8 marca 2025 r. w Łodzi odbyły się trzecie socjalne obchody Dnia Kobiet pod matronatem Socjalnego Kongresu Kobiet. W organizację wydarzenia zaangażowane były komisje OZZ Inicjatywa Pracownicza, Łódzkie Stowarzyszenie Lokatorów, Kolektyw Mayego Księcia i Parasamba Łódź. W wydarzeniu brało udział ponad 150 osób, a na banerach niesione były hasła pracownicze, lokatorskie i proaborcyjne. 

W ramach obchodów Dnia Kobiet Prezydent Miasta Łodzi Hannie Zdanowskiej wręczony został list otwarty z postulatami łódzkich komisji naszego związku. List ten można podpisać również w formie elektronicznej tutaj.

***

List otwarty do Prezydent Miasta Łodzi Hanny Zdanowskiej

My, mieszkanki Łodzi i członkinie niżej podpisanych organizacji, zwracamy się do władz naszego miasta z żądaniem zmian. Domagamy się wyższych płac w instytucjach podległych samorządom, prewencji antymobbingowej i podjęcia walki z dyskryminacją w naszych miejscach pracy; spełnienia postulatów Łódzkiego Stowarzyszenia Lokatorów i zapewnienia godnych warunków mieszkaniowych w zasobie komunalnym naszego miasta.

Łódź jest nazywana „miastem kobiet” – tak mówią kampanie i miejskie slogany. Ale my, kobiety, znamy rzeczywistość. Łódź nas nie słucha i nie traktuje poważnie. Pracujemy za głodowe pensje, w warunkach niestabilnego zatrudnienia. Mieszkamy w lokalach komunalnych, które często nie nadają się do użytku, a na co dzień mierzymy się z polityką miasta nastawioną na wyprzedaż wspólnego majątku.

Nie jesteśmy marionetkami, które można przywołać na potrzeby PR-owych haseł i wyciszyć, kiedy zadajemy niewygodne pytania. To my napędzamy miasto swoją pracą – jako edukatorki, animatorki kultury, pracownice socjalne czy administracyjne. To my trzymamy Łódź w ryzach. Co dostajemy w zamian? Głodowe pensje, śmieciówki, brak stabilizacji, brak realnego wpływu na instytucje, które współtworzymy.

Jako młode pracownice instytucji miejskich zmuszone jesteśmy do pracy na umowach o dzieło i umowach zlecenie – a przecież nasze obowiązki mają charakter stały i wymagają wysokich kwalifikacji. Pensje są tak niskie, że wiele z nas zmuszonych jest podejmować dodatkowe prace, często w równie niesprawiedliwych warunkach. W ośrodkach pomocy społecznej brakuje personelu. Wykonujemy obowiązki za wiele pracownic, nie dostając za to ani złotówki więcej. Nasze miejsca pracy są niedofinansowane, brakuje nam podstawowych środków rzeczowych i osobowych. W wielu placówkach warunki są skandaliczne: zimą siedzimy w kurtkach, latem dusimy się bez klimatyzacji, a podwyżki są tylko obietnicą: „może za rok jeśli będzie budżet”.

Obchodzicie rocznicę Rewolucji 1905 roku? Jak wspaniale! Ale co z tego, skoro sto dwadzieścia lat później wciąż walczymy o te same rzeczy – wyższe płace i niższe czynsze? Wasze obchody to pusty gest w obliczu realiów naszego życia.

Nasze postulaty są proste i nie podlegają negocjacjom:

1. Domagamy się natychmiastowego wzrostu wynagrodzeń oraz corocznej waloryzacji płac co najmniej o wskaźnik inflacji. Pracujemy ciężko, wciąż szkolimy się i chcemy zarabiać godnie.
2. Żądamy skutecznych mechanizmów przeciwdziałania mobbingowi, przemocy i nierównościom płacowym w instytucjach miejskich. Zero tolerancji dla dyskryminacji i wyzysku! 
3. Oczekujemy sprawiedliwych konkursów na stanowiska publiczne. Dość pisania ofert pod kandydata!
4. Upominamy się o plan naprawy mieszkań miejskich i rozbudowy zasobu komunalnego. Lokale komunalne nie mogą być ruderami bez centralnego ogrzewania, toalety i ciepłej wody.
5. Domagamy się upamiętnienia kobiet, które budowały to miasto – zmiany nazwy Pasażu Thatcher na Pasaż Włókniarek i wprowadzenia nowych patronek ulic. Domagamy się widoczności kobiet w przestrzeni miejskiej! 

