Europejskie spotkanie Międzynarodowej Związkowej Sieci Solidarności i Walk (Mediolan, 2-4.02.2024)

Spotkaliśmy się w Mediolanie 2-4 lutego 2024 r., aby kontynuować tworzenie więzi związkowych na terytorium Europy i wdrożyć ustalenia z 5. globalnego spotkania Międzynarodowej Związkowej Sieci Solidarności i Walk w Brazylii we wrześniu 2023 r. Kolejne europejskie spotkanie sieci odbędzie się 17-19 maja br. w Warszawie.

Uzgodniono rezolucje dotyczące następujących kwestii:

• finansowania Sieci;
• wsparcia dla europejskiej akcji pracowników i pracownic emerytowanych;
• solidarność z oporem pracowników pracownic w Ukrainie;
• wsparcie dla walki Argentyńczyków, która jest również naszą walką!
• rolnictwo: trzeba pilnie zmienić model!
• wsparcie dla antywojennej demonstracji oddolnych związków zawodowych we Włoszech 24 lutego w Mediolanie. Zakończyć ludobójstwo narodu palestyńskiego!
• 7 kwietnia: Światowy Dzień Zdrowia;
• zaprzestanie sprzedaży broni państwu Izrael, wsparcie dla demonstracji zwołanej 7 lutego przez palestyńskich dziennikarzy.

Ponadto zwołano następujące spotkania sektorowe:

• 27 i 28 kwietnia w Paryżu L’union Syndicale Solidaires organizuje spotkanie sektora edukacji;
• 6 i 7 lipca w Barcelonie hiszpańskie CGT organizuje spotkanie sektora metalurgicznego;
• 19-21 listopada w Tuluzie L’union Syndicale Solidaires organizuje spotkanie sektora telemarketingu i call center.

Kolejne europejskie spotkanie Międzynarodowej Sieci Solidarności i Walk odbędzie się w Warszawie w dniach 17-19 maja i organizuje je OZZ Inicjatywa Pracownicza. Spotkanie dotyczyć będzie następujących tematów:

• płaca minimalna i wdrażanie Dyrektywy w sprawie adekwatnych wynagrodzeń minimalnych w Unii Europejskiej;
• imigracja i jej konsekwencje dla świata pracy;
• kontynuacja tematu finansowania sieci.

L’union Syndicale Solidaires (Francja), STASA (Portugalia), OZZ Inicjatywa Pracownicza (Polska), Fronta di Lotta Non Austerity (Włochy), CUB (Włochy), CGT (Hiszpania), Co.Bas (Hiszpania), Intersindical Confederation (Hiszpania), COBAS Sardegna (Włochy) , CUB (Włochy), TUC Liverpool (Wielka Brytania)

Spotkaniem w Poznaniu (23.03.2023 r.) zakończył się cykl międzynarodowych dyskusji z ukraińskimi związkowcami: Jurijem Samoiłowem - przewodniczącym Niezależnego Związku Górników Ukrainy w mieście Krzywy Róg i koordynatorem Lokalnej Konfederacji Niezależnych Związków Zawodowych oraz Maryną Samoiłową - górniczką i członkinią NZGU. Spotkania, w rocznicę rosyjskiej inwazji na Ukrainę, zorganizowała Inicjatywa Pracownicza we współpracy z Międzynarodową Związkową Siecią Solidarności i Walk.

SI Cobas jest oddolnym związkiem zawodowym, który od ponad dekady toczy walki we Włoskiej logistyce. Pod koniec lipca na czterech jego działaczy nałożono areszt domowy. Do protestów przeciwko tym represjom dołączają kolejne zakłady pracy we Włoszech. OZZ Inicjatywa Pracownicza wyraża pełną solidarność z działaczami objętymi aresztem domowym.

Stanowisko przyjęte przez Komitet międzynarodowy włoskiego związku zawodowego SI COBAS ws. zwolnienia z Amazona Magdy Malinowskiej, chronionej działaczki związkowej OZZ Inicjatywa Pracownicza.

W poniedziałek 11 października odbył się we Włoszech strajk generalny ogłoszony przez ruch 15 oddolnych organizacji związkowych z różnych branż. Był to pierwszy tego typu wspólny strajk od ponad dekady, mający na celu przełamanie ciszy narzuconej klasie pracującej przez biurokratyczne związki zawodowe, które koncentrują się na negocjacjach z rządem zamiast organizowaniu walk w obronie warunków pracy.

Przedstawiamy relację z tygodnia walk pracowniczych we Włoszech organizowanych, współorganizowanych lub wspieranych przez oddolne związki zawodowe ADL Cobas i SI Cobas. Inicjatywa Pracownicza wyraża pełne poparcie i solidarność z protestującymi.

Kontynuując związkową debatę na temat relacji między ruchem pracowniczym a postulatami ekologicznymi, publikujemy tłumaczenie artykułu Lorenzo Feltriniego o działaniach grupy robotników ze strefy przemysłowej Porto Maghera w Wenecji. Historii walk pracowniczych w Porto Maghera w latach 60. i 70. poświęcony jest film "Ostatnie ognie w Porto Maghera" dostępny za darmo na portalu alter-kino: [LINK], a także 7 numer "Przeglądu Anarchistycznego" dostępny w sklepie internetowym wydawnictwa Bractwo Trojka: [LINK].

