Kilkadziesiąt osób reprezentujących organizacje związkowe z 6 państw wzięło udział w konferencji „Nie chcemy być tylko tanią siła roboczą w Europie”, która odbyła się we wtorek 27 września w Warszawie.

 
Tego lata, w dniach 13-16 sierpnia, spotykamy się w Gävle, w Szwecji, miejscu urodzenia Joe Hilla.

W 2015 roku mija 100 lat odkąd został zamordowany. Spotykamy się by uczcić jego pamięć, nie w żałobie, lecz po to by się organizować. W sto lat później przyświecają nam te same zasady. Wciąż się organizujemy, wciąż walczymy, wciąż budujemy internacjonalizm! Liczymy na zacieśnienie więzów, budowanie sojuszy, łączenie codziennych walk, uczenie się na swoich wzajemnych doświadczeniach - żeby mieć nadzieję i miło spędzić czas.

W dniach 25-27 kwietnia w Poznaniu odbędzie się konferencja programowa OZZ Inicjatywa Pracownicza. Konferencja ma na celu wypracowanie postulatów i strategii działania związku w odniesieniu do najważniejszych, bieżących problemów społecznych, ekonomicznych i politycznych. Chcemy także podjąć dyskusję nad aktualną rolą IP jako ośrodka oporu, przeanalizować siłę i potencjał związku oraz ustalić plan jego rozwoju w kontekście przewidywanych trendów na rynku pracy. Podczas spotkania dokonamy także aktualizacji głównych dokumentów politycznych związku (Deklaracji ideowej oraz Deklaracji programowej).

Kilkaset osób przeszło ulicami Poznania spod bramy HCP pod pomnik Poznań'56 - pod hasłem "Przeciw dyskryminacji ekonomicznej - o wyższe płace, powszechne zasiłki, za samorządnym społeczeństwem!" W demonstracji udział wzięli przedstawiciele naszego związku z różnych ośrodków.

Po pierwszym maja zaplanowano VI Konferencję Pracowniczą, która odbyła się 2-3 maja i poświęcona była problematyce strategii walk pracowniczych. Miała odpowiedzieć na pytanie: „Z czego wynika siła ruchu pracowniczego? Autonomistyczne i związkowe strategie walk pracowniczych”. Wygłoszono kilka referatów: (1) Dlaczego dochodzi do niepokojów pracowniczych? Cykliczność wystąpień pracowniczych. (2) Z czego wynika siła ruchu pracowniczego? Z czego wynika jego słabość? Prezentacja koncepcji B. Silver z książki "Forces of Labor". (3) Zarys koncepcji autonomii robotniczej i operaismo. (4) Związki zawodowe - część problemu, czy część rozwiązania problemu? Referaty wywołały bardzo żywą i ciekawą dyskusję. W Konferencji łącznie udział wzięło ok. 40 osób, reprezentujących różne środowiska.

W dniach 17 - 18 czerwca 2006 r. odbyła się w Łodzi V Ogólnopolska Konferencja Pracownicza. Dotyczyła ona tym razem elastycznych form zatrudnienia. Jednym z najważniejszych problemów z jakim przyszło się borykać współczesnej klasie pracowniczej jest tendencja do uelastyczniania pracy. Następuje ona na wielu poziomach: definicji i filozofii pracy (ideologia); zmian w prawie pracy (na poziomie europejskim i krajowym); zmiany w praktycznym podejściu do pracy (jej uelastycznianie) na poziomie zakładów pracy (zamach na zbiorowe układy pracy); wreszcie zmian w myśleniu potocznym na temat pracy, stabilności zatrudnienia itd.

W Warszawie w dniach 11-12 czerwca 2005 roku odbyła się IV Ogólnopolska Konferencja Pracownicza. Razem w obradach uczestniczyło ok. 100 osób. Głównym tematem konferencji był "Wyzysk współczesnego świata pracy".

