1 lipca, po 40 dniach okupacji, podpisaliśmy porozumienie z władzami Uniwersytetu Warszawskiego. To ogromny sukces środowiska studenckiego zrzeszającego się w związku zawodowym. O porozumieniu z MNiSW przeczytacie na stronie koordynacji młodzieżowej TUTAJ.

Na co przystały wszystkie strony sporu? Kluczowe punkty to:

• Uznanie kluczowej roli DSów i zobowiązanie się przez UW do zwiększania bazy mieszkalnej, polepszania standardu i utrzymywania cen;
• Władze UW będą współpracować z MNiSW w celu rozbudowy infrastruktury socjalnej i będą wnioskować o środki na ten cel;
• Zorganizowanie otwartego spotkania z władzami wydziałów i władzami rektorskimi dotyczącego dostępności tanich posiłków na UW.

Reagowałyśmy na bieżąco — zabezpieczyłyśmy też mieszkańców Kica i nie tylko, bo władze UW zobowiązały się do zapewnienia zastępczych miejsc mieszkalnych podczas wszystkich remontów domów studenckich.

To nie wszystko — w końcu jesteśmy w stałym kontakcie z władzami zarówno rektorskimi, jak i państwowymi oraz obie instytucje zobowiązują się do dalszych rozmów, co daje nam realny wpływ na politykę socjalną. Będziemy kontynuować rozmowy o publicznych stołówkach z Uniwersytetem i nie wycofamy się, dopóki na uczelni nie zaczną powstawać nowe stołówki uniwersyteckie.

Od 2007 roku miejsc w akademikach Uniwersytetu Warszawskiego było coraz mniej. Słyszałyśmy niejednokrotnie ze strony władz, że na więcej miejsc nie ma zapotrzebowania. Dziś to się zmienia! UW będzie zwiększał swoją bazę lokalową — nie tylko poprzez budowanie, ale też nabywanie nowych budynków.

Nie udało się zatrzymać lokalu w BUWie w rękach uczelni — według władz, ajent ma otwierać tam swoje bistro już w październiku, co jest rozwiązaniem, które stanowczo potępiamy. Uniwersytet jednoznacznie złamał swoją deklarację, co uznajemy za rażące zaniedbanie. BUW zamiast być symbolem otwarcia nowego rozdziału polityki socjalnej uczelni, pozostanie przestrzenią biznesu i symbolem słabości i hipokryzji UW.

Zgodnie z postanowieniami porozumienia, władze UW zobowiązały się prowadzić rozmowy z Ministerstwem w celu polepszania polityki socjalnej na uczelni oraz, co ważne, aplikowania o ministerialne środki w celu rozwoju infrastruktury socjalnej uczelni. Oznacza to, UW będzie aplikować do wywalczonego przez nas w Ministerstwie funduszu stołówkowego. To zwieńczenie walki o finansowanie publicznych stołówek i zapowiedź odwrócenia trendu rozkładu infrastruktury socjalnej Uniwersytetów, a zarazem sukces ruchu studenckiego.

Dobrze wiemy, że to nie koniec naszej walki, a jedynie krok ku uczelni z godnym zapleczem socjalnym. Nasz strajk uznajemy za sukces i kolejną kroplę, która drąży skałę. Dobrze zdajemy sobie sprawę, że podpisanie jednego dokumentu nie rozwiązuje magicznie wszystkich problemów, ale stanowi kolejny krok w dobrą stronę i wzmacnia nasz ruch. Klasyczna postawa: zniechęcić do zrzeszania się, oddać swój los w ręce wybranych decydentów i przede wszystkim szukać dialogu z władzą, która instytucjonalnie nie jest w stanie przeprowadzić rozmowy na „partnerskim” poziomie, jest kruszona poprzez samoorganizację.

Dziękujemy każdej osobie, która dołączyła do okupacji lub przeprowadziła tu wykład czy prelekcję. Wspólnie jesteśmy skuteczniejsze. Wstąp do Warszawskiego Koła Młodych Inicjatywy Pracowniczej (lub innej struktury działającej w Twoim mieście) i działajmy wspólnie.