11 marca otrzymaliśmy informację o próbie eksmisji 30 pracowników pochodzących z Afryki, zatrudnionych w fabryce Spa Food w Śmiglu pod Poznaniem, przez agencję pracy tymczasowej, która zalegała także z wypłatą wynagrodzeń. Po wspólnej interwencji OZZ Inicjatywa Pracownicza, Wielkopolskiego Stowarzyszenia Lokatorów i poznańskiej Federacji Anarchistycznej, udało się odzyskać część zaległych pieniędzy oraz powstrzymać eksmisję.

W dniach 26-30 czerwca, w Warszawie odbyła się trzecia edycja Anarchistycznego Festiwalu Filmowego. Wydarzenie, współorganizowane przez Warszawską Komisję Środowiskową OZZ Inicjatywa Pracownicza, tradycyjnie zaprezentowało najciekawsze filmy poruszające tematy walk pracowniczych, działalności związków zawodowych, przemocy władzy i oporu wobec ruchów nacjonalistycznych.

W Polsce pracuje obecnie około 2 milionów imigrantów i imigrantek. Większość z nich pochodzi z Ukrainy, ale jest też dużo osób z krajów takich jak Białoruś, Mołdawia, Nepal, Indie czy Bangladesz. Najczęściej zatrudnia się je w branży budowlanej, logistyce, usługach oraz w rolnictwie. Osoby te często pracują bez umów („na czarno”), otrzymują wynagrodzenia poniżej płacy minimalnej lub zmuszane są do podpisywania umów cywilnoprawnych; równie często zatrudnia się je za pośrednictwem agencji pracy tymczasowej – pracodawcy próbują w ten sposób powstrzymać presję na wzrost płac, zyskując tanią siłę roboczą, której łatwo można się pozbyć w okresie spadku koniunktury.

Pierwsze półrocze 2017 r. przyniosło znaczny wzrost liczby akcji strajkowych w porównaniu do  lat ubiegłych. To chyba pierwszy symptom kryzysu społecznego na polu stosunków pracodawcy-pracownicy w okresie, kiedy zarówno płace, jak i zatrudnienie rosną, a rządy sprawuje partia uznawana za „pro-społeczną”. Co ważne, dokładniejsza analiza aktywności strajkowej wskazuje, że coraz częstsze stają się praktyki organizowania protestów pracowniczych poza prawnymi regulacjami Ustawy o rozwiązywaniu sporów zbiorowych – okupacji zakładów pracy, strajków włoskich, czy spontanicznych pikiet i demonstracji.

Maxwell Itoya był zwykłym człowiekiem – miał żonę, trójkę dzieci, pragnął zwykłego, spokojnego życia bez niedostatku. Pracował ciężko jako handlarz obuwia na targowisku w okolicach Stadionu Narodowego. Nie doczekał jednak otwarcia największej areny sportowej w Polsce. Zginął śmiertelnie raniony w tętnicę udową 23 maja 2010 roku. Zabił go policjant Artur Brzeziński.

W sobotę 19 marca, z okazji Międzynarodowego Dnia Walki z Rasizmem, w Warszawie odbędzie się demonstracja antyrasistowska [więcej informacji o demonstracji]. Apel o udział w demonstracji poparły komisje Inicjatywy Pracowniczej: Warszawska Komisja Środowiskowa, Ogólnopolska Komisja Pracowników Sztuki, Komisja Pracujących w Organizacjach Pozarządowych oraz Komisja Zakładowa w Narodowym Instytucie Audiowizualnym. Poniżej publikujemy treść apelu.

W sobotę 16 stycznia br. z inicjatywy Warszawskiej Komisji Środowiskowej IP, w Warszawie odbyło się otwarte spotkanie z delegacją Sekcji Cudzoziemców Wolnego Związku Pracowników i Pracownic (Freie Arbeiterinnen -un Arbeiter-Union: FAU) z Berlina. Zaproszeni goście opowiedzieli o kulisach powołania i funkcjonowania grupy zrzeszającej i działającej na rzecz mieszkających i pracujących w Berlinie obcokrajowców, w większości pochodzących z Hiszpanii i Grecji oraz innych krajów Europy.

Nakładem Warszawskiej Komisji Środowiskowej IP ukazała się broszura „Migracje, kapitalizm, ruch pracowniczy” poświęcona problemom migracji w globalnej gospodarce kapitalistycznej i stosunku ruchu pracowniczego do imigrantów i imigrantek. Publikacja jest głosem w dyskusji nt. uchodźców i uchodźczyń, ale nie ogranicza się do tego tematu, starając się podjąć takie kwestie jak: sytuacja imigrantów i imigrantek z Ukrainy w Polsce, strategia działania związków zawodowych w warunkach masowych migracji czy odpowiedź na prawicową kampanię strachu i zaostrzającą się politykę graniczną Unii Europejskiej.

Broszurę można pobrać za darmo w dziale „publikacje” na stronie IP [pobierz broszurę] lub zamówić w wersji papierowej pisząc na adres mailowy warszawa[@]ozzip.pl

Broszura „Migracje, kapitalizm, ruch pracowniczy” opracowana i wydana przez Warszawską Komisję Środowiskową.

Na łamach niniejszej broszury pokazujemy, że migracje są nieodłączną częścią nie tylko konfliktów zbrojnych (w dużej mierze wywoływanych przez kraje Unii Europejskiej oraz Stany Zjednoczone lub ich sojuszników), ale również światowej gospodarki kapitalistycznej, zaś migranci i uchodźcy składają się na globalną klasę pracującą. Pełne ukazanie tych zależności wymagałoby nie pojedynczej broszury, ale całej biblioteki. Tym nie mniej zdecydowaliśmy się na podjęcie próby przeanalizowania najważniejszych aspektów współczesnych procesów migracyjnych i wniosków jakie płyną z nich dla ruchu związkowego.

