Warszawa, 18-19 maja 2024

Na 5. spotkaniu Międzynarodowej Związkowej Sieci Solidarności i Walk (10-12 września 2023) postanowiliśmy kontynuować tworzenie sieci współpracy na terytorium europejskim. Po spotkaniu w Mediolanie w lutym 2024 r. zebraliśmy się w Warszawie, aby kontynuować wspólną pracę związkową. 

Z tą intencją spotkaliśmy się z przedstawicielami Komisji Krajowej oraz następujących komisji OZZ Inicjatywa Pracownicza:

• Pracownicy i Pracownice Domowe
• Kurierzy i Kurierki
• Pracownicy Branży Gier

Uzgodniono rezolucje w następujących kwestiach: 

• Finansowanie MZSSiW nie może być wyłączną odpowiedzialnością czterech organizacji koordynujących (CGT - CSP Conlutas - CUB - Solidaires). 
• Europejskie organizacje obecne na tym spotkaniu zobowiązują się do wniesienia wkładu w wysokości odpowiadającej ich możliwościom finansowym na pokrycie kosztów 6. spotkania MZSSiW zaplanowanego na koniec 2025 roku. Zostanie wysłany list do europejskich organizacji MZSSiW, aby sprawdzić ich możliwości w tym zakresie.   
• Poparcie dla europejskiej akcji pracowników emerytowanych w Bilbao 23-14 maja 2024 r. (Kraj Basków)!
• Solidarność z oporem ukraińskich pracowników!
• Kontynuacja wsparcia dla Juliana Assange’a.
• Dalsze wsparcie walki społeczeństwa argentyńskiego, ich walka jest również naszą walką!
• Kontynuacja wsparcia dla demonstracji na rzecz zakończenia ludobójstwa narodu palestyńskiego! 
• Dalsze wspieranie bojkotu przeciwko apartheidowi, nie dla współpracy wojskowej z Izraelem, stop masakrze narodu palestyńskiego! 
• Wsparcie dla strajkujących studentów w Krakowie (Polska)!
• Wsparcie dla pracowników kultury w sporze zbiorowym w Warszawie (Polska)!
• Wsparcie dla pracowników ex-GKN we Florencji (Włochy) 

Ponadto postanowiono o zwołaniu następujących spotkań sektorowych: 

• 5-7 lipca w Ruesta, organizowane przez CGT dla branży metalurgicznej
• 19-21 listopada, organizowane przez Solidaires dla sektora telemarketingu i IT

• W grudniu Solidaires zobowiązuje się do zwołania spotkania dla sektora zdrowia i opieki
• W pierwszym kwartale 2025 r. ADL Cobas zobowiązuje się do zwołania spotkania sektora kultury w Wenecji

Popieramy również wezwania do zwołania następujących spotkań w skali globalnej:

• 18-19 listopada kontr-demonstracja w ramach szczytu G20 w Rio de Janeiro (Brazylia) organizowana przez CSP-Conlutas 
• Pod koniec 2025 r. globalne 6. spotkanie MZSSiW we Włoszech

Kolejne europejskie spotkanie MZSSiW, które organizuje Solidaires, odbędzie się w Paryżu w dniach 28-29 września 2024 r. Po szybkiej prezentacji sytuacji społeczno-ekonomicznej w każdym kraju pod obrady poddane zostaną następujące punkty:

• Ewaluacja poprzednich spotkań w celu stworzenia materiałów informacyjnych i sformułowania żądań sieci: 

1. Analiza porównawcza głównych koncepcji prawa pracy w Europie (CGT). 
2. Analiza porównawcza systemu emerytur w Europie (CUB).
3. Analiza porównawcza sytuacji pracowników migrujących w Europie (OZZ IP i ADL - Cobas).
4. Analiza porównawcza sektora edukacji w Europie (Solidaires).