Konferencję podzielono na 5 bloków tematycznych:

1. Sytuacja polskiej klasy pracowniczej
2. Robotnicy i protesty pracownicze w mediach
3. Sytuacja kobiet na współczesnym rynku pracy
4. Alternatywne formy zarządzania produkcją i własności zakładów pracy
5. Kampania na rzecz Robotników Sezonowych i Emigrantów

Czym są Ogólnopolskie Konferencje Pracownicze?
Ogólnopolskie Konferencje Pracownicze to cykliczne spotkania osób zainteresowanych problemami świata pracy oraz aktywistów ruchu pracowniczego, (związkowców, działaczy społecznych, przedstawicieli prasy i organizacji pozarządowych oraz działaczy ruchów lewicowych i anarchistycznych), poświęcone najistotniejszym problemom pracowniczym - dotyczącym zarówno Polski, jak i całego Świata.

Każda Konferencja to cykl wykładów, dyskusji, referatów i spotkań, koncentrujących się wokół jednego lub kilku szczegółowych zagadnień. Na Konferencjach podejmuje się także próby inicjowania współpracy różnych środowisk oraz ustala wspólne inicjatywy i kampanie na rzecz świata pracy.

W Łodzi w dnia 6-7 listopada 2004 roku odbyła się III Ogólnopolska Konferencja Pracownicza. Organizatorami Konferencji była Inicjatywa Pracownicza/Federacja Anarchistyczna sekcja Poznań i Łódź, Grupa na rzecz Partii Robotniczej oraz Czerwony Kolektyw-Lewicowa Alternatywa. Na sali obecni byli przedstawiciele kilkunastu zakładów pracy m.in: Hipolit Cegielski Poznań, Goplana-Nestle (Poznań), Warsztaty Terapii Zajęciowej (Poznań), Uniontex Łódź, pracownicy przedsiębiorstw komunikacji publicznej z Warszawy i Gdańska, ZOZ z Ełku, Huty Cynku z Miasteczka Śląskiego, Prokonstal Szczecin, SM Mieszko Łódź, reprezentujący różne związki zawodowe (Sierpień'80, Inicjatywa Pracownicza, Solidarność, Konfederacja Pracy, Związek Zawodowy Budowlani, Związek Zawodowy Pracowników Komunikacji Miejskiej). W konferencji udział wzięli także przedstawiciele Ogólnopolskiego Związku Bezrobotnych (Ełk, Łódź), a także stowarzyszeń (np. przedemerytów, ATTAC Polska). Wśród zaproszonych gości znaleźli się członkowie organizacji pracowniczych i związków zawodowych z Hiszpanii (CGT), Niemiec (FAU, NoService, Wildcat), Szwecji (SAC), USA, Wielkiej Brytanii (Transport and General Workers Union - TUGW) i Włoch. Razem w obradach uczestniczyło ponad 100 osób. Konferencja odbywała się po patronatem medialnym "Nowego Robotnika".

Dziś w Klubie Rondo w Poznaniu odbyła się zorganizowana przez Inicjatywę Pracowniczą FA II Ogólnopolska Konferencja Pracownicza pod hasłem "Ku demokracji pracowniczej. Samorządność, spółdzielczość pracy, partycypacja w zarządzaniu przedsiębiorstwami". Wzięło w niej udział około siedemdziesiąt osób z całego kraju, w tym przedstawiciele z zakładów pracy: Cegielski, Uniontex, PKS Słupsk, Goplana-Nestle, KWK Budryk, Szpital im. Degi, FSO, WTZ Ognik i innych zakładów. Rozmawiano m.in. o różnych formach pracowniczej partycypacji w zarządzaniu przedsiębiorstwem. Na kilku przykładach (np. łódzkiego Uniontexu) omówiono problemy związane z powstawaniem i funkcjonowaniem spółek pracowniczych. Podczas przerwy wyświetlony został film o historii jednej z argentyńskich fabryk pt. "Zanon należy do robotników". Kolejna konferencja z tego cyklu odbędzie się jesienią w Łodzi.

