i skazany na pięć lat więzienia, z którego został uwolniony w 1984. W 1985 ponownie emigrował do Francji, aby wrócić do Polski w 1989. Nie angażuje się  już aktywnie w działalność związkowa ani polityczną. Do końca życia pozostał  szeregowym członkiem NSZZ Solidarność 80. W 2007 roku odmówił przyjęcia z rąk prezydenta Lecha Kaczyńskiego Krzyża Oficerskiego Orderu Odrodzenia Polski. Jego pogrzeb odbędzie 17 stycznia w Szczecinie.

Opr. Jacek Rosołowski