Roberto Luzzi, działacz Włoskiego związku zawodowego SI Cobas (Sindicati Interaziendali Comitati di Base), wyjaśnia jak dążenie do wzrostu zysków, przekształciło Włochy w strefę z największą na świecie ilością ludzi zarażonych koronawirusem.

Pracownicy fabryk Volkswagen Poznań zrzeszeni w OZZ Inicjatywa Pracownicza nie zgadzają się na zmuszanie do zużycia swoich urlopów na przestój w firmie. W zamian, wystosowali apel do zarządu spółki i władz RP, aby użyć ogromny potencjał stojących dziś linii produkcyjnych na wytwarzanie sprzętu i środków ochrony dla personelu niedofinansowanej opieki medycznej w Polsce. Komisja IP w VW podkreśla że od marca produkcję na te cele (respiratory, przyłbice, maski) przestawiają już ekspresowo fabryki aut w Europie (Peugeot, Citroen, Ferrari, Fiat, Chrysler, McLaren itd.), w USA (GM i Ford) oraz w Chinach (BYD). Apelując do rządu RP o interwencję, pracownicy VWP zwracają uwagę na ogromną pomoc publiczną jaką otrzymał koncern VW Poznań – setki milionów złotych na przestrzeni lat w formie dotacji i ulg podatkowych. W tym samym czasie firma wypłacała setki milionów dywidendy dla udziałowców. Czas odpłacić się za lata niskich płac i pomocy państwa. Poprzyj apel pracowników VW Poznań o niezwłoczne włączenie stojących fabryk do wsparcia systemu opieki medycznej w Polsce!

Link do petycji: [PETYCJA]

Pełna treść petycji poniżej.

Interweniują w zakładach przemysłowych, w logistyce i w instytucjach kulturalnych, analizują nowe, antypracownicze prawo i piszą, jak bronić się przed wyzyskiem - Ogólnopolski Związek Zawodowy Inicjatywa Pracownicza działa podczas epidemii koronawirusa.

Koronawirus oznacza większy wysiłek pracowników, od specjalistów ochrony zdrowia po nisko opłacane sprzątaczki walczące na pierwszej linii z epidemią. Wielu z nich nie ma jednak prawa do zasiłku chorobowego, co znaczy, że muszą pracować, nawet jeżeli grozi to rozprzestrzenieniem wirusa.

Stellungnahme der Landeskommission der OZZ IP (Gewerkschaft Arbeiter*innen-Initiative) zum sogenannten „Schutzschild gege die Krise“

Die polnische Regierung hat den Plan zu einem „Schutzschild gegen die Krise“ vorgestellt. Die IP sieht diesen Plan kritisch. Sowohl die für Hilfsmaßnahmen vorgesehene Summe als auch die vorgeschlagenen Lösungen sind teils völlig unzureichend und teils völlig fehl am Platz. Viele der im „Schutzschild“ enthaltenen Vorschläge laufen auf Lohnsenkungen, Schwächung der Gewerkschaften und noch stärkere Unterwerfung der Arbeiterinnen und Arbeiter unter die Arbeitgeber hinaus. Wir sind entschieden gegen Lohnsenkungen, welche die Kosten der vom Corona-Virus ausgelösten Krise nur auf die Arbeiterinnen und Arbeiter abwälzen sollen.

Życie w czasach koronawirusa obnażyło, jak bardzo polscy pracownicy i pracownice są podzieleni na tych I i II kategorii, mimo że często wykonują taką samą pracę. Jedni pracują na podstawie umowy o pracę, inni na podstawie umów cywilno-prawnych, nie bez powodu nazwanych „śmieciówkami”.

Przedsiębiorcy żądają, aby przestać wypłacać pieniądze z programu 500 plus i wycofać dodatkowe, "trzynaste" emerytury. Domagają się przekierowania transferów finansowych do firm, nawet za cenę zubożenia szeregu grup społecznych. Niektórzy przedstawiciele biznesu wprost sugerują, że priorytetem powinno być "pomopowanie finansowej płynności - krwi - do firm". Oznacza to jednak, że ta "krew" zostanie utoczona emerytom i pracującym.

From the very outbreak of the coronavirus epidemic, the Worker’s Initative Union — OZZ Inicjatywa Pracownicza (IP) has been working in defence of workers’ rights. The union focuses on the fight for secure and hygienic working conditions (which includes a complete closure of those workplaces whose activity is non-essential during the epidemic). At the same time, knowing that attempts will be made to make workers shoulder the costs of the ensuing economic crisis, the union is preparing for the conflicts that will arise. These activities are carried out by union representatives in branches locally and nationally.

Below is the detailed report on the union’s activities in March 2020.

Publikujemy kolejny artykuł brytyjskiego kolektywu Angry Workers nt. sytuacji klasy pracującej podczas epidemii koronawirusa - tym razem skupiony na sytuacji w branży handlowej i  łańcuchach dostaw.

Wszędzie słychać narzekania na puste półki w supermarketach. Wielu zastanawia się, w jaki sposób da się je w ogóle zapełnić. Histeryczne zakupy i gromadzenie zapasów są jednak względnie pobocznym problemem. Organizacja produkcji „just-in-time” powoduje, że gdy wydamy od 6 do 10 funtów więcej niż zwykle na zakupy, to półki w marketach świecą pustkami. Nawet jeżeli ludzie zaczęli więcej kupować, to obecna sytuacja nie wynika z zachowania pojedynczych „egoistów”. Należy przyjrzeć się polityce, która od dziesiątek lat wzmaga indywidualizm wśród pracowników i racjonalnym odpowiedziom na 14-dniową kwarantannę zaleconą przez rząd w wypadku wystąpienia objawów u któregoś z członków rodziny. Przede wszystkim jednak należy opisać strukturalne ograniczenia w łańcuchu dostaw żywności. Poniżej przedkładamy nasze przemyślenia na ten temat.

W obliczu rosnącego kryzysu epidemiologicznego należy zadać zasadnicze pytanie: kto płaci za kwarantannę? Ostatnie cztery tygodnie pokazały włoskim pracownikom krzywdzącą prawdę. To właśnie oni wzięli na swoje barki cały ogrom kryzysu. Dotyczy to pracowników wszystkich branż, ze szczególnym uwzględnieniem ochrony zdrowia.