Wraz z korona-kryzysem świat wkroczył w nową fazę intensywnej walki klasowej. Bardzo dobrze dokumentuje to mapa (w większości) dzikich strajków związanych z koronawirusem. Międzynarodowa Konfederacja Pracy, jako młoda i bardzo radykalna międzynarodówka związków zawodowych, odpowiedziała na kryzys zgodnie ze swoimi możliwościami. Jednocześnie widzimy, że wciąż istnieje wiele luk w jej organizacji i że bardzo duże strajki mają miejsce z dala od jej struktur i bez wsparcia związków zawodowych. Przesyłamy wyrazy solidarności wszystkim tym zdeterminowanym kolegom i koleżankom. Wasze walki pokazują, że musimy reagować jeszcze szybszym wsparciem i że w nadchodzących miesiącach na syndykalistycznych związkowców z całego świata czeka dużo pracy. W poniższym artykule podsumowujemy działania w sekcjach Międzynarodowej Konfederacji Pracy w ostatnich tygodniach, wtrącając od czasu do czasu kilka słów na temat sytuacji w poszczególnych krajach.

Roberto Luzzi, działacz Włoskiego związku zawodowego SI Cobas (Sindicati Interaziendali Comitati di Base), wyjaśnia jak dążenie do wzrostu zysków, przekształciło Włochy w strefę z największą na świecie ilością ludzi zarażonych koronawirusem.

W obliczu rosnącego kryzysu epidemiologicznego należy zadać zasadnicze pytanie: kto płaci za kwarantannę? Ostatnie cztery tygodnie pokazały włoskim pracownikom krzywdzącą prawdę. To właśnie oni wzięli na swoje barki cały ogrom kryzysu. Dotyczy to pracowników wszystkich branż, ze szczególnym uwzględnieniem ochrony zdrowia.

Przez europejskie magazyny Amazona przetacza się fala protestów, wywołanych odmową wprowadzenia należytych środków bezpieczeństwa i higieny, które pozwoliłyby zapobiec
dalszemu rozprzestrzenianiu się koronawirusa.

Włoski związek zawodowy S.I. Cobas (Sindacato Intercategoriale Cobas), od lat organizuje pracowników sektora logistyki, zwłaszcza w regionie północnych Włoch. Jest to związek „oddolny”, co znaczy, że nie należy do żadnej z trzech największych central związkowych w kraju (CGIL, CISL, UIL). S.I. Cobas w latach 90. XX w. organizował pracujących w produkcji, szkolnictwie i ochronie zdrowia w obliczu podporządkowania tradycyjnych związków zawodowych rządowi i korporacjom.

Simone, Eleonora, Karim, Pietro, Camara i Marian grozi kara zakazu przebywania w Bolonii za działalność związkową. Taką karę w najbliższych dniach może zasądzić lokalny sąd. Podstawą nałożenia na nich tego “środka zapobiegawczego” jest zorganizowanie strajku pod koniec 2018 r. w zakładzie międzynarodowej korporacji tytoniowej Logesta SpA. Spółka swój model biznesowy opiera na outsourcingu pracy i
ciągłej wymianie pracowników, co powoduje, że żyją oni w ciągłej niepewności. Pracownicy zrzeszeni w S.I. Cobas stanowią około jej 80% załogi. Spółka nie uznawała związku zawodowego i wysuwanych przez niego żądań dotyczących zachowania miejsc pracy i prowadziła negocjacje z największymi centralami związkowymi. Równocześnie wykorzystywała ona policję w celu złamania strajku i demonstracji
solidarnościowych. Pomimo że akcje strajkowe w znaczniej mierze odbywały się przed magazynami, policjanci atakowali ich uczestników.

W obronie Aldo Milaniego - krajowego koordynatora związku SI Cobas we Włoszech, któremu wkrótce grozi wyrok 2 lat i 4 mięsięcy więzienia. W obronie innych związkowców zagrożonych represjami.

Aldo Milani został niesłusznie oskarżony o „szantaż” w postaci organizacji serii strajków wraz z pracownikami rzeźni w prowincji Modena. Proces sądowy miał swój finał pod koniec marca, wyrok ma zapaść w najbliższych dniach. Podobne represje za działalność pracowniczą spotkały innych związkowców i aktywistów, którzy zmagają się dziś z procesami sądowymi lub karami z powodu udziału w strajkach.

Sektor logistyki we Włoszech – jeden z kluczowych obszarów gospodarki w kraju i na świecie – od około 10 lat jest miejscem niemal codziennych strajków i niepokojów pracowniczych. W ostatnich latach ruch ten rozlał się z logistyki na inne gałęzie przemysłu jak agrobiznes, handel, ceramika i metalurgia.

