W demonstracji Strajku Kobiet 30 października br. w Warszawie udział wzięło nawet do 100 tys. osób. W mediach pojawiły się sugestie, że to największy protest w kraju od czasu transformacji w 1989 roku. To oczywiście opinia przesadzona. Jednak nie we frekwencji tkwi fenomen tego ruchu protestu.

W całym kraju trwają trwają protesty, demonstracje i akcje bezpośrednie przeciwko wyrokowi Trybynału Konstytucyjnego, który ostatecznie pozbawił większość kobiet prawa do wykonywania zabiegu aborcji. Ogólnopolski Strajk Kobiet wzywa do odmowy pracy w dniu 28 października (środa). Tego dnia nie idziemy do roboty!

Polskie prawo na wiele sposobów utrudnia zorganizowanie legalnej akcji strajkowej – w odróżnieniu np. od Szwecji nie mamy możliwości wzięcia udziału w strajku o charakterze politycznym przeciwko polityce władz państwowych. Zgodnie z „Ustawą o rozwiązywaniu sporów zbiorowych”, pracownicy i pracownice mogą zbiorowo odmówić pracy tylko jeżeli w ich zakładzie pracy związek zawodowy wszedł w spór zbiorowy z pracodawcą i spełnił szereg wymagań (m.in.: odbył rokowania i mediacje z pracodawcą, zorganizował referendum w którym wzięła udział co najmniej połowa wszystkich pracowników i pracownic oraz ogłosił strajk na 5 dni przed jego rozpoczęciem). Te restrykcje sprawiają, że bardzo trudno w polskich warunkach zorganizować „klasyczny” strajk. Dlatego Inicjatywa Pracownicza zachęca wszystkie pracownice i pracowników do korzystania z innych sposobów zorganizowanej odmowy pracy: wzięcia urlopu na żądanie, skorzystania ze zwolnienia z pracy w celu opieki nad dzieckiem, oddania krwi, korzystania z godzin związkowych oraz symbolicznego protestu podczas pracy. Te formy strajku wielokrotnie były praktykowane w Polsce i na świecie i wiele razy dowiodły swojej skuteczności.

W latach 1971-1975 lokalny oddział australijskiej Federacji Robotników Budowlanych uratował przed zniszczeniem ponad 40 parków, zabytkowych budynków i osiedli robotniczych w Sydney obejmując je tzw. „zielonymi bojkotami”. W tym samym czasie, dzięki aktywnym działaniom związku nastąpił wzrost płac w branży budowlanej, poprawiły się warunki socjalne, a pracownicy zyskali kontrolę nad przestrzeganiem zasad BHP. Historia ta pokazuje, że nie ma automatycznej sprzeczności między walką o prawa pracownicze i troską o środowisko naturalne. Jest także lekcją skutecznego organizowania się i budowania związkowej siły w skrajnie trudnych warunkach jakie panują w takich branżach jak budowlanka.

Artykuł ukazał się w 53 numerze biuletynu Inicjatywy Pracowniczej

20 i 27 września 2019 w wielu miastach w Polsce miały miejsce demonstracje wzywające polityków do podjęcia działań przeciwdziałających katastrofie klimatycznej, wywołanej globalnym ociepleniem. Wzięło w nich udział około 30,000osób. Tydzień strajków klimatycznych odbył się na całym świecie i był jednym z największych globalnych protestów w historii. Od 20 do 27 września w 185 państwach zorganizowano ponad 6100 wydarzeń, w których wzięło udział 8 milionów ludzi.

Czy strajki klimatyczne to „prawdziwe” strajki? Odpowiedź na to pytanie zależy od naszej definicji tego, czym jest strajk, którą to z kolei określają nasze cele polityczne. W poniższym tekście argumentuję, że strajki klimatyczne, tak jak strajk kobiet, są częścią szerszego procesu, który nazywamy strajkiem społecznym.

8 marca – Dzień Kobiet – w swoich początkach upamiętniał demonstracje amerykańskich robotnic, które w 1908 roku domagały się praw pracowniczych i prawa głosu, występując pod hasłem „chleba i róż“. Chcemy kontynuować tę tradycję.