Pani Prezydent, zapraszamy do wizyty w łódzkich mieszkaniach komunalnych – proszę wziąć szczotkę i środki czystości, spróbować usunąć grzyb ze ścian i zaciągnąć się wilgocią, którą codziennie muszą znosić mieszkanki naszego miasta. Może wtedy zrozumie Pani, jak pilne są nasze żądania – o godne warunki życia, wyższe płace, stabilne zatrudnienie i realny wpływ na decyzje dotyczące miasta.

Dość neoliberalnych eksperymentów! Miasto to ludzie, a nie deweloperzy i ich betonowe inwestycje. Władza jest służbą – przypominamy o tym i żądamy zmian. Tu i teraz.

Łódzkie Koło Młodych OZZ Inicjatywa Pracownicza,

Międzyzakładowa Akademicka Komisja OZZ Inicjatywa Pracownicza Łódź,

Komisja Zakładowa przy EC1 w Łodzi OZZ Inicjatywa Pracownicza,

Komisja Zakładowa przy MS w Łodzi OZZ Inicjatywa Pracownicza

Autor zdjęcia: Tomasz Sójka.

19 września zarząd Miasta Poznania przedstawił komisjom OZZ Inicjatywa Pracownicza projekt porozumienia płacowego dotyczącego podwyżek od lipca 2024 rok (czyli z wyrównaniem). Dzień później doszło do spotkania z władzami samorządowymi. Po nim komisje IP postanowiły odrzucić przedstawioną propozycję porumienienia z kilku zasadniczych powodów, o których piszą w swoim stanowisku. Związek domaga się wyższego wzrostu wynagrodzeń.

4 komisje Inicjatywy Pracowniczej zrzeszone w obrębie 9 zakładach pracy (branża kultury oraz opieki) domagają się od organizatorów oraz pracodawców obiecanych przed wyborami 20% podwyżki. Treść pisma udostępniamy w załączniku.

Miasto Poznań nadal nie spełniło postulatów sprzed kampanii wyborczej. Pracownice i pracownicy czują się i oszukani przed rządzących. Obietnice wyborcze dla sektora publicznego zostały zmodyfikowane. Placówki, które nie podlegają pod ministerstwa, zostały pominięte.

W przypadku niespełnienia wymienionych postulatów poznańskie komisje zapowiadają podjęcie dalszych kroków w obronie swoich interesów pracowniczych.

8 marca, w Międzynarodowy Dzień Kobiet, sprawiamy sobie pracowniczy prezent — rozpoczynamy walkę o podwyżki!

Pracownice i pracownicy warszawskich instytucji kultury, m.in. Muzeum Sztuki Nowoczesnej w Warszawie, Sinfonia Varsovia, Muzeum Historii Żydów Polskich POLIN, zrzeszeni w Ogólnopolskim Związku Zawodowym Inicjatywa Pracownicza oraz Zakładowa Organizacja Związkowa ZZ Polskich Artystów Muzyków Orkiestrowych, Związek Zawodowy Muzyków Orkiestrowych Grupy Dętej Orkiestry Sinfonia Varsovia, Związek Zawodowy Muzyków Sinfonii Varsovii, występują dzisiaj (8 marca 2024) z żądaniami do pracodawców.

Postulaty we wszystkich instytucjach są takie same: podwyższenie wynagrodzenia zasadniczego wszystkich pracowników i pracownic o 20 proc. od 1 kwietnia 2024 r. (z wyrównaniem od 1 stycznia 2024 r.) oraz coroczna waloryzacja wynagrodzeń (co najmniej o wskaźnik inflacji).