• Organizacja udziału naszych delegacji w kontr-demonstracji w ramach szczytu G20 w Rio de Janeiro (Brazylia) poprzez połączenie online z CSP-Conlutas  

• Kontynuacja dyskusji o finansowaniu sieci MZSSiW

OZZ Inicjatywa Pracownicza (Polska), ADL - Cobas (Włochy) - CUB (Włochy), CGT (Hiszpania), Union Syndicale Solidaires (Francja).

www.laboursolidarity.org

Europejskie spotkanie Międzynarodowej Związkowej Sieci Solidarności i Walk (Mediolan, 2-4.02.2024)

Spotkaliśmy się w Mediolanie 2-4 lutego 2024 r., aby kontynuować tworzenie więzi związkowych na terytorium Europy i wdrożyć ustalenia z 5. globalnego spotkania Międzynarodowej Związkowej Sieci Solidarności i Walk w Brazylii we wrześniu 2023 r. Kolejne europejskie spotkanie sieci odbędzie się 17-19 maja br. w Warszawie.

Uzgodniono rezolucje dotyczące następujących kwestii:

• finansowania Sieci;
• wsparcia dla europejskiej akcji pracowników i pracownic emerytowanych;
• solidarność z oporem pracowników pracownic w Ukrainie;
• wsparcie dla walki Argentyńczyków, która jest również naszą walką!
• rolnictwo: trzeba pilnie zmienić model!
• wsparcie dla antywojennej demonstracji oddolnych związków zawodowych we Włoszech 24 lutego w Mediolanie. Zakończyć ludobójstwo narodu palestyńskiego!
• 7 kwietnia: Światowy Dzień Zdrowia;
• zaprzestanie sprzedaży broni państwu Izrael, wsparcie dla demonstracji zwołanej 7 lutego przez palestyńskich dziennikarzy.

Ponadto zwołano następujące spotkania sektorowe:

• 27 i 28 kwietnia w Paryżu L’union Syndicale Solidaires organizuje spotkanie sektora edukacji;
• 6 i 7 lipca w Barcelonie hiszpańskie CGT organizuje spotkanie sektora metalurgicznego;
• 19-21 listopada w Tuluzie L’union Syndicale Solidaires organizuje spotkanie sektora telemarketingu i call center.

Kolejne europejskie spotkanie Międzynarodowej Sieci Solidarności i Walk odbędzie się w Warszawie w dniach 17-19 maja i organizuje je OZZ Inicjatywa Pracownicza. Spotkanie dotyczyć będzie następujących tematów:

• płaca minimalna i wdrażanie Dyrektywy w sprawie adekwatnych wynagrodzeń minimalnych w Unii Europejskiej;
• imigracja i jej konsekwencje dla świata pracy;
• kontynuacja tematu finansowania sieci.

L’union Syndicale Solidaires (Francja), STASA (Portugalia), OZZ Inicjatywa Pracownicza (Polska), Fronta di Lotta Non Austerity (Włochy), CUB (Włochy), CGT (Hiszpania), Co.Bas (Hiszpania), Intersindical Confederation (Hiszpania), COBAS Sardegna (Włochy) , CUB (Włochy), TUC Liverpool (Wielka Brytania)

W środę, 24 stycznia, FORA (Federacja Pracowników Regionu Argentyny) wzięła udział w strajku generalnym i masowym marszu, który odbył się w Buenos Aires. Jesteśmy wdzięczni za udział w różnych demonstracjach, które odbyły się również w różnych miastach na całym świecie (Berlin, Madryt, Barcelona, Walencja, Rzym, Nowy Jork). Poniżej publikujemy odezwę FORA:

24 stycznia my, pracownicy, zatrzymujemy się i wychodzimy na ulice w ramach strajku krajowego, pierwszego strajku od kilku lat w trudnej sytuacji z nieodwracalnymi szkodami, które pogarszają jakość naszego życia. Musi to być ruch walki pracowniczej, aby pokazać naszą siłę, odbiegający od wezwania biurokratycznych central związkowych, które przez długi czas nie miały kontaktu z rzeczywistą sytuacją pracowników.