W środę 8 marca w całej Polsce odbędą się protesty, demonstracje, akcje bezpośrednie i strajki w ramach mobilizacji „Międzynarodowy Strajk Kobiet”. Strajk jest kontynuacją protestów z października 2016 r., kiedy to masowy opór kobiet zmusił PiS do odrzucenia projektu całkowitego zakazu aborcji. Na przestrzeni ostatnich 6 miesięcy podobne mobilizacje odbyły się także w Korei Południowej, Włoszech, Argentynie i USA. 8 marca – z okazji Międzynarodowego Dnia Kobiet – w ponad 40 krajach na całym świecie kobiety ponownie wyjdą na ulice aby zaprotestować przeciwko przemocy, ograniczaniu praw reprodukcyjnych (dostępu do antykoncepcji, aborcji, edukacji seksualnej oraz opieki nad dziećmi) oraz nierównościom na rynku pracy i dyskryminacji.

Polskie prawo na wiele sposobów utrudnia zorganizowanie legalnej akcji strajkowej – w odróżnieniu np. od Szwecji nie mamy możliwości wzięcia udziału w strajku o charakterze politycznym przeciwko polityce władz państwowych. Zgodnie z Ustawą o rozwiązywaniu sporów zbiorowych, pracownicy i pracownice mogą zbiorowo odmówić pracy tylko jeżeli w ich zakładzie pracy związek zawodowy wszedł w spór zbiorowy z pracodawcą i spełnił szereg wymagań (m.in.: odbył rokowania i mediacje z pracodawcą, zorganizował referendum w którym wzięła udział co najmniej połowa wszystkich pracowników i pracownic oraz ogłosił strajk na 5 dni przed jego rozpoczęciem). Te restrykcje sprawiają, że bardzo trudno w polskich warunkach zorganizować „klasyczny” strajk. Dlatego Inicjatywa Pracownicza zachęca wszystkie pracownice i pracowników do korzystania z innych sposobów zorganizowanej odmowy pracy: wzięcia urlopu na żądanie, skorzystania ze zwolnienia z pracy w celu opieki nad dzieckiem, oddania krwi, korzystania z godzin związkowych oraz symbolicznego protestu podczas pracy.

Celem poradnika "Międzynarodowy Strajk Kobiet 2017 - jak możesz wziąć w nim udział?" jest przybliżenie czytelniczkom i czytelnikom legalnych sposobów na wzięcie udziału w Międzynarodowym Strajku Kobiet.

W środę 8 marca w całej Polsce odbędą się protesty, demonstracje, akcje bezpośrednie i strajki w ramach mobilizacji „Międzynarodowy Strajk Kobiet”. Strajk jest kontynuacją protestów z października 2016 r., kiedy to masowy opór kobiet zmusił PiS do odrzucenia projektu całkowitego zakazu aborcji. Na przestrzeni ostatnich 6 miesięcy podobne mobilizacje odbyły się także w Korei Południowej, Włoszech, Argentynie i USA. 8 marca – z okazji Międzynarodowego Dnia Kobiet – w ponad 40 krajach na całym świecie kobiety ponownie wyjdą na ulice aby zaprotestować przeciwko przemocy, ograniczaniu praw reprodukcyjnych (dostępu do antykoncepcji, aborcji, edukacji seksualnej oraz opieki nad dziećmi) oraz nierównościom na rynku pracy i dyskryminacji.

Polskie prawo na wiele sposobów utrudnia zorganizowanie legalnej akcji strajkowej – w odróżnieniu np. od Szwecji nie mamy możliwości wzięcia udziału w strajku o charakterze politycznym przeciwko polityce władz państwowych. Zgodnie z Ustawą o rozwiązywaniu sporów zbiorowych, pracownicy i pracownice mogą zbiorowo odmówić pracy tylko jeżeli w ich zakładzie pracy związek zawodowy wszedł w spór zbiorowy z pracodawcą i spełnił szereg wymagań (m.in.: odbył rokowania i mediacje z pracodawcą, zorganizował referendum w którym wzięła udział co najmniej połowa wszystkich pracowników i pracownic oraz ogłosił strajk na 5 dni przed jego rozpoczęciem). Te restrykcje sprawiają, że bardzo trudno w polskich warunkach zorganizować „klasyczny” strajk. Dlatego Inicjatywa Pracownicza zachęca wszystkie pracownice i pracowników do korzystania z innych sposobów zorganizowanej odmowy pracy: wzięcia urlopu na żądanie, skorzystania ze zwolnienia z pracy w celu opieki nad dzieckiem, oddania krwi, korzystania z godzin związkowych oraz symbolicznego protestu podczas pracy.

