Przychodzimy na Radę Warszawy jako pracownicy i pracownice, mieszkańcy i mieszkanki miasta, bo domagamy się wyższych płac i niższych czynszów. Mamy dość polityki oszczędności i cięć, na której tracimy my, a zarabiają najbogatsi. Wzywamy władze Warszawy do podniesienia wynagrodzeń w sektorze publicznym — tak, żeby nasze pensje wystarczały na życie w mieście, na rzecz którego codziennie pracujemy. Wzywamy władze Warszawy do spełnienia swojego obowiązku i rozwiązania problemów mieszkaniowych — celem polityki mieszkaniowej miasta powinno być dobro mieszkańców, nie zyski elit. Razem, solidarnie będziemy walczyć o lepsze warunki życia dla Warszawy.

POSTULATY PRACOWNICZE:

Nasza sytuacja jako pracowników i pracownic sektora kultury oraz personelu niepedagogicznego samorządowych instytucji z roku na rok staje się coraz gorsza. Jesteśmy jednymi z najmniej zarabiających grup w Warszawie.  Pełnimy ważną społeczną funkcję i posiadamy rzadkie, specjalistyczne umiejętności, jednak nasze wynagrodzenia nie pozwalają  na godne życie.  Nasze wynagrodzenia zasadnicze są niższe od obowiązującej płacy minimalnej.  Już dzisiaj ze szkół i teatrów  odchodzą doświadczone i wartościowe osoby. Wobec radykalnego wzrostu kosztów życia w Warszawie poprawa płac i warunków pracy pracownic i pracowników niepedagogicznych oraz osób zatrudnionych w sektorze kultury w instytucjach samorządowych musi stanowić priorytet dla rządzących miastem.

Dlatego domagamy się:

1. Podwyższenia wynagrodzenia zasadniczego wszystkich pracowników i pracownic stanowiących personel niepedagogiczny oraz pracowników i pracownic kultury, których to dotyczy, w samorządowych instytucjach oświaty i kultury do wysokości płacy minimalnej z dniem 1 stycznia 2024 r.
2. Wprowadzenia dodatku specjalnego z tytułu opieki nad niepełnosprawnymi dziećmi i młodzieżą, uczęszczającymi na zajęcia dydaktyczno wychowawcze w wysokości 20%.
3. Wprowadzenia corocznej waloryzacji wynagrodzeń zasadniczych personelu niepedagogicznego oraz pracowników kultury, których to dotyczy, w wysokości  odpowiadającej procentowemu wzrostowi minimalnego wynagrodzenia za pracę.
4. Podwyższenia wynagrodzeń zasadniczych pracowników i pracownic zarabiających powyżej płacy minimalnej (stanowiących m.in. personel administracyjny, producencki, techniczny, merytoryczny, konserwatorski) w instytucjach kultury podległych miastu stołecznemu Warszawa o 30%. Tyle bowiem według danych GUS wyniosła skumulowana inflacja w latach 2021 - 2023. 
5. Zaprzestania praktyki włączania dodatków (premii regulaminowych, stawek za określone obowiązki służbowe, dodatku za „wysługę lat”) do wynagrodzenia w celu uniknięcia podwyższania płacy minimalnej.  

POSTULATY LOKATORSKIE:

Ostatnie dwadzieścia lat pozostawiło nas bez złudzeń — polityka mieszkaniowa prowadzona przez warszawski samorząd służy bogaceniu się elit i deweloperów, zamiast zapewniać godne życie mieszkańcom i mieszkankom stolicy. Reprywatyzacja kolejnych budynków komunalnych czy prywatyzacja warszawskiej sieci ciepłowniczej ukazuje, że miasto aktywnie umożliwia prywatnym inwestorom zarabianie na najuboższych. Na krzywdzie lokatorów i lokatorek zasobu gminnego zarabia również poprzez zmuszanie ich do odpracowywania długów narosłych wskutek podnoszenia cen czynszów oraz niewywiązywania się z obietnic podłączania kolejnych budynków do centralnego ogrzewania — przez co lokatorzy i lokatorki zmuszone są ogrzewać mieszkania grzejnikami elektrycznymi. W zasobie Towarzystwa Budownictwa Społecznego budynki również nie są remontowane, a protokoły zdawczo – odbiorcze przy nabyciu partycypacji na rynku nie uwzględniają rzeczywistej kondycji lokali. Starsze bloki wymagają konkretnych napraw, ale mimo przepisów nakładających na spółki obowiązek dbania o zasoby, wymagane czynności nie są przeprowadzane. Pracownicy warszawskiego samorządu nie mogą dłużej przedkładać zysku ponad dobrostan i bezpieczeństwo mieszkańców i mieszkanek Warszawy!

Dlatego domagamy się:

1. Podłączania do centralnego ogrzewania kolejnych budynków zawierających mieszkania zasobu gminnego, a także podnoszenia standardów lokali komunalnych poprzez odpowiednią termoizolację oraz odnawianie instalacji kanalizacyjnych i elektrycznych.
2. Obniżenia czynszów proporcjonalnie do kryterium dochodowego. Zaprzestania wpędzania lokatorów i lokatorek w długi — oddłużenia lokatorów oczekujących na przydział do mieszkań socjalnych, zmuszonych uiszczać tzw. czynsz karny.
3. Wprowadzenia zmian w systemie gospodarowaniem odpadami. Zaprzestania naliczania opłat od gospodarstwa domowego i zmianę systemu na opłaty proporcjonalne do liczby lokatorów i lokatorek.
4. Renowacji warszawskich pustostanów i intensywnego poszerzania zasobu gminnego. Priorytetyzowania budowy mieszkań komunalnych i socjalnych, względem mieszkań TBS. Wypełnienia w następnym roku obietnicy Rafała Trzaskowskiego o budowie 1500 mieszkań rocznie. 
5. Wyciągnięcia konsekwencji za niewłaściwe gospodarowanie mieniem TBS – w tym braku przejrzystości odnośnie spłat kredytów przez spółkę; braku koniecznych napraw; przeznaczania funduszy uzyskanych z wynajmu miejsc parkingowych, lokali użytkowych oraz przestrzeni pod paczkomaty na cele inne, niż określone w Ustawie.

Warszawska Międzyzakładowa Komisja Personelu Niepedagogicznego OZZ Inicjatywa Pracownicza

Komisja Zakładowa OZZ Inicjatywa Pracownicza przy Teatrze Powszechnym im. Zygmunta Hübnera

Komisja Zakładowa OZZ Inicjatywa Pracownicza przy Teatrze Studio

Komisja Zakładowa OZZ Inicjatywa Pracownicza przy Muzeum Sztuki Nowoczesnej w Warszawie

Warszawskie Koło Młodych Inicjatywy Pracowniczej

Warszawskie Stowarzyszenie Lokatorów

Mieszkanki i Mieszkańcy Zasobów TBS Warszawa Północ