W poprzednim wieku ruchy pracownicze w większości walczyły o korzystniejsze prawa i umowy. Dziś niepokoje wzbudza porządek oparty na systematycznym łamaniu krajowych układów zbiorowych oraz najbardziej podstawowych zabezpieczeń dot. płac, BHP i godzin pracy. Ten ruch pracowniczy przywrócił prawa i godność tysiącom pracowników (w dużej mierze imigrantów) wcześniej uciszonych, zredukowanych do półniewolników: źle opłacanych, szantażowanych, zmuszanych do pracy w nieludzkich warunkach. Ruch wyciągnął na światło dzienne gęsto tkaną sieć bezprawia, oszustw podatkowych oraz mafijnej infiltracji. Jednak policja i prokuratura dotąd często ujmowały strajki i niepokoje pracownicze w kategoriach „naruszania porządku publicznego”. Prawa pracownicze w wielu logistycznych łańcuchach dostaw zostały więc odzyskane jedynie przez formy walki uznawane za nielegalne, np. blokady bram zakładów czy ulic i dzikie strajki. Te zdobycze przełożyły się przy okazji na setki spraw karnych przeciwko ruchowi. W dodatku, niedawno zatwierdzony przez premiera Salviniego Dekret o Bezpieczeństwie wprowadza kary nawet 12 lat za „zbrodnię blokady drogi” i natychmiastową deportację pracowników – imigrantów, którzy brali w takich blokadach udział.

Karny proces przeciw krajowemu koordynatorowi Si-Cobas Aldo Milaniemu wskazuje że wściekłe represje wobec ruchu pracowniczego w logistyce są częścią szerszej kampanii represji wymierzonej w prawa związków zawodowych, ruchów społecznych oraz opór środowisk naukowych wobec bieżącej sytuacji w kraju. Pierwotnie, Aldo został aresztowany i trzymany trzy dni w areszcie na ostatnim etapie negocjacji związkowych pod zarzutem „wymuszenia pieniędzy” na szkodę firmy przetwórczej z branży mięsnej, zarządzanej przez pewną rodzinę stale mierzącą się z zarzutami korupcji. Jego proces ujawnił ścisłe powiązania między prywatnym biznesem, a organami państwowymi. Niewinność związkowca była tak ewidentna że sam prokurator ostatnio złagodził zarzut do wersji, jakoby Aldo miał wymagać pieniędzy nie dla siebie, a dla zwolnionych pracowników. Zażądał za to kary 2 lat i 4 miesięcy więzienia. Jednak tak formułowane zarzuty mijają się z definicją wymuszenia. Aldo próbował zapobiec zwolnieniu 55 pracowników i zapewnić że zostaną właściwie opłaceni wraz z odprowadzeniem podatków i składek. To żądania typowe dla każdego poważnego związkowca. Prokuratura próbuje skryminalizować pospolity spór pracowniczy i tworzy niebezpieczny precedens. Jeśli każde żądanie ekonomiczne na korzyść pracownika może być uznawane za „wymuszenie”, podważa to same fundamenty działalności związkowej.

Dlatego też apelujemy do wszystkich sił, które sprzyjają naszemu ruchowi, aby żądały oczyszczenia z zarzutów Aldo Milaniego. Namawiamy do składania podpisów pod listem poparcia dla Aldo – angielska wersja tutaj: https://www.change.org/p/tribunale-di-modena-in-defense-of-the-si-cobas-coordinator-aldo-milani-and-of-trade-union-freedom-in-italy.

Apelujemy też o wsparcie w kampanii przeciwko kryminalizacji blokad ulicznych jako formy protestów społecznych i związkowych oraz przeciw używaniu sił policyjnych w sporach pracowniczych poza bramami zakładów pracy.

W numerze:

KOMENTARZ REDAKCJI:
– 100. rocznica odzyskania niepodległości Polski - czego nie dowiemy się na oficjalnych akademiach?

Z ŻYCIA ZWIĄZKU:
– Wieści z komisji IP w Danfoss Poland Sp. z o.o.
– Protest pracowników niemedycznych: wyższych płac i szacunku!
– Dziennikarki i dziennikarze na równych zasadach - nowa komisja IP
– Firmę tworzą WSZYSCY pracownicy - OZZ IP w Energa Serwis Sp. z o.o.
– Amazon: bunt na shipie. Regulamin był tylko iskrą zapalną
– Gastronomia: oszukani pracownicy walczą o zaległe wynagrodzenia
– Amazon: ciężka praca nie popłaca

ZE ŚWIATA PRACY:
– Praca na fermach zwierząt futerkowych
– Niesprawiedliwa transformacja. Ekologia kontra górnictwo.
– Nie wyobrażam sobie walki o prawa pracownicze bez walki o prawa osób LGBTQ
– Inicjatywa Pracownicza na Uniwersytecie Warszawskim a nowa ustawa o szkolnictwie wyższym

DYSKUSJA PROGRAMOWA:
– Komisja kodyfikacyjna i prawo do strajku

PRAWO:
– Ustawa o związkach zawodowych - najważniejsze zmiany wchodzące w życie od 1.01.2019 r.
– Sąd przyznał rację związkowcowi z Volkswagena

KULTURA:
– II Anarchistyczny Festiwal Filmowy

ZAGRANICA:
– Parma: Kongres założycielski International Confederation of Labour (ICL-CIT)