W dniach 21-24 sierpnia 2024 r. w Lublinie odbył się V Zjazd Młodzieży w Ruchu Pracowniczym. W wydarzeniu wzięły udział koła młodych zrzeszone w OZZ Inicjatywa Pracownicza z Krakowa, Poznania, Warszawy, Wrocławia, Katowic, Łodzi i Trójmiasta, a tegoroczna edycja skupiała się na dyskusjach na temat dotychczasowych postulatów i działań, wewnętrznej strategii, wymianie doświadczeń oraz wdrażaniu postanowień XIII Krajowego Zjazdu Delegatów i Delegatek o reorganizacji struktury związku.

Od ostatniego Zjazdu z 2023 r. powstały 3 nowe koła młodych Inicjatywy Pracowniczej. W przeciągu roku m.in. zorganizowały dwa strajki okupacyjne domów studenckich (poznańskiej Jowity i krakowskiej Kamionki) i współzałożyły międzynarodową sieć studencką Universities at War. Struktury wydają własną gazetę „Alarm Studencki”. Na co dzień ściśle współpracują z resztą komisji Inicjatywy Pracowniczej, biorąc udział w życiu związku na równościowych zasadach.

Strajki okupacyjne: dyskusja

Wydarzenie rozpoczęto dyskusją nt. strajku okupacyjnego jako metody walki. Przeanalizowano kluczowe różnice między Jowitą a Kamionką: lokalizacje okupacji, czas trwania i okoliczności, sojusznicy, relacje z władzami państwowymi i uniwersyteckimi, represje, odbiór zewnętrzny, narracje i zakończenie obu akcji. Podjęto też temat ograniczenia samej formy okupacji i potrzebę nieustannego ulepszania strategii.

O prekaryzacji i destandaryzacji zatrudnienia

Następnie odbyto prelekcję nt. prekaryzacji i destandaryzacji warunków zatrudnienia. Polski rynek pracy jeszcze przed wybuchem kryzysu ekonomicznego z 2008 r. należał do poddanych najgłębszej segmentacji spośród państw rozwiniętych. Segmentacja rynku pracy polega na jego podziale na obszary, w których panują odmienne zasady postępowania (wynagrodzenia, typy umów, dominujące formy posiadanych umiejętności itd.), między którymi jest niska mobilność. Segmentacja, odznaczająca się przede wszystkim zróżnicowanym stopniem instytucjonalizacji ochrony pracownika, jest w Polsce głęboko zakorzeniona strukturalnie i historycznie. Rozmawiano o tym, jak wobec tego działać powinny związki zawodowe. Przestarzały, klasyczny model działalności związkowej oparty na wielkich zakładach pracy i zrzeszający pracowników na bezpośrednich umowach na czas nieokreślony, pozostawia wiele do życzenia. W dyskusji wybrzmiała potrzeba działania na poziomie branżowym i tworzenie postulatów nieograniczających się do samego zmiany formy zatrudnienia, a skupiających się na bieżących problemach (np. brak przerw, sprzętu niezbędnego do wykonywania pracy, dostępu do toalet). 

Zdobywanie informacji publicznych oraz studentki w strukturach uczelni

Przeprowadzono dwa bloki wynikające z uczelnianej praktyki kół. Pierwszy skupiał się na prawie do informacji publicznej. Skupiono się na: fakcie, kto ma obowiązek udzielić informacji publicznej, co jest informacją publiczną i jak składać wnioski. Przeanalizowano konkretne przypadki i omówiono, co robić w przypadku odmowy udzielenia informacji. Drugi blok przedstawiał obecne umocowanie studentów na uczelniach. Po prezentacji dyskutowano na temat relacji związkowców z samorządowcami oraz codziennym funkcjonowaniu związku na uczelni.

Przygotowanie do konferencji programowej związku

Struktury młodzieżowe aktywnie uczestniczą w przygotowaniu do konferencji programowej, która odbędzie się w pierwszym kwartale 2025 roku. Główne obszary tematyczne, które wymagają opracowania to: studenci i studentki w związkach zawodowych, sytuacja młodzieży na rynku pracy oraz praktyki i staże.

