Artykuł ukazał się w 50 numerze Biuletynu Inicjatywy Pracowniczej

Walka z uśmieciowieniem umów, częstsze waloryzacje pensji, otwarcie zakładowego żłobka, przejrzyste zasady awansu i wsparcie psychologiczne dla pracowników i studentów – to postulaty komisji zakładowych z Uniwersytetu Wrocławskiego i Uniwersytetu Jagiellońskiego. 9 listopada Joanna Grzymała-Moszczyńska napisała na Facebooku:„Nadszedł czas, żeby założyć komisję OZZ Inicjatywa Pracownicza na Uniwersytecie Jagiellońskim! Na pierwsze spotkanie zapraszamy do Spółdzielni Ogniwo we wtorek, 13 listopada 2018 o g. 20.00. Na dobry początek potrzebujemy 10 osób zatrudnionych na umowę o pracę na UJ”.

Jak co roku, zbliża się termin rozliczeń podatkowych z fiskusem, a nauczyciele akademiccy wciąż nie mają jasnej sytuacji, jeśli chodzi o zasady naliczania podwyższonych kosztów uzyskania przychodu (KUP) z tytułu praw autorskich. Sprawa w szczególny sposób dotyka pracowników Uniwersytetu Wrocławskiego, którego władze już ponad rok temu postanowiły schować głowę w piasek, udając że nie jest to problem systemowy tylko indywidualny, tj. między podatnikiem a danym urzędem skarbowym. W rzeczywistości to Uniwersytet Wrocławski jest płatnikiem zaliczek na podatek dochodowy i tym samym, chcąc nie chcąc, również jest stroną w sprawie. Niestety robi wszystko, aby właśnie jako płatnik nie wziąć na siebie przypadkiem żadnej odpowiedzialności.

14 czerwca odbyło się zebranie założycielskie Komisji Zakładowej Inicjatywy Pracowniczej na Uniwersytecie Warszawskim. Niespełna trzy tygodnie później, w nocy z trzeciego na czwartego lipca Sejm RP uchwalił nową ustawę o szkolnictwie wyższym, górnolotnie nazywaną przez jej twórców „konstytucją dla nauki” lub, strojąc się w nomenklaturę z nieco już przebrzmiałych technologicznych trendów, „ustawą 2.0”. Ponieważ znamy antydemokratyczne praktyki partii rządzącej, nie dziwi ani nocny tryb, ani to, że moment uchwalenia przypadł na początek akademickich wakacji, kiedy trudno było podtrzymać opór studentów i nauczycieli akademickich, którzy strajkami okupacyjnymi na uczelniach zablokowali uchwalenie ustawy w czerwcu. Skąd ten pośpiech przy wprowadzaniu wyraźnie niedopracowanej i niedbale poprawianej na ostatni moment ustawy? Co wzburzyło protestujących w całej Polsce? Jakie są i będą konsekwencje wprowadzenia nowej ustawy? Jak zorganizujemy działania OZZ IP na UW w związku z tym dziejącym się już procesem?

Stanowisko Komisji Zakładowej Inicjatywy Pracowniczej na Uniwersytecie Warszawskim w sprawie szkolnictwa wyższego i nauki po Ustawie 2.0. (10 lipca 2018 r.)

Nauka to wspólna praca na rzecz lepszej przyszłości dla nas i przyszłych pokoleń. Nauka to współpraca dziesiątek, setek i tysięcy naukowców na całym świecie, to dzielenie się wiedzą i umiejętnościami dla społeczeństwa, nie dla zysków. Takiej przełomowej i zarazem wspólnototwórczej nauki nie da się budować w warunkach wyzysku, konkurencji i nierówności. Prawdziwie nowatorska i odkrywcza wiedza i nauka powstają w warunkach współpracy, solidarności i poszanowania praw pracowniczych. Za tym się opowiadamy.

Publikujemy przemówienia Rafała Jakubowicza i Michała Sobola, członków Inicjatywy Pracowniczej, z demonstracji, która odbyła się 13 czerwca 2018 r. w Poznaniu przeciwko reformie systemu szkolnictwa wyższego.

Popieramy działania studentów oraz pracowników Uniwersytetu Warszawskiego, protestujących przeciwko planowanej reformie szkolnictwa wyższego. Popieramy również protesty solidarnościowe odbywające się na innych uczelniach w całej Polsce, w tym zwłaszcza studentów oraz pracowników Uniwersytetu im. Adama Mickiewicza oraz Uniwersytetu Artystycznego w Poznaniu, gdzie zatrudnieni są członkowie naszej komisji.

Od porannych godzin 5 czerwca trwa protest studentów, studentek, doktorantów i doktorantek oraz pracowników i pracownic Uniwersytetu Warszawskiego przeciwko planom reformy szkolnictwa wyższego (tzw. "Ustawa 2.0" zwaną też "ustawą Gowina"). Protestujący zajęli balkon oraz hol siedziby Rektora UW w Pałacu Kazimierzowskim na kampusie głównym. Z tarasu wywieszono transparenty o treści: "Żądamy demokratycznego Uniwersytetu", "Nie oddamy autonomii" i "Samorządność naszą bronią". Po początkowo nerwowej reakcji i próbach wyrzucenia protestujących przez Straż Uniwersytecką, zgromadzeni wymogli na władzach uczelni zgodę na kontynuację protestu. Czwarty dzień na tarasie budynku, w jego wnętrzu oraz na zewnątrz trwają otwarte dyskusje oraz wykłady krytycznie odnoszące się do funkcjonowania polskich uczelni w ramach neoliberalnego modelu zarządzania wiedzą. Poruszone zostały takie tematy jak: pozycja kobiet na polskich uczelniach, stosunek ruchów studenckich do innych ruchów społecznych oraz niestabilne warunki zatrudnienia.