Pakiet reform zaproponowanych przez nadzwyczajny dekret DNU ogłoszony 20 grudnia i ustawa zbiorcza pokazują politykę, jaką obecny rząd zamierza prowadzić, aby osiągnąć większą wolność rynku, z korzyścią dla kasty biznesowej, która zamierza poszerzyć swoje horyzonty i zyski kosztem intensyfikacji wyzysku pracowników i utraty naszej siły nabywczej. Zwiększenie ucisku i represji wobec tych, którzy pracują i organizują się w obronie tego, co my — klasa pracująca — wspieraliśmy w ostatnim czasie. Państwo jako instrument władzy nie istnieje po to, by przyznawać prawa socjalne wyzyskiwanym. Dlatego też obrona praw socjalnych w zakresie dobrobytu ekonomicznego, politycznego i kulturowego leży wyłącznie w rękach wyzyskiwanych, pracowników, a naszą areną walki w obronie i powstrzymaniu tego, co chcą nam narzucić, są ulice, miejsca pracy i ich organizacja.

Państwo niczego nie daje, klasa pracująca zdobywa swoje prawa, walcząc razem i stawiając opór. Walka o te prawa jest ćwiczeniem mającym na celu osiągnięcie emancypacji z tej rzeczywistości gospodarczej. Javier Milei, obecny prezydent jest przykładem najbardziej groteskowego i burżuazyjnego pragnienia urzeczywistnienia państwa policyjnego z pałkami i bronią. W rzeczywistości nigdy nie doszło do zmiany paradygmatu między poprzednimi rządami a obecnym, co doprowadziło nas do społeczeństwa o bardzo wysokim odsetku ubóstwa. Rząd zamierza kryminalizować protesty, aby zminimalizować opór w procesie dyscyplinowania społeczeństwa. Jest to moment, w którym pilnie potrzebujemy odbudować organizacje pracownicze, w których będziemy mogli podejmować decyzje o walce z całym narzuconym złem i przeprowadzić transformację w kierunku nowych rozwiązań, które określą bardziej sprawiedliwe życie. Prosimy o rozpowszechnianie w sieciach z hasłem „nie dla DNU i antypracowniczych ustaw w Argentynie” oraz hasłem wzywającym do międzynarodowej solidarności, wraz z hashtagiem #ABAJOELDNU, #ABAJOLEYOMNIBUS, #QUESEVAYANTODXS.

Bardziej szczegółowe informacje na temat dekretu o stanie wyjątkowym i ustawy zbiorczej są dostępne w naszej gazecie „Organizacion Obrera” https://organizacion-obrera.fora.com.ar/. 

Bylibyśmy wdzięczni, gdybyście mogli przesłać nam zdjęcia lub linki do publikacji na nasz adres e-mail, abyśmy mogli je powielić, aby tutejsi towarzysze wiedzieli, że solidarność została zamanifestowana w anarcho-syndykalistycznym świecie. Wszystko to zostanie bardzo dobrze przyjęte przez tutejszych towarzyszy.

ROBOTNICY, WYJDŹCIE NA ULICE! ŻADNEGO DNU, ŻADNYCH ANTYPRACOWNICZYCH PRAW! STRAJK GENERALNY, DOPÓKI NIE ZNIKNIE KAŻDA Z NICH!

Po spotkaniu International Labour Network of Solidarity and Struggle w Rzymie w dniach 10 i 11 września 2022 roku, w Paryżu w dniach 21 i 22 stycznia 2023 roku, niżej podpisane organizacje, spotykając się w Barcelonie w dniach 1 i 2 kwietnia 2023 r. pragną potwierdzić swoje poparcie dla walk związkowych i społecznych toczących się w Europie.

W czerwcu zeszłego roku pisaliśmy na stronie IP o aresztowaniu działacza niezależnego związku zawodowego kurierów w Rosji, Kirilla Ukrainceva, związanego z lewicowym i antykremlowskim środowiskiem politycznym. Został on zatrzymany przez policję 26 kwietnia 2022 r. za nawoływanie w Internecie do podjęcia protestów przez kurierów i taksówkarzy z powodu naruszenia ich praw pracowniczych, w tym zalegania z wypłatą wynagrodzeń.

