Rozpędzająca się na przełomie lutego i marca ubiegłego roku epidemia wraz z towarzyszącymi jej niespotykanymi do tej pory informacjami na temat zamrażania gospodarek wymusiły przyjęcie nowych rozwiązań umożliwiających szybkie dostosowanie świadczenia pracy do rygorystycznych warunków sanitarnych. W myśl jednej z nowo wymaganych zasad „DDM”, jak i popularyzowanych od lat elastycznych form zatrudnienia, oczywistością stało się promowanie pracy z domu. Ten tryb pracy do tej pory kojarzony raczej z wąską grupą przedstawicieli tzw. wolnych zawodów (jak np. architekci, prawnicy, ale też tłumacze, księgowi) okazał się jednak dla niektórych uciążliwy.