22 sierpnia zakończyło się głosowanie pracowników amerykańskiej firmy UPS zrzeszonych w związku zawodowym Teamsters. Ponad 80% głosujących opowiedziało się za przyjęciem porozumienia, które związek od miesięcy negocjował z korporacją. Nowy układ, który ma obowiązywać w latach 2023-2028 gwarantuje podwyżki płac, stworzenie nowych, pełnoetatowych miejsc pracy oraz poprawę warunków BHP.

11 i 12 marca 2023 roku, podczas IV Socjalnego Kongresu Kobiet w Łodzi spotkały się pracownice reprezentujące rozmaite zawody i branże: pielęgniarstwo, opieka nad dziećmi, osobami z niepełnosprawnością (OzN) i osobami starszymi, medycyna, dziennikarstwo, nauczanie dzieci i młodzieży, gastronomia, przemysł ciężki i lekki, marketing, reklama, sprzedaż, praca biurowa, praca socjalna, rolnictwo, sprzątanie, konsultacja telefoniczna, transport, logistyka, praca artystyczna, trzeci sektor. Reprezentatywność wydarzenia zapewniła również różnorodność demograficzna: do Łodzi przyjechały mieszkanki dużych miast i małych miejscowości, doświadczone działaczki i przedstawicielki młodszego pokolenia. Pojawiły się również opiekunki OzN, lokatorki, emerytki, rencistki, matki, studentki i kobiety bezrobotne.

W trakcie ostatnich protestów pracowników medycznych, 11 września 2021 r. do Inicjatywy Pracowniczej dołączyła grupa Opiekunów Medycznych. Obecnie, Komisja Międzyzakładowa Opiekunów Medycznych i Kwalifikowanych reprezentuje pracowników i pracownice ze szpitali i domów pomocy społecznej we Wrocławiu, Krakowie, Białymstoku, Szczecinie, Pile, Wyrzysku pod Piłą, Wągrowcu i Wołowie. Wywiad przeprowadziliśmy podczas walnego zebrania Komisji we wrześniu 2021 r.

Niedługo miną trzy lata od strajku nauczycielskiego, który zorganizowany został w 2019 r. i był jedną z większych akcji strajkowych w historii Polski po 1989 roku. Przy okazji zbliżającej się rocznicy, zdecydowaliśmy się na przeprowadzenie wywiadów z przedstawicielami i przedstawicielkami komisji Inicjatywy Pracowniczej działającymi w różnego typu placówkach szkolnych. Wywiady przeprowadziliśmy z: Przemkiem ze Szkoły Podstawowej w Sadkach (wieś w województwie kujawsko-pomorskim), Dorotą ze Szkoły Podstawowej nr 8 w Toruniu, Beatą z Golubia-Dobrzynia (miasto poniżej 20 tys. mieszkańców) oraz z Beatą z Zespołu Szkolno-Przedszkolnego nr 15 we Wrocławiu.

 W najblższy weekend (12-13 marca) w Warszawie odbędzie się XII Krajowy Zjazd Delegatów i Delegatek OZZ Inicjatywa Pracownicza. Poniżej publikujemy program wydarzenia oraz informacje organizacyjne.

W ubiegłym tygodniu, Komisja Inicjatywy Pracowniczej działająca w zakładach Danfoss Poland przeprowadziła dwie akcje informacyjne nt. trwającego w spółce od listopada ub.r. sporu zbiorowego. Do pracodawcy trafiła także pracownicza petycja z poparciem dla postulatów wysuwanych przez związek oraz projekt protokołu rozbieżności. Koledzy i koleżanki z Danfoss zapowiadają, że w przypadku braku reakcji ze strony dyrekcji, kolejnym krokiem będzie wniosek do Ministerstwa Rodziny i Polityki Społecznej o wyznaczenie mediatora.

W ubiegłym roku, 5 komisji Inicjatywy Pracowniczej z branż logistyki i przemysłu wystąpiło do pracodawców z żądaniami na podstawie przepisów Ustawy o rozwiązywaniu sporów zbiorowych. W każdej z firm główne żądania dotyczą wzrostu płac, który zrekompensować ma rosnące koszty utrzymania.

Przemysław Czarnek w rewolucyjnym zapale zaczyna prześcigać swoją poprzedniczkę na stołku ministra edukacji Annę Zalewską, likwidatorkę gimnazjów. Czarnek obiecywał duże podwyżki dla nauczycieli. W rzeczywistości proponuje im obniżki i pogorszenie – i tak fatalnych – warunków pracy.

