1 listopada zakończył się dwutygodniowy strajk pilotów, pilotek i personelu pokładowego i lotniczego w Polskich Liniach Lotniczych LOT - związki zawodowe i zarząd podpisały porozumienie, na mocy którego:

(1) wszystkie osoby zwolnione (67 zwolnionych dyscyplinarnie w październiku oraz zwolniona w czerwcu br. Monika Żelazik) wrócą do pracy,

(2) zostanie cofnięta nagana dla przewodniczącego Związku Zawodowego Pilotów Komunikacyjnych,

(3) Zarząd wycofa się z roszczeń o zwrot strat finansowych poniesionych na skutek strajku,

(4) strony rozpoczną negocjacje w zakresie systemu wynagradzania i zobowiązują się do zachowania "pokoju społecznego" przez okres 24 miesięcy.

W związku z zawarciem porozumienia, Komisja Krajowa OZZ Inicjatywa Pracownicza wydała stanowisko podsumowujące strajk i udział naszego związku w tym proteście [przeczytaj całą treść stanowiska].

Stanowisko Komisji Krajowej OZZ Inicjatywa Pracownicza

Przez ostatnie dwa tygodnie oczy zorganizowanego świata pracy zwrócone były ku pracownikom i pracownicom PLL LOT, które zdecydowały się na zaostrzenie walki o lepsze warunki płacy i pracy, skutecznie paraliżując działania firmy. Doświadczyli i doświadczyły szykan i gróźb ze strony zarządu, kadr i wynajętych przez nich prawników. Także media nie zawsze były im przychylne, publikując dramatyczne informacje o ciężkiej sytuacji w jakiej w wyniku strajku znaleźli się podróżni. Po swojej stronie mieli jednak poparcie innych związków zawodowych, organizacji społecznych i sympatie wielu niezrzeszonych osób, w tym pasażerów i pasażerek. 1 listopada 2018, po niespełna dwóch tygodniach, strajk dobiegł do końca, lecz spór zbiorowy i walka o stabilne umowy oraz sprawiedliwszy podział zysków spółki trwają dalej.

26 października na lotnisku Ławica w Poznaniu miała miejsce akcja informacyjna dotycząca trwającego strajku załogi LOT-u. Przed halą odlotów stanęliśmy z hasłami: „Popieramy strajk w LOT”, „Przywrócić wszystkich zwolnionych”, „Odwołać prezesa”, „Umów o pracę – nie śmieciówkom” oraz z bezpośrednim przesłaniem dla strajkujących: „Poznań trzyma za Was kciuki”. Rozdaliśmy pasażerom ulotki dotyczące postulatów strajkujących, rozmawialiśmy z lokalnymi mediami oraz trzymaliśmy czerwone kartki, dedykowane prezesowi Milczarskiemu, który powinien odejść po tym, jak zwolnił dyscyplinarnie Monikę Żelazki i pozostałych kilkadziesiąt osób.

W numerze:

KOMENTARZ REDAKCJI:
– 100. rocznica odzyskania niepodległości Polski - czego nie dowiemy się na oficjalnych akademiach?

Z ŻYCIA ZWIĄZKU:
– Wieści z komisji IP w Danfoss Poland Sp. z o.o.
– Protest pracowników niemedycznych: wyższych płac i szacunku!
– Dziennikarki i dziennikarze na równych zasadach - nowa komisja IP
– Firmę tworzą WSZYSCY pracownicy - OZZ IP w Energa Serwis Sp. z o.o.
– Amazon: bunt na shipie. Regulamin był tylko iskrą zapalną
– Gastronomia: oszukani pracownicy walczą o zaległe wynagrodzenia
– Amazon: ciężka praca nie popłaca

ZE ŚWIATA PRACY:
– Praca na fermach zwierząt futerkowych
– Niesprawiedliwa transformacja. Ekologia kontra górnictwo.
– Nie wyobrażam sobie walki o prawa pracownicze bez walki o prawa osób LGBTQ
– Inicjatywa Pracownicza na Uniwersytecie Warszawskim a nowa ustawa o szkolnictwie wyższym

DYSKUSJA PROGRAMOWA:
– Komisja kodyfikacyjna i prawo do strajku

PRAWO:
– Ustawa o związkach zawodowych - najważniejsze zmiany wchodzące w życie od 1.01.2019 r.
– Sąd przyznał rację związkowcowi z Volkswagena

KULTURA:
– II Anarchistyczny Festiwal Filmowy

ZAGRANICA:
– Parma: Kongres założycielski International Confederation of Labour (ICL-CIT)

