Trzy poznańskie komisje Inicjatywy Pracowniczej: Komisja Zakładowa przy Galerii Miejskiej Arsenał, Komisja Zakładowa przy Teatrze Ósmego Dnia oraz Poznańska Komisja Międzyzakładowa przyjęły wspólne stanowisko w sprawie podwyżki wynagrodzeń i położenia socjalnego pracowników tego sektora.

Stanowisko zostało wysłane do prezydenta Grobelnego oraz przewodniczącego Rady Miasta. 10 grudnia na radzie miasta zostanie przedstawione pozostałym radnym oraz mediom.

Sytuacja materialna i socjalna pracowników poznańskiej kultury i sztuki ulega pogorszeniu. Poznańska OZZ Inicjatywa Pracownicza zrzesza zatrudnionych w Galerii Miejskiej Arsenał, Teatrze Ósmego Dnia oraz osoby pracujące jako „wolni strzelcy” w różnych projektach kulturalnych finansowanych przez miasto. Związek nasz przeprowadził odpowiednią analizę. We wszystkich tych przypadkach główny wpływ na wysokość zarobków i sytuację socjalną pracowników ma polityka miasta w zakresie finansowania różnego typu zadań z zakresu kultury. Od lat jednak Urząd Miasta Poznania wywiera naciski na kierownictwa rożnych placówek (w postaci wytycznych i instrukcji przekazywanych w pismach i na spotkaniach z kierownictwem instytucji kultury), aby nie zwiększali funduszu płac. Jednocześnie ewentualne dodatkowe dochody uzyskane przez daną placówkę, nie mogą zostać w żadnej części przeznaczone na podniesienie wynagrodzeń. Polityka ta ma negatywne konsekwencje dla pracowników i pracownic tego sektora.

wywiad z Iwoną Hartwich ze stowarzyszenia „Mam przyszłość”

Kiedy zaczęły się protesty rodziców oraz opiekunów i opiekunek osób niepełnosprawnych? Co było ich głównym powodem? Czy skupiają one wszystkie rodziny z osobami niepełnosprawnymi, czy tylko jakąś ich część?

Pierwszy protest odbył się w 2009 r. – 9 września zorganizowaliśmy pikietę pod Urzędem Rady Ministrów. Wtedy, aby uzyskać świadczenie pielęgnacyjne trzeba było spełniać bardzo restrykcyjne kryterium dochodowe. Dodatkowo, świadczenia nie były waloryzowane od wielu lat – pomimo rosnących cen i inflacji. Na przykład zasiłek pielęgnacyjny dla osoby niepełnosprawnej do dziś wynosi 153 zł i nie był waloryzowany od 10 lat! Wreszcie, zasady przyznawania świadczeń opiekuńczych uniemożliwiały wielu rodzicom, którzy rezygnowali z pracy otrzymanie świadczenia pielęgnacyjnego. (o zasadach przyznawania świadczeń piszemy w artykule "Trudna praca i głodowe zasiłki – sytuacja opiekunów i opiekunek osób niepełnosprawnych") Wszystko to zapoczątkowało falę protestów, które trwają do dzisiaj. Udział w nich biorą głównie rodzice dzieci niepełnosprawnych, ale ostatnio organizują je także opiekunowie dorosłych osób niepełnosprawnych.

O problemach opiekunów i opiekunek osób niepełnosprawnych zrobiło się głośno w lipcu br., kiedy media zaczęły bić na alarm, że nowe zasady przyznawania świadczeń rodzinnych pozbawiły ok. 100 tys. opiekunów dochodu. Problemy tej grupy społecznej nie zaczęły się jednak w tym roku i nie dotyczą wyłącznie kwestii ograniczonego dostępu do świadczeń.

