We wtorek 6 września o godzinie 18:00, Warszawska Komisja Środowiskowa OZZ IP zorganizowała demonstrację pod hasłem “Nigdy więcej wojny, nigdy więcej nacjonalizmu!” poświęconą upamiętnieniu działaczy i działaczki związków zawodowych oraz członków i członkinie przedwojennych organizacji lewicowych, którzy we wrześniu 1939 roku bronili Warszawy przed agresją III Rzeszy. Poniżej prezentujemy relację organizatorów i organizatorek akcji.

OZZ Inicjatywa Pracownicza popiera zakaz handlu w niedzielę. Bez względu na to, czy ludzie pracy samodzielnie utrzymują swoje gospodarstwa domowe lub są w związkach partnerskich, czy są wierzący lub nie, mają prawo do godnego wypoczynku, do spędzenia tego dnia zgodnie z własnymi upodobaniami. 

Same wolne niedziele nie rozwiążą jednak całkowicie problemu przemęczenia, narażenia na przewlekły stres oraz innych trudności związanych z codziennym utrzymaniem. Konieczne jest więc ogólne skrócenie czasu pracy, we wszystkich branżach. Jeżeli musimy robić zakupy w niedzielę to tylko dlatego, że pracujemy za długo w ciągu tygodnia.

Jak wszystkim wiadomo większość pracowników handlu stanowią kobiety. Ich płace zwykle niewystarczają na zakup towarów lub usług ułatwiających obowiązki domowe np. związane z wychowywaniem dzieci. Z powodu zbyt niskich płac w "czasie wolnym" musimy odpracowywać drugi etat w domu. Łącznie z ograniczeniem czasu pracy powinien więc następować wzrost płac. Mamy dosyć "wolnych" dni spędzanych na pracy w kuchni,  gdyż brakuje nam pieniędzy na zakup gotowych posiłków czy na wynajęcie pomocy do opieki nad naszymi krewnymi. Skracanie czasu pracy nigdy nie doprowadziło do zapaści handlu bądź innych branż gospodarki, natomiast wielokrotnie poprawiało byt pracowników, do czego dążymy. 

Drogie Koleżanki i Drodzy Koledzy z Inicjatywy Pracowniczej,

bardzo prosimy o poparcie naszego protestu związanego ze skandalicznym wyborem nowego dyrektora Teatru Polskiego we Wrocławiu. Władze samorządowe (wojewódzkie i miejskie) zaczynają z własnej inicjatywy przeprowadzać „dobrą zmianę”, która zagraża naszym miejscom pracy, naszym zarobkom i poziomowi artystycznemu naszych instytucji. We Wrocławiu to już epidemia: Muzeum Współczesne Wrocław, wydawnictwo Warstwy, Teatr Polski we Wrocławiu. Kto będzie następny?

W załączeniu nasze pismo protestacyjne do Marszałka Województwa Dolnośląskiego

Komisja Zakładowa OZZ IP przy Teatrze Polskim we Wrocławiu

W dniach 21-23 października, w Paryżu odbędzie się spotkanie sieci Transnational Social Strike (Ponadnarodowy Strajk Społeczny) – nieformalnej platformy zrzeszającej związki zawodowe i organizacje społeczno-polityczne. Będzie ono poświęcone przede wszystkim dyskusji nad wspólnymi postulatami sieci, analizie międzynarodowych łańcuchów produkcji i reprodukcji i przykładów solidarności pracowniczej ponad granicami oraz dyskusji nad nowymi formami akcji strajkowej. Spotkaniu TSS towarzyszyć ma spotkanie pracowników i pracownic Amazona z Francji, Niemiec i Polski.

Przeczytaj zaproszenie na spotkanie sieci TSS 21-23 października [link]

Zaproszenie na spotkanie sieci Ponadnarodowego Strajku Społecznego. Paryż 21-23 października 2016

To, co dzieje się obecnie we Francji przekracza jej granice. Podczas gdy rządowa propozycja reformy prawa pracy potwierdza, że prekaryzacja jest problemem Europejskim, walka przeciwko „loi travail” ukazuje to do czego dążymy: masowy strajk społeczny. Dziś, bardziej niż kiedykolwiek, pytanie brzmi: w jaki sposób przenieść tę walkę i tę rewoltę na poziom ponadnarodowy.

Stanowisko 

Ogólnopolskiego Związku Zawodowego 

Inicjatywa Pracownicza 

w sprawie podwyżek płac pracownikom i pracownicom zakładów pracy finansowych lub współfinansowanych z budżetu Miasta Poznania.