Studiowanie i zrzeszanie

Najwięcej czasu poświęcono na omówienie i przedyskutowanie naszego postulatu nt. organizowania się studentek i studentów w związki zawodowe. Rozpoczęto od przedstawienia genezy postulatu i pierwszych pomysłów na działania studenckie sprzed lat. Pierwsze głośne i oficjalne przedstawienie problematyki studentów w związkach zawodowych i ich prawnej niewidzialności miało miejsce podczas okupacji DS Jowita, kiedy to wystosowano pismo do Ministerstwa Nauki i Szkolnictwa Wyższego żądające uznania tej formy zrzeszania się. Struktury związkowe nieustannie napotykają na te same problemy i argumenty niezależnie od uczelni, na której działają, tj. niereprezentatywność, która zarezerwowana jest dla studenckich samorządów. 

Chodzi tu m.in. o uwolnienie strajku studenckiego, tzn. przyznanie społeczności studenckiej uniwersalnego prawa do oporu, czego wyrazem byłoby rozszerzenie katalogu podmiotów posiadających legitymację do rozpoczęcia sporu zbiorowego — poprzez uwzględnienie w ustawie nie tylko związków zawodowych i stowarzyszeń studenckich, ale również samych studentów, oddolnie zrzeszonych w komitetach strajkowych w celu obrony swoich praw. Trzeba zaznaczyć, że już teraz prawo do zrzeszania się w związkach zawodowych przysługuje bezrobotnym, emerytom, wolontariuszom, stażystom oraz osobom zatrudnionym na umowach cywilnoprawnych,  co wskazuje na to, że pojęcie ludzi pracy należy rozumieć nie w odniesieniu do pojęcia stosunku pracy, lecz szeroko, w odniesieniu do położenia społeczno-ekonomicznego, czy przynależności klasowej.

Głosy w dyskusji były jednoznaczne: przede wszystkim domaga się uznania pozycji klasowej studentów i prawa związków zawodowych do reprezentowania ich bez zbędnych ograniczeń.

Młodzież na rynku pracy

Na panelu poświęconym młodzieży na rynku pracy zaprezentowano garść danych. Najważniejsze z nich to:

• 52% pracowników najemnych w wieku 18-24 posiada umowę na czas określony. U 15% z nich jest to umowa zlecenie;

Pracę w trakcie nauki podejmuje:

• • ~60% studentów (niepłatną: 37%);
• • ~53% uczniów techników (niepłatną: 70%);
• • ~74% uczniów szkół branżowych (niepłatną: 33%).

Wymieniono 5 głównych problemów, czyli: niestabilność, gorsze traktowanie ze względu na wiek, dostosowanie rynku pracy pod nielicznych, brak zaangażowania uczelni oraz brak zaangażowania państwa. Podkreślono, że nie powinno zadowalać się stosowaniem przez uczelnie półśrodków w postaci łagodniejszego traktowania pracujących studentów, a dążyć do umożliwienia studiowania bez przymusu pracy oraz opłacać obowiązkowe praktyki.

Praktyki i staże

Blok o praktykach i stażach rozpoczęto od omówienia podstawowych pojęć, tzn. praktyki absolwenckie, staż z urzędu pracy, praktyki zawodowe i praktyki studenckie. Wstępna baza postulatów, nad którymi będą trwały prace przed konferencją, to:

• Godne wynagrodzenie za wykonywaną pracę;
• Obowiązki osób odbywających praktyki powinny realnie odpowiadać programowi praktyk i podlegać skutecznej kontroli oraz ewaluacji przez przedstawicieli szkół;
• Przepisy Kodeksu pracy powinny być stosowane odpowiednio do wszystkich osób odbywających praktyki i staże;
• Państwowa Inspekcja Pracy powinna skutecznie zwalczać fikcyjne staże na rynku prywatnym;
• Zniesienie praktyk absolwenckich.

Ponadto podkreślano, że odpowiedzialność za znalezienie praktyk powinna zostać przeniesiona na uczelnie, a staże jako zjawisko wpisują się w szerszy trend prekaryzacji zatrudnienia i obecnie służą omijaniu regulacji dotyczących zatrudnienia.

