Achour, możesz opowiedzieć o twojej organizacji?

CLA to związek zawodowy działający w sektorze edukacyjnym, zrzeszający przede wszystkim nauczycieli szkół średnich, ale z zasady bierze udział w walce wszystkich sektorów. CLA założono w 2003 r, opiera się na trzech podstawowych żądaniach: 100% podwyżki płac dla nauczycieli, stworzenie prawa dla nauczycieli, przejście na emeryturę po 25 latach pracy.

Dzisiaj CLA reprezentuje ponad 15 tys. nauczycieli. Świat algierskiego ruchu związkowego w sektorze edukacji jest zbiurokratyzowany i skorumpowany, dlatego CLA jest rzeczywiście poważnym punktem odniesienia dopóki bierzemy pod uwagę naszą pozycję i zaangażowanie w walkę klas.

W jakie walki CLA angażowało się dotychczas?

Kiedy CLA się zawiązało w 2003 r., prowadziło strajk oparty na trzech punktach wspomnianych wcześniej. Strajk trwał 3 miesiące i odniósł pewien sukces. Udało się uzyskać podwyżkę płac w wysokości 5 tys. dinarów (ok. €50 przy dzisiejszym kursie) dla wszystkich pracowników edukacji.

Kolejnym podobnym ruchem była inicjatywa CLA z 2005 r. w ramach "Intersyndicale de l’éducation", koalicji waleczniejszych związków sektora edukacyjnego. Ruch nabrał tempa ponownie w 2006, 2007 i 2008 r., ale tym razem rozszerzył się do "Intersyndicale de la fonction publique", obejmującego nie tylko związki edukacji (jak SATEF), ale również te z służby cywilnej (jak SNAPAP).

Latem 2008 r. przeprowadziliśmy bardzo trudny strajk nauczycieli na umowach tymczasowych, strajkujący nie zawahali się podjąć 45-dniowego strajku głodowego. Nie przyniosło to jednak rezultatu. Chcą ponowić strajk głodowy w czasie ferii wiosennych zaczynających się 19. marca.

Czy możesz powiedzieć coś na temat realiów związkowych w Algierii?

Przez długi czas struktura związków zawodowych w Algierii rozwijała się wokół jednej centrali - UGTA. Union Générale des Travailleurs algériens (UGTA - Główny Związek Robotników Algierskich) został założony 24. lutego 1956 r. i był pierwszym algierskim związkiem zawodowym. Wyrósł z ruchu wyzwolenia narodowego, jednak nie był zdominowany przez rewolucyjnych polityków. Jego założycielami byli przede wszystkim algierscy związkowcy z CGT (Confédération Générale du Travail). Należy podkreślić, że UGTA powstał na kanwie ruchu politycznego. Ale jego niezależność trwała tylko do momentu odzyskania przez kraj niepodległości. Po tym stał się częścią aparatu państwowego Algierii, kontrolowaną przez tych u władzy. Jest to jedyne legalne ciało uznawane przez rząd.

W przeciwieństwie do zależnych związków istnieje również tzw. autonomiczny syndykalizm, którego częścią jest CLA. Jednakże ten drugi nie ma łatwego życia, ponieważ wolność działania jest w Algierii bardzo ograniczona. Wszystkie strajki inicjowane przez organizacje robotnicze, które nie są częścią rządowych planów, uznawane są za nielegalne. Służby bezpieczeństwa aresztują związkowców i osadzają ich w więzieniach. Nie możemy znaleźć lokali dla naszych związków ani nie są one uznawane jako reprezentacja robotników.

Intersyndicale de la Fonction Publique reprezentuje bojową linię algierskiego syndykalizmu. Władze doskonale o tym wiedzą, to prowadzi je do stosowania wyszukanych strategii, aby nas zdyskredytować. Próbują np. budować  własne „niezależne” związki zawodowe, które są kopią tych naprawdę autonomicznych. Zatem istnieje klon CLA, klon SNAPAP. Mają zamiar w ten sposób wprowadzać zamieszanie.

Czy w Algierii rozwinęła się tradycja anarchosyndykalistyczna bądź anarchistyczna?

Nie ma związku zawodowego, który otwarcie określałby się jako anarchosyndykalistyczny. Jednakże wielu anarchosyndykalistycznych bojowników jest członkami różnych związków. Może nie jest nas zbyt wielu, ale istniejemy.

Czy mógłbyś streścić społeczną sytuację w Algierii?

Charakteryzują ją drastyczne poziomy ubóstwa. Zwykle dochód większości rodzin pokrywa koszty życia 15-20 dni w miesiącu. Przez ok. 10 ostatnich dni muszą z wielkim trudem radzić sobie jak tylko mogą. Wielu robotników jest poważnie zadłużonych. Wskaźnik bezrobocia sięga 17%, a wśród młodych ludzi jest nawet wyższy. Wielu pracowników sektora publicznego (który wciąż dominuje w „socjalistycznej” Algierii) jest na tymczasowych umowach. Korupcja jest legalna na wszystkich poziomach państwowości.

Pomimo, że algierska ekonomia znajduje się w większości pod kontrolą państwa, istnieje sektor prywatny. Jaka jest sytuacja związków w tej przestrzeni?

Związki zawodowe w sektorze prywatnym nie istnieją. Jest tak przede wszystkim dlatego, że pracownicy tej gałęzi mają krótkoterminowe umowy. W rzeczywistości często pracują na czarno, bez żadnej umowy, niezgłoszeni, dlatego są w bardzo złym położeniu. Boją się, że stracą pracę jeśli zaangażują się w organizację związku.

Czy chcesz coś dodać na koniec, Achour?

CLA ofiaruje swą solidarność wszystkim związkom walczącym na krajowym czy międzynarodowym poziomie. Wspieramy wszystkie sprawy, które mają na celu doprowadzić do większej sprawiedliwości społecznej. Również głęboko wierzymy, że tylko walka jest skuteczna. Dalej, do boju w walce klas!

Wywiad przeprowadzony przez Jérémie Berthuin z Międzynarodowego Sekretariatu CNT-f. Tłumaczenie na angielski: FdCA International Relations.

Tłumaczenie z angielskiego na polski: Federacja Anarchistyczna Poznań