W niedzielę 5 marca w całym kraju odbędą się demonstracje feministyczne przeciwko przemocy władzy. Trzy dni później – w środę 8 marca – w ponad 40 państwach na całym świecie organizowany jest Międzynarodowy Strajk Kobiet. Inicjatywa Pracownicza wspiera obie te mobilizacje. Zachęcamy wszystkie członkinie i członków związku do aktywnego udziału w protestach w obronie praw kobiet. Poniżej znajdziecie informacje o wydarzeniach, w których udział zadeklarowały komisje naszego związku oraz materiały informacyjne do pobrania.

„Wszystkie koła staną nieruchomo, jeśli tego zechcemy” jak mówi stara robotnicza piosenka. Strajk ma przede wszystkim pokazać, kto wprawia w ruch całą machinę gospodarki i że bynajmniej nie są to finansiści i ministrowie. Strajk Kobiet ma pokazać, że gospodarka wprawiana jest w ruch przez opiekuńczą pracę wykonywaną głównie przez kobiety, bez której niemożliwe byłby wszystkie inne formy produkcji. Ponad 40. lat temu (opiekuńczy) strajk kobiet stał się jednym z głównych politycznych postulatów części ruchu feministycznego.

Wzywamy wszystkie pracownice i pracowników do udziału w Ogólnopolskim Strajku Kobiet 3 października 2016 r. przeciwko zaostrzeniu ustawy aborcyjnej.

Całkowity zakaz aborcji pozbawia kobiety kontroli nad własną płodnością. W ten sposób zmusza się je do wykonywania darmowej pracy związanej z opieką nad nieplanowanym potomstwem. Zakaz uderza więc w najbiedniejsze warstwy społeczne, które mają ograniczony dostęp do środków utrzymania, nie wspominając o funduszach na opłacenie „nielegalnej” aborcji. Dla kobiet prawdziwy wybór nie oznacza jedynie prawa do aborcji. Wraz z kontrolą własnej płodności domagamy się możliwości utrzymania siebie i dzieci. To natomiast wiąże się ze wzrostem wydatków na służbę zdrowia, oświatę, emerytury, transport i ze zwiększeniem dostępności mieszkań. Politycy zakazując aborcji, pogarszają położenie ludzi pracy, niezależnie od ich płci. Dostęp do aborcji nie jest tylko „sprawą kobiecą”, lecz polem walki z wyzyskiem toczonej przez kobiety i mężczyzn.

W poniedziałek 3 października w całej Polsce odbędzie się Ogólnopolski Strajk Kobiet - seria akcji protestacyjnych przeciwko planowanemu zaostrzeniu ustawy o przerywaniu ciąży. Organizatorzy i organizatorki apelują do wszystkich kobiet o nie przychodzenie do pracy tego dnia i udział w akcjach protestacyjnych. OZZ Inicjatywa Pracownicza popiera strajk i apeluje do wszystkich członków i członkiń związku o aktywny udział w poniedziałkowych protestach. Nasz związek konsekwentnie wypowiadał się przeciwko zakazowi aborcji i brał udział w demonstracjach i pikietach w obronie praw kobiet. Teraz zachęcamy do połączenia walk, jakie toczymy w naszych miejscach pracy z walką o prawo kobiet do decydowania o własnych ciałach.

[przeczytaj stanowisko Komisji Krajowej "Strajk kobiet teraz!"] [strona akcji Ogólnopolski Strajk Kobiet]

W dniach 21-23 października, w Paryżu odbędzie się spotkanie sieci Transnational Social Strike (Ponadnarodowy Strajk Społeczny) – nieformalnej platformy zrzeszającej związki zawodowe i organizacje społeczno-polityczne. Będzie ono poświęcone przede wszystkim dyskusji nad wspólnymi postulatami sieci, analizie międzynarodowych łańcuchów produkcji i reprodukcji i przykładów solidarności pracowniczej ponad granicami oraz dyskusji nad nowymi formami akcji strajkowej. Spotkaniu TSS towarzyszyć ma spotkanie pracowników i pracownic Amazona z Francji, Niemiec i Polski.

Przeczytaj zaproszenie na spotkanie sieci TSS 21-23 października [link]

Zaproszenie na spotkanie sieci Ponadnarodowego Strajku Społecznego. Paryż 21-23 października 2016

To, co dzieje się obecnie we Francji przekracza jej granice. Podczas gdy rządowa propozycja reformy prawa pracy potwierdza, że prekaryzacja jest problemem Europejskim, walka przeciwko „loi travail” ukazuje to do czego dążymy: masowy strajk społeczny. Dziś, bardziej niż kiedykolwiek, pytanie brzmi: w jaki sposób przenieść tę walkę i tę rewoltę na poziom ponadnarodowy.