Na spór zbiorowy zdecydowały się instytucje, nad którymi nadzór sprawuje Biuro Kultury m.st. Warszawy, bo – mimo przedwyborczej obietnicy 20-procentowych podwyżek dla „budżetówki”, którą złożył Donald Tusk, lider Platformy Obywatelskiej posiadającej większość w Radzie Miasta Warszawy – dotychczas nie zapowiedziano w nich wzrostu płac. Choć informacje o takiej podwyżce otrzymały już te instytucje kultury, dla których organizatorem jest Ministerstwo Kultury i Dziedzictwa Narodowego. 

Domagamy się, aby w rokowaniach i mediacjach wzięli udział także osoby reprezentujące Biuro Kultury m.st. Warszawy. 

Wszystkie organizacje związkowe ustaliły wspólny termin rozpoczęcia strajku: 22 kwietnia 2024 roku!

Przychodzimy na Radę Warszawy jako pracownicy i pracownice, mieszkańcy i mieszkanki miasta, bo domagamy się wyższych płac i niższych czynszów. Mamy dość polityki oszczędności i cięć, na której tracimy my, a zarabiają najbogatsi. Wzywamy władze Warszawy do podniesienia wynagrodzeń w sektorze publicznym — tak, żeby nasze pensje wystarczały na życie w mieście, na rzecz którego codziennie pracujemy. Wzywamy władze Warszawy do spełnienia swojego obowiązku i rozwiązania problemów mieszkaniowych — celem polityki mieszkaniowej miasta powinno być dobro mieszkańców, nie zyski elit. Razem, solidarnie będziemy walczyć o lepsze warunki życia dla Warszawy.

POSTULATY PRACOWNICZE:

Nasza sytuacja jako pracowników i pracownic sektora kultury oraz personelu niepedagogicznego samorządowych instytucji z roku na rok staje się coraz gorsza. Jesteśmy jednymi z najmniej zarabiających grup w Warszawie.  Pełnimy ważną społeczną funkcję i posiadamy rzadkie, specjalistyczne umiejętności, jednak nasze wynagrodzenia nie pozwalają  na godne życie.  Nasze wynagrodzenia zasadnicze są niższe od obowiązującej płacy minimalnej.  Już dzisiaj ze szkół i teatrów  odchodzą doświadczone i wartościowe osoby. Wobec radykalnego wzrostu kosztów życia w Warszawie poprawa płac i warunków pracy pracownic i pracowników niepedagogicznych oraz osób zatrudnionych w sektorze kultury w instytucjach samorządowych musi stanowić priorytet dla rządzących miastem.

Dlatego domagamy się:

1. Podwyższenia wynagrodzenia zasadniczego wszystkich pracowników i pracownic stanowiących personel niepedagogiczny oraz pracowników i pracownic kultury, których to dotyczy, w samorządowych instytucjach oświaty i kultury do wysokości płacy minimalnej z dniem 1 stycznia 2024 r.
2. Wprowadzenia dodatku specjalnego z tytułu opieki nad niepełnosprawnymi dziećmi i młodzieżą, uczęszczającymi na zajęcia dydaktyczno wychowawcze w wysokości 20%.
3. Wprowadzenia corocznej waloryzacji wynagrodzeń zasadniczych personelu niepedagogicznego oraz pracowników kultury, których to dotyczy, w wysokości  odpowiadającej procentowemu wzrostowi minimalnego wynagrodzenia za pracę.
4. Podwyższenia wynagrodzeń zasadniczych pracowników i pracownic zarabiających powyżej płacy minimalnej (stanowiących m.in. personel administracyjny, producencki, techniczny, merytoryczny, konserwatorski) w instytucjach kultury podległych miastu stołecznemu Warszawa o 30%. Tyle bowiem według danych GUS wyniosła skumulowana inflacja w latach 2021 - 2023. 
5. Zaprzestania praktyki włączania dodatków (premii regulaminowych, stawek za określone obowiązki służbowe, dodatku za „wysługę lat”) do wynagrodzenia w celu uniknięcia podwyższania płacy minimalnej.  