Długość okresu rozliczeniowego ma ogromny wpływ na organizację czasu pracy. Przepisy Kodeksu pracy dają pracodawcom stosunkowo dużą swobodę przy ustalaniu ile wynosić ma okres rozliczeniowy, jednak związki zawodowe także mają pewien wpływ na tę kwestię. Poniższy poradnik opisuje jakie są konsekwencje wydłużania okresów rozliczeniowych dla pracowników i pracownic, omawia przepisy ustalające maksymalną dopuszczalną długość okresu rozliczeniowego oraz procedurę zmiany tej długości oraz zawiera praktyczne porady odnośnie tego, jak związki zawodowe mogą bronić załogę przed niekorzystnymi zmianami dotyczącymi długości okresu rozliczeniowego.

Według danych Głównego Urzędu Statystycznego, na koniec ubiegło roku ponad półtora miliona pracowników i pracownic wykonywało swoją pracę z domu[1]. Większość z osób pracujących w ten sposób robiło to na podstawie wprowadzonego w rządowych „tarczach antykryzysowych” trybu „pracy zdalnej”. Chociaż pierwsze badania społeczne na ten temat wskazują, że „tylko co dziesiąty pracownik chciałby wrócić do biura na stałe” [2], to jednak praca zdalna – podobnie jak inne formy wykonywania pracy z domu – jest związana z całym szeregiem problemów, które trudno dostrzec na pierwszy rzut oka.

Paweł, Darek i Justyna pracowali w klubie Punto w Poznaniu, który uznawany był za przyjazny środowiskom LGBT. W 2019 r. właściciel przestał wypłacać pracownikom należne wynagrodzenia. Rozmawiamy z Marcinem Czachorem, dzięki któremu zapadły korzystne dla poszkodowanych wyroki. Jego kancelaria współpracuje z Inicjatywą Pracowniczą od dłuższego czasu.

Pandemia pokazała, że rozbity, słaby i od lat lekceważony ruch pracowniczy w Polsce potrzebuje jeszcze czasu, aby się zjednoczyć i wydobyć z zapaści. Nie sprzyja temu wciąż dominujący pogląd, iż pracownikom fizycznym z zasady nie należy się nic, pracownikom umysłowym trochę więcej, a przedsiębiorcy to „święte krowy”, które powinny mieć dostęp do całego bogactwa.

Rządowe „tarcze antykryzysowe” umożliwiły pracodawcom rozpoczęcie negocjacji porozumień obniżających wynagrodzenia i pogarszających warunki pracy. W wielu zakładach pracy – zwłaszcza tam, gdzie nie działały związki zawodowe – porozumienia te przerzuciły koszty kryzysu na szeregowych pracowników. Tam, gdzie działają związki pracodawcy zobligowani byli do negocjacji, a związki mogły wpływać na porozumienie poprzez mobilizowanie załogi, organizowanie nacisku na pracodawcę czy nagłaśnianie problemu w mediach.

Ostatnie tygodnie pandemii koronawirusa ujawniają, dzięki komu nasze społeczeństwo może przetrwać. To pracujący w logistyce, ochronie zdrowia, handlu, poczcie i w innych branżach ratują Polskę przed zapaścią. Równocześnie kierownicy przedsiębiorstw, właściciele, finansiści i politycy izolują się w swoich domach. Mogą sobie na to pozwolić, gdyż podstawowe środki utrzymania wciąż są wytwarzane i dostarczane przez armię pracowników, którzy niejednokrotnie są zatrudnieni za najniższe płace i w najgorszych warunkach. Obecnie, dodatkowo narażają się na chorobę i utratę życia. Od dekad elity pomniejszają znaczenie pracowników dla funkcjonowania społeczeństwa. Kiedy domagamy się zabezpieczeń socjalnych i wyższych płac, słyszymy, że sami mamy zadbać o siebie. Dziś elity wmawiają nam jednak, że to my musimy pracować i zadbać o ich dobrostan i że bez nas ten kraj stanie.

Ogłoszony przez rząd plan nowelizacji tzw. „specustawy” przeciwdziałającej epidemii koronawirusa przedstawiony został jako „tarcza” mająca chronić społeczeństwo przed głębokim kryzysem ekonomicznym i społecznym. Tymczasem projekt ten przypomina raczej najostrzejsze polityki „zaciskania pasa” pracowników i pracownic znane nam z kryzysów w latach 2001-2004 i 2009-2013: hojne wsparcie otrzymują pracodawcy, a pracująca większość społeczeństwo ochraniać ma biznes przez obniżki płac i dłuższy czas pracy.