Porozumienie branżowe

W duchu realizowania Uchwały nr 03 XIII Krajowego Zjazdu Delegatów i Delegatek, struktury młodzieżowe przyjęły porozumienie mające na celu dalsze zacieśnianie współpracy między kołami młodych, skuteczniejszą koordynację ogólnopolską, własny, niezależny budżet oraz zapewnienie zorganizowanych struktur w perspektywie dalekobieżącej. Forma ta zakłada istnienie ciała pośredniego między Komisją Krajową a jednostkami podstawowymi w postaci Rady.

Dyskusja o praktyce

Ostatniego dnia odbyła się praca grupowa skupiająca się na codziennej działalności związkowej — organizowaniu spotkań, formułowaniu żądań, planowaniu kampanii, czy też zarządzaniu procesem organizacyjnym. Uczestniczki wymieniały się doświadczeniami i uwagami na temat tego, jak budować sprawną organizację. Po omówieniu warsztatu miejsce miała też dyskusja na temat kultury organizacyjnej, zdrowym budowaniu wspólnoty i odpowiedzialności za grupę, która jest niezbędna w celu tworzenia środowiska politycznego. 

Podsumowanie

Poza reorganizacją struktury związku zbliża się nowy rok akademicki, a wraz z nim zintensyfikowana działalność. Wyartykułowane podczas Zjazdu wyzwania wymagają zaangażowania i pracy. Na obecną chwilę koła młodych są najdynamiczniej rozwijającymi się strukturami w związku, które podnoszą nie tylko tematy akademickie — przypominają, jakie wyzwania dla związków oznacza sprekaryzowany świat pracy. 

Wstąp w szeregi Młodych Inicjatywy Pracowniczej! Napisz na Ten adres pocztowy jest chroniony przed spamowaniem. Aby go zobaczyć, konieczne jest włączenie w przeglądarce obsługi JavaScript..

Wydarzenie zostało zorganizowane przy wsparciu finansowym ze strony Fundacji im. Róży Luksemburg – Przedstawicielstwo w Polsce (www.rls.pl) oraz OZZ Inicjatywa Pracownicza.

W dniach 17-20 sierpnia w Starej Dąbrowie odbyła się IV edycja Zjazdu Młodych w Ruchu Pracowniczym organizowanego przez OZZ Inicjatywa Pracownicza. Podczas 4 dni młodzieżowe struktury naszego związku brały udział w warsztatach oraz panelach, gdzie tematami przewodnimi były kwestie śmieciowego zatrudnienia, praktyki i staży, codziennej działalności związkowej oraz negocjacji z pracodawcami.

Wybuch wzmożonych działań wojennych w Ukrainie w lutym 2022 roku spowodował, że światowa opinia publiczna zaczęła się na nowo interesować sytuacją ekonomiczną Federacji Rosyjskiej (FR) – zwłaszcza w kontekście eksportu ropy i gazu, finansowania zbrojeń i konsekwencji nałożonych przez Zachód sankcji. Warto jednak zapytać o to, jak zmieniła się sytuacja rosyjskich pracowników i pracownic? Jak prezentuje się ich strukturalna i organizacja siła przetargowa? I czy obecny kryzys nie spowoduje masowych wystąpień przeciw wojnie i władzy Putina.

W weekend 30 lipca – 1 sierpnia br. na poznańskim squacie Rozbrat odbył się zjazd kół młodzieżowych Inicjatywy Pracowniczej. Wzięło w nim udział kilkadziesiąt osób z województw: pomorskiego, wielkopolskiego, łódzkiego i mazowieckiego. Była to druga edycja spotkania poświęconego w całości kwestiom aktywności młodzieży w organizacjach związkowych.