W drugiej połowie marca 2018 roku ukończyła swoją działalność Komisja Kodyfikacyjna Prawa Pracy. Niedługo potem rząd ogłosił, że przygotowane przez nią zbiorowe i indywidualne prawo pracy „nie będą w takim kształcie dalej procedowane”. Ministerstwo Rodziny, Pracy i Polityki Społecznej ustami swojej szefowej Elżbiety Rafalskiej stwierdziło dalej, że resort przygotuje ocenę skutków regulacji. „Pewne elementy dotyczące czasu pracy” zostaną przedstawione „jako propozycje nowelizacji Kodeksu pracy”. Nie wiadomo, kiedy nowelizacja zostanie zgłoszona ani jak będzie dokładnie wyglądać.

Nie jest tajemnicą, że z propozycji Komisji Kodyfikacyjnej nie były zadowolone ani związki zawodowe, ani organizacje pracodawców. Ujawniony jeszcze przed oficjalnym ogłoszeniem projekt (lub jego fragmenty) wywołał na łamach prasy dość liczne głosy krytyczne.

Chciałbym w tym miejscu poświęcić kilka słów na omówienie przepisów zbiorowego prawa pracy, w tym przede wszystkim kwestii prowadzenia sporu zbiorowego w kontekście postulowanych przez Komisję Kodyfikacyjną zmian. Celem tej analizy jest zaprezentowanie ogólnego kierunku myślenia środowisk prawniczych, jeżeli chodzi o przepisy dotyczące takich problemów jak prawo do strajku, funkcjonowanie związków zawodowych czy przeprowadzanie zwolnień grupowych.

W numerze:

KOMENTARZ REDAKCJI:
– Mamy wszelkie powody aby protestować

Z ŻYCIA ZWIĄZKU:
– Zjazd Roboczy Inicjatywy Pracowniczej
– Feminizm socjalny, nie liberalny!
– Socjalny Kongres Kobiet - postulaty
– 100 złotych to za mało - protesty pracownic i pracowników poznańskich instytucji miejskich
– W Volkswagenie jest wiele problemów, o których się nie mówi - wywiad z KZ w Volskwagen Poznań
– W Bydgoszczy wywalczyliśmy podwyżki w miejskich wodociągach 
– Inicjatywa Pracownicza w 2017 roku
– Czarny piątek - relacja ze strajków i protestów pracowników i pracownic Amazona w Europie
– Żadnych nagród za wyzysk - relacja z akcji "Feedback dla Bezosa"
– Inicjatywa Pracownicza w Danfoss Poland
– Blokada elektrowni i kopalni w Bełchatowie
– PrywARTyzacja - relacja z międzynarodowej branżowej konferencji sektora kultury

ZE ŚWIATA PRACY:
– Protest rodziców, opiekunów i opiekunek oraz osób niepełnosprawnych
– Reforma prawa pracy - trudniejsze strajki, większa elastyczność i koniec demokracji związkowej
– Strajki i protesty pracownicze w Polsce w pierwszej połowie 2017 r.
– Protest lekarzy rezydentów i lekarek rezydentek

DODATEK LOKATORSKI:
– Podsumowanie działań Wielkopolskiego Stowarzyszenia Lokatorów za 2017 rok
– Lublin - jak spółka odpowiedzialna za eksmisje broni swojego dobrego imienia?
– Warszawa - fikcja tanich mieszkań i walka WSL o ogrzewanie kamienic komunalnych

PUBLICYSTYKA:
– Co z tą emeryturą? - Kornelia Piotrowska, Maria Malinowska
– Ciąża w czasach prekariatu - Magdalena Chustecka
– Nie ma co liczyć na łaskę władzy - Jarosław Urbański
– Głośniej o tej reformie - Jakub Grzegorczyk

HISTORIA:
– Marzec 68' - nacjonalizm w służbie władzy
– Stanowisko warszawskich komisji OZZ IP w sprawie 50. rocznicy Marca 68'

KULTURA:
– Anarchistyczny Festiwal Filmowy

ZAGRANICA:
– "Dla bojowego ruchu związkowego nie ma granic" - III spotkanie Międzynarodowej Związkowej Sieci Solidarności i Walk
– Strajk w Volskwagenie w Bratysławie (Słowacja)
– Niemcy: krótszy czas pracy w przemyśle
– Sukces barcelońskich portowców