Efektem tych analiz jest niniejsza broszura. Przedstawiamy w niej zarówno historyczno-polityczny kontekst współczesnych migracji jak i próbę wyjaśnienia aktualnego kryzysu uchodźczego oraz przykłady walki o wyższe płace i godność podejmowanej przez migrantów w Niemczech, Szwecji i Włoszech. Poddajemy również krytyce politykę strachu i stanu zagrożenia, znajdujących swoje ujście w umacnianiu europejskiej fortecy. Ważnym wątkiem są również wyzwania stojące przed oddolnym ruchem pracowniczym, wynikające z obecności obywateli i obywatelek Ukrainy na polskim rynku pracy.

Jako członkowie i członkinie demokratycznego i oddolnego związku zawodowego, przywiązanego do idei internacjonalizmu czujemy się zobowiązani powiedzieć głośne „STOP!” strachowi, nienawiści i bezradności. Czas zacząć budować alternatywę wobec podziałów, które służą politycznym i gospodarczym elitom.

(fragment wstępu)

Publikujemy komunikat, jaki po zamachach terrorystycznych w Paryżu wydał zaprzyjaźniony z Inicjatywą Pracowniczą francuski związek zawodowy Solidaires.

Poniżej prezentujemy omówienie problematyki migracji w gospodarce kapitalistycznej opracowane przez Warszawską Komisję Środowiskową OZZ Inicjatywa Pracownicza na podstawie artykułu Jane Hardy, "Migration, migrant workers and capitalism" (tekst Hardy został pierwotnie opublikowany na stronie brytyjskiego kwartalnika "International Socialism", całość w języku angielskim jest dostępna [tutaj]). Poniższy tekst stanowi część broszury "Migracje, kapitalizm, ruch pracowniczy", która niebawem zostanie opublikowana przez Warszawską Komisję Środowiskową OZZ IP.

Przemieszczanie się ludzi na wielką skalę ma swoją długą historię. W Europie, na skutek przemian gospodarczych i wojen,  poziom migracji rósł nieprzerwanie  od końca XVI w. Konfliktom politycznym w Europie wschodniej, południowej i środkowej towarzyszyło przemieszczanie się całych grup etnicznych, wynikające z ciągłych zmian granic, podczas gdy imperia i kraje kupieckie korzystały z dopływu wykwalifikowanej siły roboczej. W XVII i XVIII w. europejski podbój i zaludnienie obu Ameryk były ściśle powiązane z handlem niewolnikami – przymusowym i brutalnym transportowaniem przez Atlantyk ludzi, pochodzących głównie z Afryki Subsaharyjskiej. Jedna z największych migracji XIX wieku objęła pracownice i pracowników z Indii, zarówno osoby pracujące fizycznie, jak i w administracji, które pracowały w najbardziej odległych zakątkach Imperium Brytyjskiego. Niektóre szacunkowe dane mówią, że między 1834 a 1937 r. Indie opuściło 30 milionów osób (z czego do kraju powróciły 24 miliony). Porównywalne były fale migracji, zarówno czasowej, sezonowej, jak i stałej, z Chin do Południowo-Wschodniej Azji i Stanów Zjednoczonych, które tworzyły rdzeń siły roboczej podczas gorączki złota i budowy kolei.

13 października w Warszawie odbyło się spotkanie koordynacyjne komisji IP działających na terenie województwa Mazowieckiego. W spotkaniu wzięło udział 6 komisji. Jego głównym celem była wymiana informacji o sytuacji w zakładach pracy i branżach w których działają struktury związku oraz planowanie wspólnych działań.

12 września w kilku polskich miastach odbyły się demonstracje poparcia dla przyjęcia przez Polskę uchodźców i solidarności z migrantami uciekającymi przed wojną oraz nędzą. Członkinie i członkowie Inicjatywy Pracowniczej z Warszawy uczestniczyli w demonstracji zorganizowanej przy pomniku Mikołaja Kopernika w centrum miasta.

Stanowisko Warszawskiej Komisji Środowiskowej Inicjatywy Pracowniczej w sprawie uchodźców.

Warszawska Komisja Środowiskowa opowiada się za bezwarunkowym przyjęciem do Polski uchodźców wojennych z Syrii i innych krajów Bliskiego Wschodu.

Uważamy, że udzielenie pomocy uchodźcom jest naszym moralnym i politycznym obowiązkiem. Polska i inne kraje europejskie czerpią ogromne korzyści z niskopłatnej, niewolniczej pracy mieszkańców i mieszkanek Trzeciego Świata. Kraje UE, w tym Polska, uczestniczyły w bezprawnej inwazji na Irak i Afganistan, przyczyniając się przez to do obecnej sytuacji mieszkańców tego regionu. W tych okolicznościach przyjęcie uchodźców to nie tyle gest dobrej woli, co zachowanie minimum ludzkiej przyzwoitości.

Prasa codzienna niedawno przekazała pierwsze wyniki spisu powszechnego dotyczące masowej emigracji Polaków. W Polsce mieszka o 1,1 mln osób mniej, niż podawano do tej pory. Zdaniem prof. Krystyny Iglickiej, badaczki mające w tej kwestii skłonności do statystycznej przesady, jest „to gigantyczne uchodźstwo”. Falę emigracji Polaków oceniła, jako „największy ubytek demograficzny po II wojnie światowej”. To z jednej strony prawda, a z drugiej na tle 150-letniej historii polskiej migracji zarobkowej, ostatnia fala uchodźctwa nie jest niczym – jak zobaczymy - szczególnym.