POSTULATY LOKATORSKIE:

Ostatnie dwadzieścia lat pozostawiło nas bez złudzeń — polityka mieszkaniowa prowadzona przez warszawski samorząd służy bogaceniu się elit i deweloperów, zamiast zapewniać godne życie mieszkańcom i mieszkankom stolicy. Reprywatyzacja kolejnych budynków komunalnych czy prywatyzacja warszawskiej sieci ciepłowniczej ukazuje, że miasto aktywnie umożliwia prywatnym inwestorom zarabianie na najuboższych. Na krzywdzie lokatorów i lokatorek zasobu gminnego zarabia również poprzez zmuszanie ich do odpracowywania długów narosłych wskutek podnoszenia cen czynszów oraz niewywiązywania się z obietnic podłączania kolejnych budynków do centralnego ogrzewania — przez co lokatorzy i lokatorki zmuszone są ogrzewać mieszkania grzejnikami elektrycznymi. W zasobie Towarzystwa Budownictwa Społecznego budynki również nie są remontowane, a protokoły zdawczo – odbiorcze przy nabyciu partycypacji na rynku nie uwzględniają rzeczywistej kondycji lokali. Starsze bloki wymagają konkretnych napraw, ale mimo przepisów nakładających na spółki obowiązek dbania o zasoby, wymagane czynności nie są przeprowadzane. Pracownicy warszawskiego samorządu nie mogą dłużej przedkładać zysku ponad dobrostan i bezpieczeństwo mieszkańców i mieszkanek Warszawy!

Dlatego domagamy się:

1. Podłączania do centralnego ogrzewania kolejnych budynków zawierających mieszkania zasobu gminnego, a także podnoszenia standardów lokali komunalnych poprzez odpowiednią termoizolację oraz odnawianie instalacji kanalizacyjnych i elektrycznych.
2. Obniżenia czynszów proporcjonalnie do kryterium dochodowego. Zaprzestania wpędzania lokatorów i lokatorek w długi — oddłużenia lokatorów oczekujących na przydział do mieszkań socjalnych, zmuszonych uiszczać tzw. czynsz karny.
3. Wprowadzenia zmian w systemie gospodarowaniem odpadami. Zaprzestania naliczania opłat od gospodarstwa domowego i zmianę systemu na opłaty proporcjonalne do liczby lokatorów i lokatorek.
4. Renowacji warszawskich pustostanów i intensywnego poszerzania zasobu gminnego. Priorytetyzowania budowy mieszkań komunalnych i socjalnych, względem mieszkań TBS. Wypełnienia w następnym roku obietnicy Rafała Trzaskowskiego o budowie 1500 mieszkań rocznie. 
5. Wyciągnięcia konsekwencji za niewłaściwe gospodarowanie mieniem TBS – w tym braku przejrzystości odnośnie spłat kredytów przez spółkę; braku koniecznych napraw; przeznaczania funduszy uzyskanych z wynajmu miejsc parkingowych, lokali użytkowych oraz przestrzeni pod paczkomaty na cele inne, niż określone w Ustawie.

Warszawska Międzyzakładowa Komisja Personelu Niepedagogicznego OZZ Inicjatywa Pracownicza

Komisja Zakładowa OZZ Inicjatywa Pracownicza przy Teatrze Powszechnym im. Zygmunta Hübnera

Komisja Zakładowa OZZ Inicjatywa Pracownicza przy Teatrze Studio

Komisja Zakładowa OZZ Inicjatywa Pracownicza przy Muzeum Sztuki Nowoczesnej w Warszawie

Warszawskie Koło Młodych Inicjatywy Pracowniczej

Warszawskie Stowarzyszenie Lokatorów

Mieszkanki i Mieszkańcy Zasobów TBS Warszawa Północ

Dzisiaj na sesji Rady Miasta Wrocław protestowali opiekunowie i opiekunki medyczne pracujący w DPSach.

Komisje Zakładowe OZZ Inicjatywa Pracownicza przy uczelniach wyższych i PAN apelują o poprawę warunków pracy i płacy i dołączają do ogólnopolskiego protestu szkolnictwa wyższego.

W dniu 6 grudnia 2021 roku odbył się protest pracowników i pracownic kultury pod siedzibą Ministerstwa Kultury i Dziedzictwa Narodowego w Warszawie. W pikiecie brały udział osoby z Komisji Zakładowych OZZ Inicjatywa Pracownicza przy Muzeum Historii Żydów Polskich POLIN, Muzeum Sztuki Nowoczesnej w Warszawie, Filmotece Narodowej - Instytucie Audiowizualnym oraz Zachęcie - Narodowej Galerii Sztuki, a wsparły Komisja Zakładowa OZZ Inicjatywa Pracownicza przy Uniwersytecie Warszawskim oraz KNSZZ "Ad Rem".

