Powyższą informację Avon zamieścił na swojej stronie. Informacja ta jednak jest w dużej części nieprawdziwa – chyba, że 12 godzinne okresy pracy przy temperaturach przekraczających 30 stopni są dla bezpieczeństwa pracowników. Pracownicy Avon Distribution od 12.06 do 15.06 pracowali tak zwane dwunastki. Potem niedziela była dla chętnych (inaczej całkowicie pracodawca łamałby przepisy). Kolejne trzy dni pracodawca męczył swoich pracowników rozdając im nakazy pracy, oraz groził naganami za niepozostanie w pracy na kolejne dwunastki. Dzień 21.06.2019 przelał już zupełnie czarę goryczy, gdy Avon zażądał od pracowników zmiany kolejnej obecności na nadgodzinach. Niemal wszyscy pracownicy zmiany odmówili i solidarnie wyszli do domu. Wielu pracowników uzasadniało odejście od pracy, poza wyżej wskazanymi powodami, także swoją sytuacją rodzinną. Pracownicy pracując przez wiele dni pod rząd 12 godzin dziennie zaniedbują swoje rodziny. Pracownicy żądają od pracodawcy prawdomówności, przywrócenia im ośmiogodzinnego czasu pracy, który normalnie funkcjonował w poprzednim roku, oraz dobrowolnych godzin nadliczbowych które też funkcjonowały w minionym roku, zamiast nadgodzin narzucanych pod groźbą represji. Jeśli pracodawca nie spełni powyższych postulatów, nie zmniejszy presji i nie poprawi warunków naszej pracy, powinien liczyć się z ryzykiem kolejnych opóźnień w realizacji zamówień. Nasz związek zawodowy rozważa wejście w spór zbiorowy w zakresie warunków pracy w Avon. Zaznaczamy także, że jeśli zajdzie taka konieczność podejmiemy niezbędne kroki prawne w obronie pracowników, którzy w piątek opuścili stanowiska pracy.
Aktualizacja: niemal wszyscy pracownicy drugiej zmiany także odmówili pracy.
Międzyzakładowa Komisja OZZ Inicjatywa Pracownicza przy AVON
Komentarz prawny:
Prawo pracowników do czasu wolnego od pracy jest jednym z
podstawowych praw socjalnych. Gwarantuje je art. 66 ust. 2 Konstytucji RP. Jest to
także jedna z podstawowych zasad prawa pracy (art. 14 Kodeksu pracy). Na
zasadzie wyjątku od tej zasady pracodawca w szczególnych sytuacjach określonych
w art. 151 § 1 Kodeksu pracy, może organizować pracę w godzinach
nadliczbowych. Dotyczy to wyłącznie prowadzenia akcji ratowniczej oraz
„szczególnych potrzeb pracodawcy”. Wyjątki trzeba interpretować ściśle. Dlatego
nie można „szczególnej potrzebie pracodawcy” nadawać zbyt szerokiego znaczenia.
Pracodawca, który często organizuje pracę w godzinach nadliczbowych
pokazuje, iż nie potrafi organizować pracy sposób zapewniający pełne
wykorzystanie czasu pracy. Jest to tymczasem jeden z jego podstawowych
obowiązków (art. 94 pkt 2 Kodeksu pracy).
Oczywiście pracownik organizując swój czas wolny musi uwzględniać
dobro zakładu pracy (art. 100 § 2 pkt 4 k.p.). Stąd też musi on liczyć się z
wezwaniem pracodawcy do wykonywania pracy w godzinach nadliczbowych.
Obowiązki wynikające z uczestnictwa we wspólnocie zakładu pracy
powinny być jednak równoważone z innymi zobowiązaniami pracowników.
Wszakże ich życie nie ogranicza się wyłącznie do wykonywania pracy. Mają oni
swoje zobowiązania względem członków rodzin. Czasem nabierają one wymiaru
prawnego jak opieka nad dziećmi czy obowiązki małżeńskie (art. 23 czy art. 128
Kodeksu rodzinnego czy opiekuńczego), innym razem wynikają z zasad współżycia
społecznego. Pracodawca organizując pracę w godzinach nadliczbowych musi brać
to pod uwagę.
Piotr Krzyżaniak
Dział Prawny
OZZ Inicjatywa Pracownicza