W dniach 23-25 września 2022 r. około 40 pracowników Amazon z 15 różnych zakładów w Niemczech, Polsce, Słowacji i Francji oraz sympatyków z kilku krajów, spotkało się w Poznaniu na cyklicznym (odbywającym się co pół roku) spotkaniu Amazon Workers International (AWI). Pracownicy z Turcji, USA i Kanady dołączyli online.

Шаноўныя беларускі і беларусы,

Зараз увесь свет назірае за тым, што адбываецца ў вашай краіне: за узроўнем удзелу грамадзянак і грамадзян у супраціве фальсіфікацыям на выбарах, гвалтам у турмах, забойствамі падчас пратэстаў і агульнай несправядлівасцю, звязанай з парушэннем права на годнае жыццё. Мы, палякі, а таксама беларусы і беларускі, якія жывуць у Польшчы, узрушаныя бягучай сітуацыяй у Беларусі. У першую чаргу гэта звязана з нашай геаграфічнай блізкасцю і падобнай гісторыяй барацьбы з дыктатурай. Гаворка ідзе пра масавы грамадскі рух супраць рэпрэсіўнай сістэмы і вядучую ролю, якую ў гэтым руху адыгрываюць работніцы і рабочыя прадпрыемстваў па ўсёй краіне.

Дорогие белоруски и белорусы!

Весь мир сейчас наблюдает за тем, что происходит в вашей стране: за массовым сопротивлением гражданок и граждан фальсификации выборов, насилием в тюрьмах, убийствами в ходе протестов и проявлением несправедливости, связанной с нарушением права людей на достойную жизнь. Мы, поляки и проживающие в Польше белорусы и белоруски, тронуты нынешней ситуацией в Беларуси в связи с географической близостью двух стран и схожей историей борьбы с диктатурой. Данное сходство главным образом проявляется в массовом народном движении против репрессивной системы и в ведущей роли работниц и рабочих предприятий всей страны.

Publikujemy list otwarty skierowany do pracownic i pracowników na Białorusi. List jest dostępny również w języku białoruskim [link] i języku rosyjskim [link].

Drogie Białorusinki i Białorusini,

Cały świat w tej chwili obserwuje to, co dzieje się waszym kraju: poziom zaangażowania obywatelek i obywateli przeciwko sfałszowaniu wyborów, gwałtom w więzieniach, zabójstwom i ogólnym niesprawiedliwościom związanym z łamaniem prawa do godnego życia. Jesteśmy, Polacy oraz mieszkający w Polsce Białorusini i Białorusinki, poruszeni obecną sytuacją na Białorusi ze względu na geograficzną bliskość i podobną historię walki z dyktaturą. Chodzi przede wszystkim o masowy ruch społeczny przeciwko opresyjnemu systemowi oraz czołową rolę jaką w tym ruchu odgrywają pracownicy i pracownice zakładów pracy z całego kraju.

Poniżej przedstawiamy stanowisko Międzynarodowej Konfederacji Pracy (International Confederation of Labour), jednej z międzynarodowych organizacji związkowych do których należy Inicjatywa Pracownicza. Stanowisko dostępne jest również w języku angielskim na stronie ICL [link].

15 lipca to tzw. Prime Day, czyli okres wyprzedaży i wzmożonej pracy w korporacji Amazon. W Amazonie w Polsce oznacza to 50 godzinny tydzień pracy i możliwe kolejne rekordy w ilości wysyłanych do Niemiec paczek na dobę. Tego dnia odbędą się akcje protestacyjne, wiece oraz strajki w różnych miejscach na świecie. Odwagi nam wszystkim dodaje pierwszy strajk w magazynach Amazon na USA, w Minneapolis. Jako pracownicy magazynowi czujemy solidarność, gdy słyszymy, że strajk ten jest popierany przez informatyków i techników z siedziby Amazon z Seattle. Natomiast konsekwencji i wytrwałości w walce uczy nas załoga z Niemiec, która jest mocno uzwiązkowiona, aktywnie działa w radach zakładowych i strajkuje od ponad 5 lat. Będą znów strajkować, tak jak pracownicy Amazon we Francji!