“Nie jest tak źle, ludzie nie tracą pracy. Zacznijmy te pieniądze wyciągać, używać na konsumpcję i inwestycje, o to nam chodzi, aby popierać takie działania” - autorem tych słów nie jest któryś z oderwanych od rzeczywistości dziennikarzy ekonomicznych publikujących w liberalnych mediach. Wypowiedział je Tadeusz Kościński, obecny minister finansów [1]. Jak się okazuje osoba wykonująca zadania w zakresie m.in. projektowania budżetu państwa, kierowania sprawami podatków, finansowania samorządów terytorialnych oraz obsługi długu publicznego, nie ma żadnej wiedzy dotyczącej stanu realnej gospodarki oraz sytuacji budżetów domowych Polek i Polaków w czasie pandemii koronawirusa.

W latach 1971-1975 lokalny oddział australijskiej Federacji Robotników Budowlanych uratował przed zniszczeniem ponad 40 parków, zabytkowych budynków i osiedli robotniczych w Sydney obejmując je tzw. „zielonymi bojkotami”. W tym samym czasie, dzięki aktywnym działaniom związku nastąpił wzrost płac w branży budowlanej, poprawiły się warunki socjalne, a pracownicy zyskali kontrolę nad przestrzeganiem zasad BHP. Historia ta pokazuje, że nie ma automatycznej sprzeczności między walką o prawa pracownicze i troską o środowisko naturalne. Jest także lekcją skutecznego organizowania się i budowania związkowej siły w skrajnie trudnych warunkach jakie panują w takich branżach jak budowlanka.

W ostatnich tygodniach niemieckie media opisują skandaliczne warunki pracy pracowników z Europy Wschodniej. Publikujemy artykuł, opisujący sytuację około 150 pracowników i pracownic sezonowych z Rumunii, którym pomagała nasza siostrzana organizacja związkowa Freie Arbeiterinnen- und Arbeiter-Union (FAU).

W maju 2018 roku swoją działalność rozpoczęła środowiskowa komisja dziennikarek i dziennikarzy przy Inicjatywie Pracowniczej. W jej skład wchodzą współpracownicy portali internetowych i gazet z całej Polski, w tym największych dzienników i tygodników. 

Kilka tygodni temu księgowy mojego zleceniodawcy zażartował przez telefon „No to teraz musi Pani pracować pełną parą”. W tym niewinnym żarcie kryło się celne zalecenie dla mnie i wszystkich innych prekariuszek na śmieciówkach, które zaszły w ciążę: jeśli spodziewasz się dziecka i pracujesz na umowach cywilno-prawnych oraz masz prawo do zasiłku macierzyńskiego (czy w ogóle masz – o tym poniżej), będzie on liczony tylko od jednej umowy zlecenia. Zatem pracuj ile wlezie w ramach tego zlecenia przed porodem, bo od tego zależy za ile będziesz ty i twój berbeć żyła przez kolejny rok. Wskazówka zgoła sprzeczna z tym, co rekomendują lekarze i położne (wypoczynek, a przede wszystkim unikanie stresu), ale cóż, dobrostan człowieka sobie, a ekonomia wyzysku (kobiet) sobie... Ta ekonomia to także setki tysięcy kobiet pracujących na śmieciówkach, często podejmujących kilka umów zlecenie i o dzieło w ciągu miesiąca, żeby jakoś „uszyć” miesięczny budżet. Tak jak ja.

W dniach 7-8 października 2017 r. w Instytucie Teatralnym w Warszawie odbyła się międzynarodowa związkowa konferencja branży kultury zorganizowana przez Inicjatywę Pracowniczą we współpracy z Czerwono-Czarną Koordynacją (międzynarodową siecią związków zawodowych, do której należy IP).  

W konferencji uczestniczyli przedstawiciele komisji zakładowych IP działających w Instytucie Teatralnym, Muzeum Historii Żydów Polskich POLIN, Zachęcie Narodowej Galerii Sztuki, Teatrze Polskim we Wrocławiu, Muzeum Współczesnym Wrocław, międzyzakładowej komisji przy Teatrze Ósmego Dnia w Poznaniu oraz Komisji Środowiskowej Pracowników Sztuki. Wśród gości z zagranicy wzięli udział przedstawiciele komisji branży kultury CNT (Krajowej Konfederacji Pracy) z Hiszpanii i Francji, szwedzkiego SAC (Centralna Organizacja Szwedzkich Pracowników i Pracownic) oraz międzynarodowych sekretariatów hiszpańskiego związku Solidaridad Obrera (Solidarność Pracownicza) i greckiego ESE.

