30 marca 2010 roku w szpitalu przy ulicy Szkolnej w Poznaniu, po długotrwałej chorobie, zmarł Marcel Szary – założyciel Inicjatywy Pracowniczej i jej przewodniczący w zakładach Cegielskiego. Była to wielka strata dla polskiego ruchu związkowego i pracowniczego.

W numerze:

Od redakcji

Z ŻYCIA ZWIĄZKU:

- Dziesiąta rocznica śmierci Marcela Szarego

- Zaproszenie do współpracy w ramach Zjednoczenia Niezależnych Związków Zawodowych

- Walka o pracowników lokalnych kolei

- Polityczna karuzela to wyzwanie dla związków w publicznej administracji

- Komisja w Danfossie podsumowuje rok

- Głos załogi jest dla nas najważniejszy – wywiad z komisją w Avon Distribution

- 16 miesięcy czekają na wypłatę. Prokuratura i sąd nie widzą problemu

- Zmiany w warszawskiej kulturze

ZJAZD ROBOCZY - MATERIAŁY

- Główne problemy związane z czasem pracy w Polsce

- Spory zbiorowe i prawo do strajku

- Koordynowanie działań IP na poziomie branżowym i terytorialnym

- Biuro związku i funkcje w Komisji Krajowej

PRAWO:

- Wielkie zwycięstwo przed Sądem Najwyższym

ZE ŚWIATA PRACY:

- Protesty w pomocy społecznej – niskie płace, duża odpowiedzialność i zwalczanie związków zawodowych

ZAGRANICA:

- Makronizm wkrótce się skończy. Związkowcy o strajku generalnym we Francji

OSTATNIA STRONA:

- Co się zmienia w miejscu pracy gdy powstaje organizacja związkowa?

„...nie jeden raz jeszcze spotkamy się na Płycie i niech dyrektor, który z robotników drwi, wie, że robotnik będzie walczył o swe życie, póki w nim płynie choćby kropla ludzkiej krwi!”

(Swołoczeństwo, „Ballada robotnicza – Elegia o Marcelu Szarym”)

20 marca 2010 roku przez Poznań przeszła demonstracja w obronie Rozbratu. Zatrzymaliśmy się, pamiętam, u zbiegu ulic Paderewskiego i Szkolnej, obok budynku, w którym dziś mieści się skłot Od:zysk. Wszyscy skandowali „Marcel Szary! Marcel Szary!”. Marcel Szary leżał wówczas w Szpitalu Miejskim na Szkolnej. Dziesięć dni później zmarł. Nigdy go nie poznałem. Znajomi opowiadali o nim różne anegdoty. W większości artykułów prasowych przedstawiano go w sposób, w jaki prezentują nas zwykle neoliberalne media, czyli jako „roszczeniowca”. Piszę „nas”, bo Inicjatywa Pracownicza jest dziś również moim związkiem.

Żeby dobrze zrozumieć czym była i jest „płyta”, musimy się cofnąć o prawie sto lat. Do momentu przekształcenia się zakładów Hipolita Cegielskiego – Poznań (HCP) z niewielkiej rodzinnej fabryki w ogromną, zatrudniającą tysiące pracowników, spółkę akcyjną.

Przejęcie

Po Powstaniu Wielkopolskim, Poznań zaczęli opuszczać obywatele narodowości niemieckiej, którzy – w liczbie kilkudziesięciu tysięcy – stanowili wówczas blisko połowę mieszkańców stolicy Wielkopolski. Wyjechali prawie wszyscy. Także ci, którzy mieszkali w Poznaniu od kilku pokoleń. Uciekli również właściciele niemieckich fabryk metalowych, produkujących w czasie pokoju na potrzeby rolnictwa i kolejnictwa, a w czasie wojny przestawionych na produkcję militarną. Z okazji tej skorzystali polscy akcjonariusze zakładów Cegielskiego – producenta maszyn i urządzeń rolniczych. W latach 1919-1921 postanowiono nabyć m.in. fabrykę wagonów Paulusa oraz przedsiębiorstwo metalowe Mögelina i Lössera. Niemieccy właściciele byli „pod ścianą”: przegrana wojna, zmiany polityczne, przesunięcia granic, kryzys ekonomiczny (hiperinflacja), wisząca w powietrzu rewolucja. Cena – jak łatwo jest się domyślić – była przystępna.
    Zakłady Cegielskiego z niewielkiego producenta pługów i bron, zatrudniającego przed wojną nie więcej niż 300 (a często nawet mniej) pracowników, urosły do rangi potentata produkującego lokomotywy, wagony i wyposażenie armii, najpierw z ponad 2 tys. pracowników, a w szczytowym momencie okresu międzywojennego - ponad 7 tys.