Sytuacja społeczna osób niepełnosprawnych

Niepełnosprawność jest w Polsce ściśle związana z biedą. Główny Urząd Statystyczny jednoznacznie stwierdza, że „obecność w gospodarstwie domowym osoby niepełnosprawnej jest czynnikiem zwiększającym ryzyko zagrożenia ubóstwem”¹. W 2011 r., ostatnim dla którego dostępne są dane statystyczne, 9,2% rodzin z co najmniej jedną osobą niepełnosprawną zagrożone było skrajnym ubóstwem – czyli żyło w warunkach zagrażających biologicznemu przetrwaniu. Wśród rodzin z co najmniej jednym dzieckiem do lat 16 posiadającym orzeczenie o niepełnosprawności odsetek ten wynosił 9,7%. Natomiast wśród rodzin bez osób niepełnosprawnych, poniżej minimum egzystencji żyło 6% gospodarstw domowych.

Po raz kolejny grupa byłych pracowników i pracownic SPZOZ W w Kostrzynie nad Odrą pojawiła się 26 listopada na sesji powiatu gorzowskiego  wsparta przez działaczy i sympatyków OZZ Inicjatywa Pracownicza z Kostrzyna i Gorzowa, upominając się o należne wypłaty.

Wszyscy protestujący wsparli tez ciężko chorą na raka płuc pielęgniarkę Danutę Kras, która zagroziła władzom starostwa, że jesli do 20 grudnia nie dostanie swoich zaległych pieniędzy to rozpocznie protest głodowy w siedzibie starostwa. Kostrzyński radny powiatowy Jan Moczulski wystąpił z apelem do wszystkich radnych o zrzeczenie się jednej diety na rzecz chorej kobiety.

W ostatnim czasie mają miejsce mobilizacje pracowników sektora kultury i sztuki przeciwko pogarszającym się warunkom pracy, próbom likwidacji placówek kultury czy braku dostępu do świadczeń społecznych.

W Poznaniu zawiązały się dwie nowe komisje zakładowe Inicjatywy Pracowniczej: przy Galerii Miejskiej „Arsenał” oraz przy Teatrze Ósmego Dnia. W „Arsenale” odbył się szereg debat na temat pracy w instytucjach kultury. W Warszawie przeciwko dyrektorowi wystąpili pracownicy Centrum Sztuki Współczesnej. Obywatelskie Forum Sztuki Współczesnej poparło mobilizację związkową i wraz z IP szło w jednym bloku podczas wrześniowej demonstracji w Warszawie, wskazując na podobne problemy pracowników sztuki i innych sektorów.

Od zarania kapitalizm warunkowany był przez sprzeczności między centrum i peryferiami, co pociągało za sobą także przekształcenia w relacjach pomiędzy pracą a kapitałem, określając między innymi lokalne stosunki między pracownikami i pracodawcami. Podział ten był i pozostał istotny nie tylko z punktu widzenia społeczno-ekonomicznego, ale także ideologicznego. Praca wykonywana w centrum kapitalizmu była przeważnie przedstawiana jako bardziej znacząca, a co więcej, miała ona wyznaczać ścieżkę rozwoju dla krajów znajdujących się na peryferiach.

W czwartek kolejna grupa osób odzyskała swoje należności. Tego dnia o godz. 13:00 w biurze zarządu warszawskiej Agencji Ochrony Osób i Mienia IMPULS sp. z o.o. przy ul. Łabiszyńskiej 21 rozpoczęła się kolejna akcja bezpośrednia, organizowana tym razem przez Związek Syndykalistów Polski. Na miejscu obecni byli również przedstawiciele OZZ Inicjatywa Pracownicza oraz ZZ Sierpień 80.

Po wejściu do budynku grupa kilkunastu pracowników wspierana przez związkowców zażądała natychmiastowego wypłacenia zaległości. Przedstawiciele kierownictwa firmy odmówili tłumacząc się – tak, jak wcześniej - brakiem płynności finansowej. Odpowiedź nie zadowoliła wściekłych pracowników. Przeprowadzona została kilkugodzinna okupacja biura firmy, podczas której m.in. skandowano „złodzieje” oraz prowadzono zażarte dyskusje z Jarosławem Boroniem - prawą ręką właściciela firmy. Wśród protestujących widoczne były postawy solidarnościowe. Gdy jednemu z nich zaproponowano wypłatę oświadczył „nie wezmę do ręki ani złotówki, jeśli pozostali nie dostaną swoich wypłat”.