Pracownicy w Polsce są częścią globalnego ruchu walczącego o godność pracowniczą: przeciwko czasowemu zatrudnieniu, śrubowaniu norm przez cyfrowy system kontroli i przeciwko marnym zarobkom, gdy w tym samym czasie szef koncernu Jeff Bezos, najbogatszy człowiek na świecie, wysyła rakiety w kosmos. W różnych krajach mamy podobne problemy i postulaty: gdy na transparentach piszemy „make everyone blue!” jak w Minneapolis, co znaczy, że chcemy stałych umów o pracę (niebieskich identyfikatorów), czy „dość wyścigu szczurów!”, jak w Polsce, co znaczy, że mamy dość wiecznej pogoni za normą. Wspieramy się nie od wczoraj: odwiedzamy się, by dyskutować o wspólnych problemach i działaniach, a od 2015 r. organizujemy ponadnarodowe półroczne spotkania pracownicze, kolejne w Lipsku 27-29 września (zapraszamy pracowników i pracownice Amazon).

Amazon nie chce słuchać głosu zorganizowanego świata pracy. Bez względu na kraj, słyszymy ten sam slogan: „preferujemy bezpośrednią komunikację z pracownikami”. Również te same ogólniki słyszeliśmy w trakcie rozmów z przedstawicielami Amazon z Polski. Wiemy, że kiedy będziemy jeden-na-jeden z HR-ami czy menagerami, to Amazon wykorzysta kruczki prawne, naszą zależność od pracy najemnej i stałego dochodu czy najsłabszych z nas, aby wszyscy się bali dążyć do zmiany. Model biznesowy Amazon zależny jest od tych, którzy mają mniej praw lub możliwości: pracowników agencyjnych, z mniejszych miejscowości, migrantów, osób z niepełnosprawnościami. Wykorzystuje ich, permanentnie zwalniając i zatrudniając, aby nikt z nas nie czuł się pewny.

To musi się zmienić! Musimy pokazać, że nie jesteśmy sami. Obecnie w Amazon na całym świecie pracuje ok. 600 tys osób. Część z nas działa aktywnie w związkach zawodowych, radach, współpracuje z grupami wsparcia, broni pracowników w sądach, inni spowalniają pracę czy chodzą na L4, gdy tempa pracy nie da się już wytrzymać. Nie jesteśmy więc sami! Zamiast jeden-na-jeden z Amazon zorganizujemy masę krytyczną, która wstrzyma wyzysk, szalone tempo pracy i niepewność, bo to my tworzymy bogactwo, którym dziś się cieszą nieliczni!

W Polsce obecnie kontynuujemy współpracę w ramach tego ruchu rozpoczynając 15 lipca 2019 r. w Prime Day referendum strajkowe. Decyzję o tym związki Inicjatywa Pracownicza i Solidarność podjęły wspólnie po tym, gdy Amazon nie chciał zgodzić się na postulaty w rozmowach, które trwały od maja 2019 r. W sporze zbiorowym domagamy się:

1. godnych zarobków dla wszystkich pracowników: żądamy podwyższenia podstawowej stawki godzinowej do co najmniej 25 zł netto dla pracowników poziomu pierwszego (T1) przy zachowaniu równego poziomu wynagrodzeń we wszystkich magazynach wchodzących w skład Amazon; jak też zbiorowego regulowania wynagrodzeń w uzgodnieniu ze związkami zawodowymi (dziś Amazon nie konsultuje poziomu płac);
2. sprawiedliwej oceny pracowniczej: żądamy bezterminowego zawieszenia Załącznika nr 3 do Regulaminu Pracy (zniesienia feedbacków) oraz rozpoczęcia procedury ustalania jego treści z obiema organizacjami związkowymi.
3. stabilności zatrudnienia: żądamy zatrudniania bezpośrednio przez pracodawcę, bez pośrednictwa agencji pracy tymczasowej i bez rocznych umów na czas określony.