W dniach 7-8 października w Instytucie Teatralnym w Warszawie (Jazdów 1, 00-467 Warszawa) odbędzie się międzynarodowa związkowa konferencja branży kultury organizowana przez Czerwono-Czarną Koordynację (międzynarodową sieć związków zawodowych do której należy OZZ Inicjatywa Pracownicza). Poniżej przedstawiamy wstępny opis problemów, jakie mają być przedyskutowane podczas spotkania.

Do naszej siostrzanej organizacji związkowej z Niemiec – FAU (Unii Wolnych Pracowników i Pracownic) dołączyli ostatnio pracownice i pracownice firm kurierskich. Zakres usług tych firm związany jest głównie z dostarczaniem zamówień restauracyjnych do domów klientów. Nie jest to pierwszy przypadek, gdy kurierki i kurierzy rowerowi organizują się w związkach zawodowych, ale nie jest to branża kojarzona z tradycyjnymi związkami zawodowymi. Jest to spowodowane  niestabilnymi warunkami zatrudnienia, wykorzystaniem umów śmieciowych oraz rekrutowaniem pracowników spośród osób młodych, studentów i studentek, imigrantów i imigrantek. Do tego śmieciowe warunki pracy próbuje się pudrować nimbem tzw. „wolnego strzelca-freelancera”.

Wywiad z działaczem OZZ Inicjatywa Pracownicza z poznańskiej Komisji Pracujących w Gastronomii nt. sytuacji pracowników i pracownic gastronomii.

Nowe wydanie broszury "Umowa o pracę - kiedy masz do niej prawo i dlaczego jest dla Ciebie lepsza od umów cywilnoprawnych?" - poprawki uwzględniają najnowsze zmiany w przepisach (m.in. minimalną stawkę godzinową na umowach zlecenie oraz rozszerzenie prawa do tworzenia i wstępowania do związków zawodowych o osoby zatrudniane na podstawie umów cywilnoprawnych).

W Polsce ponad dwa miliony pracowników i pracownic jest zatrudnianych na umowach cywilnoprawnych (o dzieło i zlecenie) lub prowadzi jednoosobową działalność gospodarczą. Chociaż wiele z tych osób powinno mieć normalne umowy o pracę, to jednak pracodawcy wolą zatrudniać ich na umowach cywilnych. Czemu? Ponieważ w ten sposób łatwiej się ich pozbyć i mają one mniej praw niż osoby zatrudnione na umowach o pracę. 

Broszura "Umowa o pracę - kiedy masz do niej prawo i dlaczego jest dla Ciebie lepsza od umów cywilnoprawnych" powstała w celu zapoznania pracowników i pracownic z podstawowymi różnicami pomiędzy umowami o pracę a umowami cywilnoprawnymi.

1 marca w całej Europie pracownicy z różnych zakładów, sektorów i krajów, studenci, bezrobotni oraz migranci zorganizowali szereg skoordynowanych działań przeciwko prekaryzacji i zaostrzaniu prawa do swobodnego przemieszczania się. Protesty odbyły się w wielu miastach we Włoszech, Niemczech, Anglii, Szkocji, Szwecji, Słowenii, Francji i Austrii. W Polsce miały one miejsce w Poznaniu i Warszawie. 

Łącznie zorganizowano 23 akcje protestacyjne i demonstracje. W kilku krajach wyrażono głośny sprzeciw wobec zatrudniania przez agencje pracy tymczasowej. W Niemczech i Polsce pracownicy Amazona odczytali wspólne oświadczenie przeciwko prekaryzacji pracy i śmieciowemu zatrudnieniu. Do wielu akcji, m.in w Niemczech, we Włoszech, czy Słowenii dołączyli się migranci, którzy zwracali uwagę na ich warunki pracy i życia oraz wzrost represyjnego charakteru państwa i zaostrzanie prawa imigracyjnego w UE, które uderza przede wszystkim w pracowników. Mówiono, iż wprowadzanie zatrudnienia przez agencje, podział na użytecznych i niepotrzebnych pracowników czy antyimigracyjna polityka to jedne z wielu strategii, używanych przez państwa i pracodawców, aby nas podzielić i osłabić. Nie powinniśmy ulegać ich metodom i walczyć razem. Tym bardziej, że w wielu krajach sytuacja lokalnych pracowników i migrantów podróżujących za chlebem staję się równie ciężka. 

