Publikujemy przeprowadzony przez nas 28 stycznia 2014 r. drogą internetową wywiad z działaczem Niezależnego Związku Pracowników z Kijowa. Wyjaśnia wydarzenia, które miały miejsce wokół Majdanu: różne powody protestów, skupienie uwagi na znienawidzonym prezydencie, różnice między „pomarańczową rewolucją”, rolę prawicy, słabość walk społecznych i możliwe dalsze scenariusze.

29 stycznia od 5 rano miała miejsce całkowita blokada bramy fabryki telewizorów Electrolux w Porcii we Włoszech. Electrolux wymusza na pracownikach redukcję pensji pod groźbą przenoszenia zakładów do Polski lub na Węgry. Electrolux, druga grupa AGD na świecie po Whirlpool, zatrudnia we Włoszech bezpośrednio 6 tys. pracowników i kolejne 4-5 tys. osób przez podwykonawców.

Publikujemy Stanowisko Niezależnego Związku Pracowników z Kijowa na temat bieżącej sytuacji politycznej na Ukrainie. W najbliższy poniedziałek w Poznaniu odbędzie się spotkanie na temat ostatnich wydarzeń, represji i odpowiedzi ruchu społecznego na Ukrainie – więcej o spotkaniu.

W dniach 25 - 26 stycznia w siedzibie "Krytyki Politycznej" w Warszawie  (ul. Foksal 16, II p.) odbędzie się pierwsza Konferencja Programowa Komisji Środowiskowej "Pracownicy sztuki" Ogólnopolskiego Związku Zawodowego Inicjatywa Pracownicza.

W grudniu 2013 r. na ulice warszawskiej Woli powrócił pomnik Ludwika Waryńskiego – jednego z pierwszych działaczy rewolucyjnego ruchu socjalistycznego na ziemiach polskich. Z tej okazji, Warszawska Komisja Środowiskowa OZZ IP przygotowała krótkie oświadczenie.

Powrót Ludwika Waryńskiego, działacza socjalistycznego i twórcy I Proletariatu, na warszawskie cokoły zasługuje na więcej niż zwyczajowe przecięcie wstęgi, przemówienia czy bukiety goździków.

Le Combat Syndicaliste, Janvier 2014

Inicjatywa Pracownicza (IP) travaille en Pologne, à la réactivation du syndicalisme révolutionnaire. Rencontre lors du meeting (15 novembre) de la coordination Red & Black (Rouge et noire) dont la CNT fait partie, depuis son origine.

Ubiegły rok upłynął pod znakiem narastającego kryzysu społeczno-gospodarczego i systematycznych ataków rządu na prawa pracownicze. Bezrobocie utrzymywało się na wysokim poziomie, zbliżonym do rozmiarów z drugiej połowy lat 90.; pracodawcy kontynuowali politykę masowych zwolnień i większego obciążania pracą osób, którym udało się uniknąć bezrobocia; płace – trzeci rok z rzędu – rosły w tempie niższym niż inflacja, czyli realnie ich wartość spadała. Jednocześnie, rząd i władze samorządowe wprowadziły szereg reform przerzucających koszty kryzysu na pracowników i pracownice – uelastyczniono czas pracy, wprowadzając roczne okresy rozliczeniowe, dzięki czemu pracodawcy mogą unikać płacenia dodatków za nadgodziny; utrzymano wyższą stawkę podatku VAT przy jednoczesnym zachowaniu niskich stawek podatków dochodowych i opodatkowania kapitału; w wielu miastach kontynuowano politykę cięcia wydatków na usługi publiczne (zwłaszcza edukację, mieszkalnictwo i kulturę).

W ostatnich dniach w Azji miały miejsce ważne protesty pracownicze, które przyjmowały różne formy, przede wszystkim masowych i spontanicznych blokad, demonstracji i zamieszek. Były odpowiedzią na pogarszające się warunki pracy i płacy oraz niegodne traktowanie pracowników. Miały burzliwy charakter. Policja strzelała do protestujących, zabijając kilkanaście osób.

Strajk generalny jako forma zorganizowanej walki ludzi pracy o prawa ekonomiczne, ale także polityczne ma w Polsce bardzo długą tradycję. Strajki generalne towarzyszyły wielu wydarzeniom historycznym i wpływały niekiedy na losy kraju oraz społeczeństwa.

Łódź 1892

Jeden z pierwszych strajków generalnych miał miejsce w maju 1892 roku w Łodzi znajdującej się wówczas w zaborze rosyjskim. Przyczyną był wyzysk i niskie płace w fabrykach. 5 maja 1892 protest rozpoczął się od jednego z zakładów włókienniczych. Pracownicy po dyskusji między chcącymi strajkować a tymi którzy woleli podjąć pracę wyszli z zakładu i ruszyli do innych fabryk. Pod jednym z zakładów doszło do przepychanek z uzbrojonymi strażnikami, którzy nie chcieli wpuścić robotniczego pochodu na teren fabryki. Bramy zostały jednak wyważone. Wtedy doszło też do pierwszych starć z kozakami wezwanymi na pomoc przez fabrykantów. Wojsko próbowało aresztować najbardziej aktywnych uczestników protestu, a resztę zagonić z powrotem do pracy. Robotnicy odbijali jednak więźniów i stawiali czynny opór. Wojsko zaczęło strzelać i padło pierwszych pięciu zabitych. Pomimo to robotnicy nie ustępowali wspierani przez miejscową ludność, bez względu na pochodzenie etniczne i wiek. Rosyjski generał gubernator warszawski Josif Hurko przesłał wówczas obecnym w Łodzi oddziałom słynny rozkaz „strzelać, amunicji nie żałować!”. Padły kolejne strzały, a od nich zabici i ranni. Strajkujący podjęli walkę i również ranili oraz zabijali carskich żołnierzy. Tłum na wieść, że w miejscowym więzieniu katowani są schwytani robotnicy zdobył je szturmem i uwolnił przetrzymywanych. Wojsko i władze były tak przerażone, że uciekły z miasta. Jeden z najbardziej znienawidzonych fabrykantów oferował 40 tysięcy rubli za wyprowadzenie z miasta.

„Panem i władcą jest maszyna” - mówi Yang, student i pracownik produkcyjny Foxconna w Chongqing w Chinach:

Normy produkcyjne i kontrole jakości dawały się pracownikom we znaki w równym stopniu jak przemoc werbalna. Najwyraźniej rzucało się to w oczy podczas porannych apeli. Na początku wyczytywano wszystkie nazwiska. Następnie kierownik linii wyjaśniał, jakie zadania są do wykonania i wskazywał na takie problemy jak brak czystości w miejscu pracy, nieporządek na stołach montażowych, rozmowy w czasie pracy i niechlujne wykonanie. Co dzień rano musieliśmy najpierw wysłuchać krytyki. (…)