Pracodawca jednostronnie zerwał mediacje mimo dalszej chęci rozmów, jednocześnie wysłał nam informację, że chce dalej rozmawiać, ale poza sporem. Amazon po prostu przestraszył się możliwości, jakie daje nam spór zbiorowy i tego że my – pracownicy będziemy chcieli je wszystkie wykorzystać. Dlatego od początku stara się go jak najszybciej zakończyć. Nie damy się zwieść, robimy kolejny krok i przystępujemy do referendum. Inne osoby rozklejają naklejki w toaletach lub memy w internecie z hasłem: „wszyscy na L4!”. Tylko nasza solidarność, niesztampowe formy protestu i wzajemna inspiracja spowodują, że Amazon się ugnie, i to nie tylko w jednym kraju, ale na całym świecie!

Referendum w Polsce będzie kontynuowane: 16 lipca przed FC WRO1 i WRO2 pod Wrocławiem, 17 lipca FC SZZ pod Szczecinem oraz FC KTW w Sosnowcu. Pracownicy będą mogli oddać głos również przez internet. W związku z tym, że w Amazon w Polsce obecnie pracuje 14 tys. osób, referendum na ten moment planowane jest do września br. z możliwością jego wydłużenia. Daje to nam możliwość być obecnym przed magazynami w całej Polsce w najbliższych miesiącach, docierania do ludzi i rozwijania naszej walki.

Życzymy wszystkim, którzy 15 lipca planują różnego rodzaju akcje protestacyjne odwagi i siły. To my poprzez nasze wspólne działania wytyczamy drogę do nowego świata, który nie rządzi się okrutną logiką zysku, ale zasadą sprawiedliwości i solidarności ponad podziałami na magazyny, zawody i granice!

OZZ Inicjatywa Pracownicza Amazon
14/07/2019

W obronie Aldo Milaniego - krajowego koordynatora związku SI Cobas we Włoszech, któremu wkrótce grozi wyrok 2 lat i 4 mięsięcy więzienia. W obronie innych związkowców zagrożonych represjami.

Aldo Milani został niesłusznie oskarżony o „szantaż” w postaci organizacji serii strajków wraz z pracownikami rzeźni w prowincji Modena. Proces sądowy miał swój finał pod koniec marca, wyrok ma zapaść w najbliższych dniach. Podobne represje za działalność pracowniczą spotkały innych związkowców i aktywistów, którzy zmagają się dziś z procesami sądowymi lub karami z powodu udziału w strajkach.

Sektor logistyki we Włoszech – jeden z kluczowych obszarów gospodarki w kraju i na świecie – od około 10 lat jest miejscem niemal codziennych strajków i niepokojów pracowniczych. W ostatnich latach ruch ten rozlał się z logistyki na inne gałęzie przemysłu jak agrobiznes, handel, ceramika i metalurgia.

W poprzednim wieku ruchy pracownicze w większości walczyły o korzystniejsze prawa i umowy. Dziś niepokoje wzbudza porządek oparty na systematycznym łamaniu krajowych układów zbiorowych oraz najbardziej podstawowych zabezpieczeń dot. płac, BHP i godzin pracy. Ten ruch pracowniczy przywrócił prawa i godność tysiącom pracowników (w dużej mierze imigrantów) wcześniej uciszonych, zredukowanych do półniewolników: źle opłacanych, szantażowanych, zmuszanych do pracy w nieludzkich warunkach. Ruch wyciągnął na światło dzienne gęsto tkaną sieć bezprawia, oszustw podatkowych oraz mafijnej infiltracji. Jednak policja i prokuratura dotąd często ujmowały strajki i niepokoje pracownicze w kategoriach „naruszania porządku publicznego”. Prawa pracownicze w wielu logistycznych łańcuchach dostaw zostały więc odzyskane jedynie przez formy walki uznawane za nielegalne, np. blokady bram zakładów czy ulic i dzikie strajki. Te zdobycze przełożyły się przy okazji na setki spraw karnych przeciwko ruchowi. W dodatku, niedawno zatwierdzony przez premiera Salviniego Dekret o Bezpieczeństwie wprowadza kary nawet 12 lat za „zbrodnię blokady drogi” i natychmiastową deportację pracowników – imigrantów, którzy brali w takich blokadach udział.