Niniejsza broszura jest zapisem fragmentów wypowiedzi i dyskusji jaka odbyła się 8 listopada 2003 roku w Poznaniu na Ogólnopolskiej Konferencji Ruchu Protestu Pracowniczego. Celem konferencji była próba integracji środowiska pracowniczego oraz sformułowanie najważniejszych problemów ruchu. Na Konferencji pojawiło się kilkudziesięciu przedstawicieli reprezentujących kilkanaście zakładów pracy z całej Polski. Uczestnicy reprezentowali różne związki zawodowe i opcje światopoglądowe. W spotkaniu udział wzięli także przedstawiciele niemieckiego anarchosyndykalistycznego związku zawodowego FAU. Mówiono zarówno o metodach walki, udziale i roli związków zawodowych w protestach pracowniczych, roli państwa jako katalizatora niektórych konfliktów, a także o działaniach pracodawców zmierzających do ubezwłasnowolnienia ludzi pracy. Zebranie tych wypowiedzi uznaliśmy za ważne, bowiem poglądy działaczy pracowniczych z trudem trafiają na łamy prasy, a jeżeli tak się dzieje, przedstawiane są jako problemy o charakterze wyjątkowym. Tymczasem kryzys ma rozległy charakter i dotknął wiele grup zawodowych.

OGÓLNOPOLSKA KONFERENCJA RUCHU PRACOWNICZEGO
POZNAŃ, 8 LISTOPADA 2003 ROKU
Zakład H.Cegielski S.A. - Poznań

Wstęp do dyskusji:
Obecnie mamy do czynienia z nową falą protestów pracowniczych, które mają miejsce w 22 lata po Polski Sierpniu i w 13 lat po transformacji społecznej, ekonomicznej i politycznej. W 2001 roku protesty społeczne nasiliły się. Ustalono, że tylko w samej Warszawie w tym czasie miało miejsce 183 - najwięcej od 1990 roku. W 2002 i 2003 liczba różnego typu wystąpień, zwłaszcza o charakterze pracowniczym, wzrosła i objęła swym zasięgiem cały kraj.

W sobotę 29 czerwca 2002 r. Komisja Międzyzakładowa NSZZ "Solidarność'80" przy Zakładach H. Cegielski, ZZ "Konfederacja Pracy" - Wielkopolska oraz Inicjatywa Pracownicza z Poznania zorganizowały Ogólnopolskie Spotkanie Protestujących Załóg pod hasłem: "Dość zwolnień! Pracownicy zorganizowani w walce o swoje prawa".

Celem spotkania było omówienie sytuacji w protestujących zakładach pracy oraz przedstawianie sposobów i metod walki ze zwolnieniami i nadużyciami prawa pracy. Dyskutowano o sposobach koordynacji działań i prowadzenia akcji solidarnościowych. Zastanawiano się czy ruch pracowniczy wykorzystuje efektywnie istniejące struktury związkowe w celu skutecznej walki o swoje prawa.

W sobotę 25 maja 2002 roku w odbył się w Nysie w Domu Metalowca Kongres Protestu Społecznego. Na zaproszenie Komitetu Strajkowego Nysa Motor odpowiedzieli przedstawiciele różnych zakładów pracy. Przyjechali m. in. pracownicy z ożarowskiej fabryki kabli, Huty Katowice, Zakładów H. Ciegielski z Poznania, Fiata z Tych, położne z Głuchołazów i inni.

W obradach wzięła udział delegacja z Zakładów H. Cegielski (Solidarność'80) i Inicjatywa Pracowniczej z Poznania. Malcel Szary z Cegielskiego zaakcentował przede wszystkim konieczność odrodzenia autentycznego i walczącego ruchu związkowego. Wyraził brak wiary w poczynania polityków, bez względu na sposób ich wyłaniania. Jego wystąpienie spotkało się z bardzo żywym oddźwiękiem i było kilkakrotnie przerywane oklaskami. Po wystąpieniu rozdano materiały Inicjatywy Pracowniczej i Federacji Anarchistycznej.