- Opór operatorów żurawi w słoweńskim porcie Koper

- RPA: Strajki w obronie prawa do strajku

25 kwietnia w Republice Południowej Afryki odbył się strajk generalny zorganizowany przez Południowoafrykańską Federację Związków Zawodowych (SAFTU) – drugą co do wielkości centralę związkową w tym kraju. Strajk był częścią mobilizacji przeciwko reformie prawa pracy, która zakłada m.in. wprowadzenie dodatkowych restrykcji ograniczających możliwość przeprowadzenia legalnej akcji strajkowej. Aby zdobyć więcej informacji zarówno o reformie, jak i walce południowoafrykańskich związków zawodowych przeprowadziliśmy wywiad z Mametlwe Sebeiem – członkiem krajowego komitetu Wykonawczego SAFTU, przewodniczącym Powszechnego Związku Zawodowego Pracowników Przemysłowych RPA (GIWUSA – organizacja członkowska SAFTU) i członkiem Robotniczej Partii Socjalistycznej (WSPA – trockistowska organizacja polityczna należąca do CWI – Komitetu na rzecz Międzynarodówki Pracowniczej).

W związku z trwającą debatą nad reformą prawa pracy, publikujemy:

- projekt indywidualnego Kodeksu pracy przygotowany przez Komisję Kodyfikacyjną Prawa Pracy (wersja z 13.03.2018r.)

- projekt Zbiorowego Kodeksu pracy przygotowany przez Komisję Kodyfikacyjną Prawa Pracy (wersja z 13.03.2018r.)

- roboczy projekt zmian w Ustawie o rozwiązywaniu sporów zbiorowych, dyskutowany w Radzie Dialogu Społecznego (wersja z marca 2017 r.)

- [projekt nowelizacji Ustawy o związkach zawodowych - pobierz plik] przygotowany przez Ministerstwo Rodziny, Pracy i Polityki Społecznej (obecnie w drugim czytaniu)

[przeczytaj omówienie reformy prawa pracy autorstwa Jakuba Grzegorczyka] 
[przeczytaj komentarz do planowanej reformy autorstwa Jarosława Urbańskiego]

Od wielu lat słyszymy o konieczności i zamiarach zmiany zarówno indywidualnego, jak też zbiorowego prawa pracy. Kodeks pracy od początku lat 90. został znowelizowany kilkadziesiąt razy. Może się oczywiście zdarzyć, że pomysły Komisji Kodyfikacyjnej, które ujawniły media, zostaną ostatecznie wprowadzone w życie. Ale musimy pamiętać, że Komisja jeszcze nie przedstawiła swojego finalnego projektu. Nie wiemy też czy rząd propozycje Komisji zechce w ogóle przekuć w konkretny  projekt zmian ustawowy dotyczących tak prawa pracy indywidualnego, jak i zbiorowego. Nie wiemy czy może się to stać za czasów tej kadencji władz. Czy w ogóle możliwe jest, aby dyskusja wokół kontrowersyjnych zapisów toczyła się w przededniu wyborów parlamentarnych? A jaka będzie sytuacja polityczna po wyborach w 2019 roku? Rządząca PiS wprowadziła szereg ustaw w ekspresowym tempie, ale z równie wielu zmian legislacyjnych szybko zrezygnowano, gdy tylko podniósł się głosy społecznej krytyki.

Na początku roku w mediach pojawiły się doniesienia o planowanej serii radykalnych zmian w prawie pracy: szereg przepisów z Kodeksu pracy, ustawy o związkach zawodowych, ustawy o rozwiązywaniu sporów zbiorowych i ustawy o zwolnieniach grupowych ma niebawem zostać zastąpiony przez dwa nowe akty prawne: zbiorowy i indywidualny Kodeks pracy. Nowe ustawy, nad którymi pracuje Komisja Kodyfikacyjna Prawa Pracy przewidują m.in.: zwiększenie elastyczności czasu pracy, łatwiejsze zwolnienia, ograniczenie możliwości prowadzenia sporów zbiorowych oraz mniejsze uprawnienia dla niereprezentatywnych związków zawodowych (takich jak OZZ Inicjatywa Pracownicza). Kierunek zmian jest jasny – wzmocnić duże centrale związkowe i dać jeszcze więcej swobody pracodawcom w zakresie organizacji czasu pracy i polityki kadrowej.