Karny proces przeciw krajowemu koordynatorowi Si-Cobas Aldo Milaniemu wskazuje że wściekłe represje wobec ruchu pracowniczego w logistyce są częścią szerszej kampanii represji wymierzonej w prawa związków zawodowych, ruchów społecznych oraz opór środowisk naukowych wobec bieżącej sytuacji w kraju. Pierwotnie, Aldo został aresztowany i trzymany trzy dni w areszcie na ostatnim etapie negocjacji związkowych pod zarzutem „wymuszenia pieniędzy” na szkodę firmy przetwórczej z branży mięsnej, zarządzanej przez pewną rodzinę stale mierzącą się z zarzutami korupcji. Jego proces ujawnił ścisłe powiązania między prywatnym biznesem, a organami państwowymi. Niewinność związkowca była tak ewidentna że sam prokurator ostatnio złagodził zarzut do wersji, jakoby Aldo miał wymagać pieniędzy nie dla siebie, a dla zwolnionych pracowników. Zażądał za to kary 2 lat i 4 miesięcy więzienia. Jednak tak formułowane zarzuty mijają się z definicją wymuszenia. Aldo próbował zapobiec zwolnieniu 55 pracowników i zapewnić że zostaną właściwie opłaceni wraz z odprowadzeniem podatków i składek. To żądania typowe dla każdego poważnego związkowca. Prokuratura próbuje skryminalizować pospolity spór pracowniczy i tworzy niebezpieczny precedens. Jeśli każde żądanie ekonomiczne na korzyść pracownika może być uznawane za „wymuszenie”, podważa to same fundamenty działalności związkowej.

Dlatego też apelujemy do wszystkich sił, które sprzyjają naszemu ruchowi, aby żądały oczyszczenia z zarzutów Aldo Milaniego. Namawiamy do składania podpisów pod listem poparcia dla Aldo – angielska wersja tutaj: https://www.change.org/p/tribunale-di-modena-in-defense-of-the-si-cobas-coordinator-aldo-milani-and-of-trade-union-freedom-in-italy.

Apelujemy też o wsparcie w kampanii przeciwko kryminalizacji blokad ulicznych jako formy protestów społecznych i związkowych oraz przeciw używaniu sił policyjnych w sporach pracowniczych poza bramami zakładów pracy.

We wtorek 5 lutego we Francji odbędzie się strajk generalny organizowany przez związki zawodowe: CGT (Powszechna Konfederacja Pracy), Union Syndicale Solidaires (Związek Zawodowy Solidarni) oraz CNT-SO (Krajowa Konfederacja Pracy - Solidarność Robotnicza). Odpowiadając na apel organizatorów i organizatorek strajku, warszawskie komisje Inicjatywy Pracowniczej o godz. 18:00 organizują pikietę solidarnościową pod Ambasadą Republiki Francuskiej w Warszawie (ul. Piękna 1). Pikieta ma z jednej strony wesprzeć francuski strajk generalny, jak i przypomnieć o trwających w Polsce konfliktach pracowniczych: w branży lotniczej, w sądownictwie, edukacji i pomocy społecznej.

[zobacz wydarzenie na Facebooku]

W dniach 12-13 maja br. w Poznaniu odbył się Zjazd Roboczy OZZ Inicjatywa Pracownicza. Przybyło na niego kilkadziesiąt osób z rożnych komisji naszego IP, aby przedyskutować problemy programowe oraz związane z bieżącym funkcjonowaniem związku.

W związku ze zwolnieniem 05.08 br. przez Volkswagen Poznań trzech działaczy IP i równoczesnym powstaniem w fabryce Komisji Międzyzakładowej OZZ Inicjatywa Pracownicza napływają do nas wyrazy solidarności od innych związków zawodowych. Poniżej publikujemy oświadczenia pracowników VW ze Słowacji i z Hiszpanii oraz MZZ „Synergia” Pracowników Grupy Kapitałowej Enea.