W poznańskim proteście udział wzięli przedstawiciele kilku komisji należących do Inicjatywy Pracowniczej (m.in Komisja Zakładowa przy Amazonie, Komisja Pracowników Sztuki, Poznańska Komisja Międzyzakładowa) i sympatycy. Pikieta miała miejsce pod biurem agencji pracy tymczasowej Adecco. Uczestniczy wydarzenia chcieli w ten sposób zwrócić uwagę na skutki ciągłego wzrostu liczby osób zatrudnionych na śmieciowych umowach i poprzez agencje pracy tymczasowej. Uważamy agencje za część łańcucha wyzysku organizowanego m.in. przez korporacje typu Amazon. Ich funkcjonowanie nie tworzy miejsc pracy ale zwiększa ich niestabilność co ułatwia wyzysk i utrwala biedę. 

Pokazuje to sytuacja z początku tego tygodnia, kiedy Amazon pozbawił pracy dziesiątki osób zatrudnionych 6 miesięcy przez agencje Randstad, Manpower i Adecco. Firma nie przedłużyła im umów, wcześniej obiecując części z nich stałe umowy o pracę, ponieważ jej zdaniem pracowali już w niej za długo. Nie zgadzamy się na takie traktowanie. Amazon stać na to aby oferować swoim pracownikom takie umowy jakich oczekują. 

Podczas akcji słychać było także głosy oburzenia wobec nadużywania umów cywilnoprawnych i outsorcingu, choćby w takich sektorach jak kultura i sztuka, edukacja, budowlanka, prace wysokościowe, sprzątanie i usługi porządkowe itd. 

W Warszawie zorganizowano procesję w intencji stałych umów o pracę, zabezpieczenia społecznego oraz tanich i dostępnych mieszkań komunalnych. W tym celu wykorzystano figurę św. Prekariusza – patrona wszystkich zatrudnianych na umowach czasowych i śmieciowych. Z jego figurą przemaszerowano po ulicach stolicy przypominając o głównych problemach prekariuszy i prekariuszek: ciągłym strachu przed zwolnieniem, niskich pensjach, długich godzinach pracy, braku prawa do urlopu, niepewności, stresie i frustracji. Akcja zakończyła się pod Ministerstwem Pracy i Polityki Społecznej, gdzie przypomniano rządzącym ich szumne obietnice z kampanii wyborczej.

1 marca nie spotkaliśmy się wyłącznie po to aby wyrazić swoje niezadowolenie z sytuacji na rynku pracy. Przede wszystkich chcieliśmy pokazać, że możemy i będziemy podejmować wspólne działania prowadzące do zamian społecznych. Nie tylko kapitał funkcjonuje międzynarodowo, my też. Tylko jeśli będziemy rozwijać nasze relacje i budować szeroki ruch pracowniczy, zdobędziemy siłę do udanej walki z wyzyskiem.

Szerszy raport oraz materiały z protestów odbywających się w innych krajach ukażą się wkrótce. 

Poniżej publikujemy treść wspólnego oświadczenia pracowników Amazona z Polski i Niemiec oraz ulotkę rozdawaną podczas akcji.

• • •

1 marca: Działaj, protestuj, strajkuj!

Pracownicy Amazona z Polski i Niemiec przeciwko śmieciowym umowom, za wspólną walką!