Podczas rozmów przedstawicieli i przedstawicielek OZZ Inicjatywa Pracownicza z wiceprezydentem Miasta Poznania Jędrzejem Solarskim, jako strona związkowa uzyskaliśmy informacje na temat prawdopodobnych podwyżek płac w latach 2017 i 2018. Miasto planuje dwie podwyżki, 3% w 2017 roku i 3% w 2018. Dla zdecydowanej większości pracowników i pracownic oznacza to wzrost pensji nie przekraczający nawet 100 złotych brutto miesięcznie (najpierw w 2017 r., a potem kolejne 100 zł. w 2018 r.).

1. Związek stoi na stanowisku, że podwyżki tej wysokości są dla większości pracowników i pracownic dalece za małe, aby zrekompensować wzrost kosztów utrzymania i długoletni spadek wynagrodzeń realnych. Wielokrotnie zaznaczaliśmy już, że od 2009 roku, kiedy to wprowadzono większe systemowe regulacje wynagrodzeń, skumulowana inflacja wyniosła ok. 15%. Jednakże średnie płace w gospodarce narodowej na terenie Poznania wzrosły w tym samym okresie o ok. 21% i wynosiły na koniec 2014 r. 4354 zł/miesięcznie, a w 2015 ok. 4400 zł/miesięcznie. W okresie od 2009 do dziś zaplanowano systemowe podwyżki (na poziomie 3%) dla wszystkich zakładów finansowanych z budżetu miasta tylko na rok 2016. Część zakładów dostawała podwyżki także w innych latach, ale dla zdecydowanej większości nie oznaczało to zrekompensowania spadku realnych wynagrodzeń, nie mówiąc o znaczącej poprawie w zakresie niekiedy nawet dramatycznie niskich wynagrodzeń. Na przykład zastępca poprzedniego prezydenta miasta przyznał w liście do przewodniczącego Komisji Kultury i Nauki Rady Miasta z grudnia 2013 roku, że realne płace w poznańskiej kulturze od 2009 r. spadły o ok. 8%. Na koniec 2013 roku wynosiły one średnio 3068 zł brutto (ze wszystkimi dodatkami), kiedy średnie wynagrodzenie w gospodarce narodowej w Poznaniu przekraczało 4250 zł brutto. Choć finansowane z budżetu instytucje kultury otrzymały podwyżki w 2015 i 2016 roku (po 3%), to naszym zdaniem nie zdołały one zrekompensować spadku realnych płac, które w kulturze pozostają na bardzo niskim poziomie. Nieco inaczej sytuacja przedstawia się w poznańskich żłobkach, gdzie zgodnie z informacją Wydziału Zdrowia i Spraw Socjalnych Miasta Poznania z dn. 27.04.2015 r, pomimo licznych protestów pracownic tego sektora zakończonych wzrostem wynagrodzeń, średnia pensja brutto bez rocznych dodatków wynosiła na początku 2015 r. 2730 zł./miesięcznie brutto.

Równie niepokojąca jest nie tylko wysokość, ale także struktura dochodów pracownic i pracowników zakładów finansowanych z budżetu Miasta Poznania. Zgodnie z informacją przygotowaną przez Miasto Poznań około 3/4 pracowników i pracownic tego typu zakładów zarabia poniżej 2500 zł/miesięcznie brutto (wynagrodzenie zasadnicze plus dodatki funkcyjne i specjalne jeżeli przysługują). W zespołach żłobków personel opiekuńczy (opiekunki dziecięce i pielęgniarki - 66% personelu) zarabiają średnio (z początkiem 2015 r.) 2609 zł./miesięcznie, obsługa techniczna (np. kuchnia - 23% personelu) 2489 zł./miesięcznie, administracja - 3419 zł./miesięcznie, dyrekcja - 4727 zł./miesięcznie (łącznie ostatnie dwie grupy 11% personelu).

Dlatego - po pierwsze - uważamy, że aby zniwelować różnice pomiędzy średnim wynagrodzeniem w gospodarce narodowej dla Poznania, a średnimi wynagrodzeniami w zakładach finansowanych z budżetu miasta, podwyżki powinny wynosić w najbliższych dwóch latach nawet 1000 zł. brutto średnio na pracownika miesięcznie. Zwłaszcza, że obecnie mamy do czynienia ze względnie dobrą koniunkturą gospodarczą i niską inflacją. Jeżeli koniunktura ulegnie w przyszłości pogorszeniu, a inflacja wzrośnie, co jest oczywiście nieuniknione z powodu cyklicznego charakteru całej gospodarki, płace realne mogą znowu ulec obniżeniu, co miało miejsce np. w latach 2009-2013 i zostało nieco zniwelowane dopiero w ostatnich 2-3 latach, ale - jak wykazywaliśmy wyżej - nie we wszystkich sektorach i zakładach w jednakowy sposób. Po drugie uważamy, że podwyżki te powinny przede wszystkim dotyczyć osób najniżej zarabiających. Dopuszczamy zatem wariant podwyżek 3% w 2017 i 3% w 2018 roku w odniesieniu do grup zawodowych i sektorów najlepiej już uposażonych, ale konieczne jest przeprowadzenie radykalniejszych podwyżek płac, dla tych grup zawodowych i sektorów, które odznaczają się szczególnie niskimi zarobkami. Dla tych grup domagamy się podwyżek nawet do 10% w 2017 i 10% w 2018 roku. 