[Pobierz tabelę z podsumowaniem konsekwencji wprowadzenia reformy prawa pracy]

W cieniu prób przejęcia kontroli nad systemem sądownictwa i ataków na organizacje pozarządowe, Prawo i Sprawiedliwość stopniowo próbuje podporządkować sobie także ruch związkowy. W tym celu z jednej strony dąży do ograniczenia uprawnień mniejszych związków zawodowych, a z drugiej zacieśnia kontakty z NSZZ Solidarność marginalizując inne centrale. Celem tych działań jest ograniczenie do minimum jakiejkolwiek aktywności społecznej niezależnej od rządu i spacyfikowanie wszelkich potencjalnych źródeł krytyki aktualnej władzy. 

Wzorem XX-wiecznych ruchów faszystowskich, PiS wyraźnie dąży do stworzenia korporacyjnego modelu stosunków pracy, w którym de facto istnieje tylko jeden związek zawodowy, ściśle zintegrowany z aparatem państwowym i partyjnym. Ponieważ w XXI w. w Europie takiego stanu rzeczy nie da się osiągnąć po prostu metodami dyktatorskimi, korporacjonizm budowany jest przez serię pozornie drobnych zmian prawnych podważających pluralizm związkowy.

Nowe wydanie broszury "Umowa o pracę - kiedy masz do niej prawo i dlaczego jest dla Ciebie lepsza od umów cywilnoprawnych?" - poprawki uwzględniają najnowsze zmiany w przepisach (m.in. minimalną stawkę godzinową na umowach zlecenie oraz rozszerzenie prawa do tworzenia i wstępowania do związków zawodowych o osoby zatrudniane na podstawie umów cywilnoprawnych).

W Polsce ponad dwa miliony pracowników i pracownic jest zatrudnianych na umowach cywilnoprawnych (o dzieło i zlecenie) lub prowadzi jednoosobową działalność gospodarczą. Chociaż wiele z tych osób powinno mieć normalne umowy o pracę, to jednak pracodawcy wolą zatrudniać ich na umowach cywilnych. Czemu? Ponieważ w ten sposób łatwiej się ich pozbyć i mają one mniej praw niż osoby zatrudnione na umowach o pracę. 

Broszura "Umowa o pracę - kiedy masz do niej prawo i dlaczego jest dla Ciebie lepsza od umów cywilnoprawnych" powstała w celu zapoznania pracowników i pracownic z podstawowymi różnicami pomiędzy umowami o pracę a umowami cywilnoprawnymi.

Załącznik do Uchwały nr 9/2015 IX Krajowego Zjazdu Delegatów Ogólnopolskiego Związku Zawodowego „Inicjatywa Pracownicza” z dn. 14 marca 2015 r. ws. Wytycznych Programowych Związku

Wstęp

Ogólnopolski Związek Zawodowy Inicjatywa Pracownicza jest związkiem mającym na celu z jednej strony obronę bieżących interesów i praw pracowników i pracownic, a z drugiej – zmianę społeczną zmierzającą w kierunku zniesienia wyzysku. „Wytyczne programowe” są dokumentem, który stanowi wspólną platformę naszych postulatów bieżących, stanowiących wytyczne dla komisji Związku w działaniach prowadzonych na poziomie poszczególnych zakładów pracy czy regionów oraz podstawę do planowania działań Inicjatywy Pracowniczej na poziomie ogólnopolskim.

Seminarium prawne dla pełnomocniczek i pełnomocników związkowych

7-8 grudnia 2013 r.

Siedziba OZZ Inicjatywa Pracownicza ul. Kościelna 4, Poznań

W dniach 7-8 grudnia (sobota-niedziela) w Poznaniu, Ten adres pocztowy jest chroniony przed spamowaniem. Aby go zobaczyć, konieczne jest włączenie w przeglądarce obsługi JavaScript. organizuje seminarium prawne dla pełnomocników/ek związkowych.

Seminarium będzie otwarte dla wszystkich członków i członkiń związku, chcących poszerzyć swoją wiedzę prawną w zakresie działalności związkowej w zakładach pracy oraz prowadzenia spraw sądowych z zakresu prawa pracy.

Strajk solidarnościowy krok po kroku - poradnik

Zbiorowe prawo pracy, obok strajku podstawowego i strajku ostrzegawczego, przewiduje także możliwość prowadzenia defensywnego (obronnego) strajku solidarnościowego. W przeciwieństwie do dwóch pierwszych odmian strajku, strajk solidarnościowy, można przeprowadzić bez wszczynania sformalizowanej i skomplikowanej procedury sporu zbiorowego. Sam strajk nie może jednak trwać dłużej niż pół dnia roboczego a robotnicy w nim uczestniczący stają w obronie konkretnych interesów tych grup pracowników, którym nie przysługuje prawo do strajku.