Razem z setkami tysięcy innych osób na świecie jesteśmy pracownikami Amazona i współpracujących z nim agencji pracy tymczasowej. Każdego dnia wiele z nas kooperuje ze sobą przygotowując do wysyłki paczki dla milionów klientów. Dzięki nam firma bije rekordy, osiąga miliardowe przychody, a jej prezes jest jednym z najbogatszych ludzi na świecie. Co Amazon ma w zamian do zaoferowania nam - pracownikom, którzy wytwarzają to bogactwo? Niskie pensje, wysokie normy, presję, krótkie przerwy, śmieciowe umowy, brak czasu na życie prywatne, zniszczone zdrowie.

Amazon wie, że to głównie na naszej pracy - pickerów, packerów, stowerów, dockerów itd. opiera się ta firma. Wie też, że razem stanowimy ogromną siłę, która mogłaby całkowicie zmienić sposób jej funkcjonowania. Dlatego stara się nas osłabić i podzielić. Część z nas zatrudniona jest przez różne agencje pracy tymczasowej lub na umowy na czas określony. Amazon wykorzystuje przynętę w postaci stałej umowy‚ abyśmy pracowali ciężej i występowali przeciwko sobie. W efekcie rywalizujemy o pracę harując za śmieszne pieniądze i żyjąc w ciągłym napięciu. Wielu z nas obawia się przeciwstawić takiej sytuacji, bojąc się utraty źródła utrzymania. Zyskuje na tym Amazon, a my wszyscy tracimy.

W Niemczech presja pracowników doprowadziła do tego, że Amazon niemal całkowicie zrezygnował z zatrudniania przez agencje pracy tymczasowej. Domagamy się, aby również w Polsce pracownicy zatrudniani byli bezpośrednio. Uważamy agencje za część machiny wyzysku uderzającej we wszystkich pracowników. Żądamy także, aby Amazon przestał zatrudniać na umowy na czas określony, obojętnie czy robi to w Polsce, w Niemczech czy gdziekolwiek indziej!

Powinniśmy wykorzystać to, co nas łączy, aby nauczyć się wspólnie organizować i walczyć o wyższe płace i godne warunki pracy, bez śmieciowych umów. Tylko współpracując ze sobą odzyskamy to, co się nam wszystkim należy - kawałek tortu zamiast ciągłych okruchów z pańskiego stołu.

Pracownicy Amazona z Bad Hersfeld, Lispka, Brieslang oraz z Inicjatywy Pracowniczej Amazon z Poznania

• • •

1 marca: Działaj, protestuj, strajkuj!

Przeciwko umowom śmieciowym, za wspólną walką!

Dzisiaj w całej Europie toczą się protesty przeciwko wciąż pogarszającym się warunkom pracy i życia. Są one także wyrazem sprzeciwu wobec antyimigranckiej polityki państw UE, uderzającej przede wszystkim w migrantów zarobkowych. Tylko jeżeli zbudujemy szeroki ruch pracowniczy, zdobędziemy siłę do udanej walki z wyzyskiem.

Część protestów ( m.in w Polsce, Niemczech czy Szkocji) organizowana jest z pracownikami Amazona, którzy po raz kolejny podnoszą głos przeciwko śmieciowym warunkom zatrudnienia oferowanym przez firmę i ciągłej rotacji. Amazon zatrudnia poprzez agencje lub na czas określony prawie połowę załogi. W okresie wzmożonej pracy jest to nawet 2/3 pracowników. Tylko agencja Adecco rekrutowała do Amazona w okresie przedświątecznym prawie 8 tys. osób. Znaczna część z nich straciła pracę pod koniec grudnia. Sprzeciwiamy się takiej formie wyzysku! Zarówno w Amazonie jak i w innych zakładach, wszyscy pracownicy zasługują na godne wynagrodzenia i umowy.