2. Jeszcze bardziej dramatycznie przedstawia się sytuacja w przypadku zadań finansowanych z budżetu Miasta Poznania w formie zleceń innym organizacjom czy firmom np. z zakresu opieki socjalnej organizacjom pozarządowym czy osobom prywatnym prowadzącym w ramach działalności gospodarczej żłobki. W wielu przypadkach (choć sprawa ta nie jest dostatecznie dobrze zbadana) zatrudnia się wówczas pracowników i pracownice na "śmieciowe umowy", a wynagrodzenia bywają zdecydowanie niższe niż w przypadku osób pracujących w ramach instytucji publicznych. OZZ Inicjatywa Pracownicza wielokrotnie (min. w związku z protestem sprzątaczek z Uniwersytetu A. Mickiewicza i sądów) sygnalizowała konieczność kontrolowania w takim przypadku warunków zatrudnienia m.in. poprzez odpowiednie zapisy przy ogłaszaniu przetargu czy odpowiednio formułując umowy z podmiotami zewnętrznymi. 

3. Istnieją też duże rozbieżności w warunkach pracy i wysokości płac nie tylko pomiędzy poszczególnymi sektorami (Urząd Miasta Poznań, Miejskie Jednostki Organizacyjne, zdrowie i sprawy socjalne, oświata i wychowanie, kultura), ale także wewnątrz nich. Na przykład część miejskich instytucji kultury jest objęta ponadzakładowym układem zbiorowym pracy (PUZP), a część nie. Uważamy (i domagamy się tego), że Miasto Poznań powinno dążyć do tego, aby pracownice i pracownicy byli równo traktowani, co w tym konkretnym przypadku oznaczałoby rozciągnięcie PUZP na wszystkie instytucje kultury finansowane przez miasto.

Komisja Międzyzakładowa OZZ Inicjatywa Pracownicza przy Teatrze Ósmego Dnia (i Galerii Miejskiej Arsenał)

Komisja Międzyzakładowa OZZ Inicjatywa Pracownicza przy Zespołach Żłobków w Poznaniu

Poznańska Komisja Międzyzakładowa OZZ Inicjatywa Pracownicza

Poznań, 4 lipca 2016 r.

Apel do Teatru Nowego w Poznaniu oraz innych instytucji kultury ws „partnerskiej” współpracy z firmą Amazon Polska

„Cieszę się, że na naszej teatralnej drodze spotkaliśmy firmę Amazon. Zaszczytne miano pierwszej instytucji kultury w Polsce, którą Amazon wspiera swoimi czytnikami, zobowiązuje nas do kreatywności. Bardzo liczę na to, że twórcza przyjaźń Amazon i Teatru Nowego przetrwa wiele teatralnych sezonów i wspólnie wykreujemy niejedno artystyczne wydarzenie” – to słowa Piotra Kruszczyńskiego, dyrektora Teatru Nowego w Poznaniu, który kilka miesięcy temu zainicjował współpracę kierowanej przez niego instytucji z Amazonem.

W związku ze zbliżającą się 80 rocznicą wybuchu Hiszpańskiej Wojny Domowej (17 lipca 1936 r.) prezentujemy wywiad z Maciejem Sanigórskim  i Jeremim Galdamezem – inicjatorami społecznej kampanii „Łapy precz od Dąbrowszczaków”, której celem jest obrona nazwy ulicy Dąbrowszczaków w Warszawie oraz upamiętnienie polskich ochotników walczących w Hiszpanii przeciwko faszyzmowi.

[Strona internetowa kampanii]

On the 20th of June of this year, a protest began in the Krowarzywa restaurant in Warsaw. Workers employed in the restaurants on Hoża and Marszałkowska streets opposed the anti-worker policy of the owners; ungrounded firings, illegal employment without any contract, unequal treatment in terms of pay, being overloaded with work. The situation had been strained for several months. With the increase in the restaurant's popularity, and, in turn, the profits, the owners extended the premises. This caused an even higher overload without an increase in wages.

Inicjatywa Pracownicza w grupie L'Oreal przygotowała ulotkę, którą w najbliższych dniach rozdawać będzie niezrzeszonym jeszcze pracownikom i pracownicom podwarszawskiej fabryki Kosmepol oraz innych zakładów pracy należących do grupy L'Oreal.