W dniu 30 marca przypada kolejna, czwarta, rocznica śmierci Marcela Szarego, działacza i założyciela OZZ Inicjatywa Pracownicza. Marcel całe swoje życie przepracował w zakładach Cegielskiego, gdzie zatrudnił się na początku lat 80. jako uczeń przyzakładowej szkoły. Działał w podziemnych strukturach Solidarności. W 2002 roku, na fali alterglobalistycznych i pracowniczych protestów, nawiązała się współpraca między Inicjatywą Pracowniczą, wówczas nieformalną grupą związaną z Federacją Anarchistyczną, wspierająca wystąpienie robotnicze, a działaczami i działaczkami związkowymi z HCP. W 2004 roku 16 pracowników powołało do życia nowych związek, nadając mu nazwę Inicjatywa Pracownicza. Od 2003 roku Szary był przedstawicielem załogi w zarządzie HCP.

Dziś mija trzecia rocznica śmierci nieocenionego działacza pracowniczego i naszego przyjaciela Marcela Szarego. Marcel zmarł po długotrwałej chorobie 30 marca 2010 r.

Odszedł na wieczną barykadę, gdzie szykuje dla nas miejsce dla naszej wspólnej i ostatecznej walki – gdzie zapewne promuje ideę nieustannego czynnego strajku generalnego. Wraz z nim są już tam Jola Brzeska, Rafał Górski i Sławek Kaczmarek. Tacy ludzie jak oni nigdy nie umierają. Żyją w nas, w tym co robimy, w naszych wspólnych działaniach i oporze.

Nie minuta ciszy – lecz całe życie walce!

Czytaj więcej
 

Inicjatywa Pracownicza otrzymała odpowiedź od Państwowej Inspekcji Pracy w sprawie pracowników poznańskiego szpitala Strusia. Ostatnie swoje dni spędził w nim Marcel Szary, który w porozumieniu z tamtejszymi pielęgniarkami sformułował do PIP interwencję. Była to jedna z ostatnich spraw jaką się zajął Szary.

Ponad 500 osób wzięło udział wczoraj w uroczystościach pogrzebowych Marcela Szarego. Przybyły delegacje Inicjatywy Pracowniczej z całego kraju, a także reprezentanci innych organizacji związkowych, w tym górnicy z Sierpnia’80 z jego przewodniczącym B. Ziętekiem na czele. Wiązanki kwiatów na grobie złożyli przedstawiciele różnych środowisk w tym Teatru 8 Dnia, Federacja Anarchistycznej, zarządu HCP, poznańskich mediów, a przede wszystkim załogi Cegielskiego i innych zakładów pracy.

Dziś rano po długotrwałej chorobie zmarł Marcel Szary, działacz Inicjatywy Pracowniczej w zakładach Cegielskiego. Jego macierzysty zakład pogrążony jest w żałobie. To wielka strata dla polskiego ruchu związkowego i robotniczego. Pogrzeb odbędzie się  6 kwietnia.

W związku z zawieszeniem Marcela Szarego w funkcji członka zarządu HCP S.A. wystosował on dla władz Spółki list z żądaniem podania na piśmie przyczyny zawieszenia. Szary zagroził podejściem odpowiednich kroków prawnych oraz ogłoszeniem, że zarząd HCP S.A. działając w niepełnym składzie, nie ma mocy prawnej podejmowania decyzji.

Wczoraj późnym popołudniem Rada Nadzorcza H. Cegielskiego – Poznań S.A. zawiesiła w funkcji członka zarządu Marcela Szarego. Szarego do zarządu firmy w marcu br. wybrała załoga  - przygniatającą większością głosów i przy bardzo wysokiej frekwencji. Rada Nadzorcza nie podała Szaremu uzasadnienia decyzji.

Dziś sąd apelacyjny uznał Marcela Szarego winnym organizacji nielegalnych strajków na terenie Cegielskiego w 2008 roku. Utrzymał w mocy wyrok z pierwszej instancji i skazał Szarego na grzywnę. Wyrok jest prawomocny. (Na zdjęciu Szary podczas tzw. "płyty").

Dziś odbyła się rozprawa apelacyjna przed sądem w sprawie karnej przeciwko Marcelowi Szaremu, którego prokuratura i pracodawca oskarżyli o organizacje trzech nielegalnych strajków na początku 2008 roku. W pierwszej instancji sąd uznał Szarego winnym i skazał na karę grzywny. Wyrok sądu apelacyjnego zapadnie w dniu 3 listopada.

Związek Zawodowy Inicjatywa Pracownicza apeluje do członków IP, naszych sympatyków oraz wszystkich tych, którym nie jest obojętna obrona praw pracowniczych, związkowych i prawa do strajku, o finansowe wsparcie funduszu obrony Marcela Szarego. Pieniądze te zostaną przeznaczone na dalszą obronę prawną Szarego i ewentualnie innych aktywistów zwolnionych za działalność związkową.

Dziś sąd rejonowy w Poznaniu wydał wyrok w sprawie Marcela Szarego. Uznał go winnym organizowania trzech strajków na początku 2008 roku i skazał na wysoką grzywnę. Wyrok nie jest prawomocny. IP zapowiada apelację.