Dlatego pracownicy Amazona z Polski i Niemiec piszą we wspólnym oświadczeniu:

W Niemczech presja pracowników doprowadziła do tego, że Amazon niemal całkowicie zrezygnował z zatrudniania przez agencje pracy tymczasowej. W niektórych zakładach w Polsce pracodawcy ustalają ze związkami ile pracowników może mieć umowy agencyjne. Domagamy się, aby również w Polskim Amazonie i innych firmach pracownicy zatrudniani byli bezpośrednio. Uważamy agencje za część machiny wyzysku uderzającej we wszystkich pracowników. Amazon powinien negocjować z nami ilość osób zatrudnionych tymczasowo, przy czym jak najwięcej z nas powinno mieć stałą umowę. Żądamy także, aby Amazon przestał zatrudniać na umowy na czas określony, obojętnie czy robi to w Polsce, w Niemczech czy gdziekolwiek indziej! Aktualnie Komisja Międzyzakładowa Inicjatywy Pracowniczej przy Amazonie prowadzi spór zbiorowy z Adecco, Randstad i Manpower domagając się m.in. lepszych warunków pracy (np. umów podpisywanych na minimum trzy miesiące, a nie dwa tygodnie czy miesiąc).

Również grupy związane z uniwersytetami oraz ogólnopolskie komisje środowiskowe Inicjatywy Pracowniczej - Komisja Pracujących w Organizacjach Pozarządowych oraz Komisja Pracowników Sztuki podejmują działania zmierzające do ujawnienia i walki z postępującą prekaryzacją zatrudniania w organizacjach pozarządowych i w instytucjach edukacji i kultury. Praca projektowa stała się dominującym modułem w tych podmiotach i usprawiedliwieniem dla niestabilnych i niskopłatnych, czy świadczonych na zasadach wolontariatu form. Społeczny prestiż, misja wiązana z pracą w tych sektorach pozwoliła na systematyczny i często wypierany przez samych pracowników wyzysk. Dodatkowo instytucje oświaty i kultury sukcesywnie zwalniają wybrane kategorie zawodowe pracowników i korzystają z ich usług za pośrednictwem firm zewnętrznych, zatrudniających pracowników na umowach cywilnoprawnych, za najniższe stawki godzinowe. Wraz ze wzmożoną aktywnością instytucji edukacyjnych i kulturalnych jako producentów projektów kulturalnych, inwestorów miejskiej infrastruktury następuje redukcja ich roli jako zakładów pracy i wyzbycie się odpowiedzialności wobec tych, którzy świadczą prace na ich rzecz.

Międzynarodowe korporacje podobne do Amazona, jak również agencje pracy tymczasowej żerują na powszechnie panującej biedzie. Ponadto ich działania powodują powszechne pogarszanie warunków pracy i płacy, a co za tym idzie wzrost nierówności i niedorozwój społeczny. Bez względu na to, czy wykonujemy pracę fizyczną czy umysłową, nie chcemy żyć w ciągłym napięciu związanym z tym czy wyrobimy normę, przedłużą nam umowę, zaproponują stałą pracę lub zwolnią z dnia na dzień. Chcemy, żeby sytuacja w naszych zakładach stała się stabilniejsza, a co za tym idzie warunki pracy i płace uległy poprawie. Niezależnie od tego czy są to zakłady prywatne bądź państwowe. Dlatego musimy zacząć działać wspólnie!

Co robić?

1. Jeśli masz problem z agencją/menadżerami rozmawiaj o tym z innymi pracownikami. Dowiedz się, ile osób jest w podobnej sytuacji, wymieńcie się kontaktami, razem dyskutujcie z przedstawicielami agencji. W trakcie rozmów z szefami w grupie jesteśmy silniejsi!

2. Skontaktuj się ze związkiem, z pewnością udzielimy Tobie wsparcia! Inicjatywa Pracownicza zrzesza wszystkich pracowników, także tymczasowych.

3. Razem będziemy mogli rozpocząć wspólne działania i znaleźć takie formy oporu, które będą efektywne, ale nie zaszkodzą pracownikom.

Pamiętaj! Jeśli jesteś zatrudniony przez agencję, też masz swoje prawa i możesz działać na rzecz polepszenia warunków pracy i płacy w twoim zakładzie!

“Tymczasowy” nie znaczy “pokorny” !

Jeśli potrzebujesz wsparcia lub chcesz do nas dołączyć, skontaktuj się: Ten adres pocztowy jest chroniony przed spamowaniem. Aby go zobaczyć, konieczne jest włączenie w przeglądarce obsługi JavaScript.