W sejmie trwają właśnie prace nad projektem ustawy budżetowej na 2022 rok. Przypadają one na bardzo trudny okres. Wskaźnik inflacji osiągnął właśnie 6,8% w stosunku r/r. Ten wzrost dotkliwie odbija się na naszych domowych budżetach.

Ogólnopolski Związek Zawodowy Inicjatywa Pracownicza zwraca się z apelem do wszystkich organizacji związkowych działających w administracji publicznej oraz sferze budżetowej o podjęcie wspólnych działań przeciwko planowanej przez rząd polityce cięć. Zapowiedzi redukcji etatów i pensji oraz zamrożenia płac i zawieszenia funduszu nagród w służbie cywilnej, w naszej opinii powinny spotkać się ze zdecydowanym sprzeciwem ruchu związkowego – niezależnie od afiliacji organizacyjnej. Dlatego też apelujemy o rozpoczęcie wspólnej, międzyzwiązkowej dyskusji na temat koordynacji protestów we wszystkich instytucjach, które mogą zostać dotknięte polityką cięć.

Struktury związkowe zainteresowane współpracą prosimy o kontakt [Ten adres pocztowy jest chroniony przed spamowaniem. Aby go zobaczyć, konieczne jest włączenie w przeglądarce obsługi JavaScript.]

Na początku 2020 roku Inicjatywa Pracownicza i inne związki zawodowe skupiające pracowników i pracownice zatrudnione przez instytucje i zakłady finansowane z budżetu Poznania podpisały porozumienie z miastem w sprawie podwyżek płac na rok 2020. Pensje miały wzrosnąć od 1 września średnio o 300 zł brutto. W trosce o warunki bytowe pracowników i pracownic sfery budżetowej poznańska IP nie widzi podstaw, by zaplanowane na 2020 rok podwyżki nie miały zostać zrealizowane.

Nie jest dla nikogo tajemnicą, że zatrudnieni w sferze budżetowej należą od lat do jednych z najgorzej zarabiających. Wskazują na to różne badania i analizy wynagrodzeń. Sytuacja w zasadzie nie zmieniła się w ciągu ostatniego okresu względnej prosperity w Polsce. Istnieje obawa, że obecny kryzys może jeszcze pogorszyć sytuację. Coraz więcej grup zatrudnionych w budżetówce domaga się, by władze wywiązały się z obietnic podwyżek pomimo pogarszającej się sytuacji ekonomicznej.

Ogólnopolski Związek Zawodowy Inicjatywa Pracownicza podjął interwencję w sprawie 20 osób zatrudnionych przez firmy zewnętrzne na portierniach w sześciu obiektach administrowanych przez poznański Zarząd Komunalnych Zasobów Lokalowych. Mimo że stwierdzono szereg poważnych nieprawidłowości, miasto faktycznie legitymizuje wyzysk.

Strzeżone obiekty to przychodnie, budynki, w których działają instytucje kultury, urzędy publiczne, biura. Czasami pustostany. Zlecenie na ich dozór otrzymują agencje ochrony mienia, które niekiedy współpracują z powiązanymi ze sobą agencjami pracy tymczasowej.

Poznańskie komisje z instytucji finansowanych z budżetu miasta przyjęły wspólne stanowisko w sprawie podwyżek płac na 2020 r. W czerwcu rozpoczęły się w tej sprawie negocjacje z władzami samorządowymi. Na wrzesień przewidywana jest druga tura rozmów.

15 czerwca w Poznaniu, w siedzibie Teatru Ósmego Dnia odbyło się spotkanie przedstawicieli 23 szkół z Poznania, Śremu i Golubia Dobrzynia. Zorganizowały je poznańskie nauczycielki aktywnie zaangażowane w organizację majowego strajku. Spotkanie wynikało z potrzeby podsumowania dotychczasowych działań i przyjęcia nowych form zorganizowania celem podjęcia protestów podczas nadchodzącej jesieni.