Ostatecznie protest zakończył się powodzeniem. IMPULS wypłacił całość należności osobom, które przyszły upomnieć się o swoje. To kolejny sukces pracowników agencji. W ostatni piątek, po serii protestów IMPULS zapłacił zaległe pensje pracownikom zrzeszonym w Inicjatywie Pracowniczej. Sprawa ta pokazuje jak zatomizowani i bezradni do niedawna pracownicy, teraz zjednoczeni i solidarni stanowią siłę, która umożliwia im skuteczną walkę z nieuczciwym przedsiębiorcą.

Powyższy tekst dotyczy Agencji Ochrony Osób i Mienia IMPULS sp. z o.o.
zarejestrowanej w Warszawie przy ul. Wilczej 18 lok. 12,
a nie IMPULS SECURITY POLSKA SP. z o.o. z Poznania.

W piątek o godz. 13:00 do siedziby warszawskiej Agencji Ochrony Osób i Mienia IMPULS sp. z o.o. przybyła grupa kilkunastu byłych pracowników. Na miejscu byli również obecni działacze Warszawskiej Komisji Środowiskowej OZZ Inicjatywa Pracownicza oraz aktywiści kolektywu Syrena. IMPULS od wielu miesięcy nie wypłaca swoim pracownikom wynagrodzenia za wykonaną pracę.  W niektórych przypadkach zaległości sięgają nawet pół roku.  Spółka wszelkimi metodami uchyla się od uregulowania zobowiązań. Pracownicy są zastraszani, manipulowani i mamieni kolejnymi pustymi obietnicami.

OZZ Inicjatywa Pracownica od kilku tygodni współpracuje z osobami oszukanymi przez IMPULS w zakresie podjęcia odpowiednich kroków prawnych oraz innych działań mających przyspieszyć wypłatę zaległych pensji. Wspierani przez związkowych działaczy pracownicy organizują się teraz we wspólnej walce o zaległe wynagrodzenia.

Podczas dzisiejszego spotkania kierownictwo firmy podjęło pokrętną próbę wytłumaczenia się ze swojego postępowania. Jeden z przedstawicieli IMPULSU – dyrektor Boroń w obraźliwych słowach wyrażał swoje niezadowolenie z powodu obecności pracowników przybyłych po wypłaty. Ostatecznie jednak przyparci do muru członkowie zarządu otrzymali ultimatum. Zobowiązania wobec wszystkich oszukiwanych pracowników mają zostać uregulowane do piątku 15 listopada. Tego dnia pracownicy solidarnie stawią się w biurze agencji po odbiór należnych im wynagrodzeń.

Od zainteresowanych sprawą dowiedzieliśmy się, iż jeden ze wspólników wyżej wskazanej Spółki w przeciwieństwie do jej byłych pracowników nie narzeka na niedostatek. Niedawno ukończył budowę luksusowego domu w Lesznowoli pod Warszawą. Wobec tego mamy prawo sadzić, iż przedsiębiorstwo nie boryka się obecnie z problemami finansowymi, które miały być dotychczasowym powodem niewypłacalności.

Warszawska Komisja Środowiskowa OZZ IP

Powyższy tekst dotyczy Agencji Ochrony Osób i Mienia IMPULS sp. z o.o.
zarejestrowanej w Warszawie przy ul. Wilczej 18 lok. 12,
a nie IMPULS SECURITY POLSKA SP. z o.o. z Poznania.

Oficjalnie problemy zaczęły się w 2007 roku, kiedy komornik zajął konto kostrzyńskiego szpitala z powodu gigantycznego, 70-milionowego długu. Okazało się, że placówka nie ma możliwości dalszego funkcjonowania, bo nie ma pieniędzy ani na działalność, ani na pensje dla pracowników. Samodzielny Publiczny Zakład Opieki Zdrowotnej (SP ZOZ) w Kostrzynie przestał istnieć 31 sierpnia 2007 roku. Placówka została przekształcona w spółkę prawa handlowego, a 51 proc. własności przejęła prywatna szczecińska spółka.