Komisja Zakładowa OZZ Inicjatywa Pracownicza przy Regionalnej Dyrekcji Ochrony Środowiska w Lublinie protestuje przeciwko planowanym przez rząd cięciom w służbie cywilnej. To przerzucanie odpowiedzialności za kryzys na pracowników administracji, którzy nawet w pandemii realizują swoje zadania na sto procent.

Rządowa „tarcza antykryzysowa” miała pomóc w walce ze zbliżającym się kryzysem, a przesunęła jego ciężar na barki administracji rządowej – twierdzą członkowie komisji zakładowej Inicjatywy Pracowniczej przy RDOŚ w Lublinie. Nowe prawo dopuszcza masowe zwolnienia urzędników. Zostawia otwartą furtkę do zwalniania wszystkich, w tym pracowników mających specjalistyczną wiedzę, gruntowne przygotowanie i wieloletnie doświadczenie. W ten sposób osoby, które od lat służą społeczeństwu, za chwilę mogą stracić pracę. Jako związek zawodowy nie możemy na to pozwolić!

Amazon w USA zwolnił Emily Cunningham i Maren Costa pracujące przez 5 i 15 lat w siedzibie korporacji w Seattle. Do zwolnienia doszło 10 kwietnia, bezpośrednio po tym, jak Pracownicy Amazon na Rzecz Sprawiedliwościowi Klimatycznej przesłali przy pomocy wewnętrznych korporacyjnych kanałów komunikacji treść petycji pracowników magazynowych dotyczącej zagrożeń dla ich zdrowia podczas pandemii COVID-19 (petycję również podpisują pracownicy Amazon z Polski). Przesłali też zaproszenie na rozmowę online z pracownikami magazynowymi na temat warunków pracy i tego, co łączy kryzys klimatyczny z pandemią koronawirusa. W zaproszeniu zachęcano, aby wszyscy "usłyszeli bezpośrednio od pracowników magazynowych Amazon, jak mówią o rzeczywistych problemach, z którymi się borykają, a także o rozwiązaniach". Do rozmowy zaproszono również Naomi Klein, autorkę książek i filmów, działaczkę na rzecz sprawiedliwości klimatycznej. Dołączy do webcastu, aby wesprzeć pracowników IT i pracowników magazynowych firmy Amazon w budowaniu powiązań miedzy pandemią, kryzysem klimatycznym i walkami pracowników magazynowych oraz pomóc zobrazować, w jaki sposób te wszystkie kwestie wiążą się z rasizmem i nierównością.

Poza walkami na zakładach, w których działa Inicjatywa Pracownicza – patrzymy z wielkim zainteresowaniem na sytuacje w innych związkach i branżach. Zmiany jakie serwują nam pracodawcy i decydenci w związku z pandemią dokonywane w duchu ograniczania podstawowych praw dotyczących chociażby czasu pracy i wysokością wynagrodzeń prowadzą jak zwykle do jednego wniosku. Potrzebna jest zbiorowa mobilizacja pracownicza! Szczególną uwagę zwróciliśmy ostatnio na kwestię pracowników Poczty Polskiej, gdzie aktywną, bezkompromisową postawą wykazuje się Wolny Związek Zawodowy Pracowników Poczty. Problemy z jakimi borykają się na co dzień pocztowcy są ze względu na charakter tej branży często tymi samymi problemami, z którymi borykają się nasze komisje w logistyce i handlu. Przedstawiamy więc krótki wywiad, który przeprowadził członek Komisji Krajowej IP Michał Sobol z przewodniczącym WZZPP Piotrem Moniuszko.

Roberto Luzzi, działacz Włoskiego związku zawodowego SI Cobas (Sindicati Interaziendali Comitati di Base), wyjaśnia jak dążenie do wzrostu zysków, przekształciło Włochy w strefę z największą na świecie ilością ludzi zarażonych koronawirusem.

Pracownicy fabryk Volkswagen Poznań zrzeszeni w OZZ Inicjatywa Pracownicza nie zgadzają się na zmuszanie do zużycia swoich urlopów na przestój w firmie. W zamian, wystosowali apel do zarządu spółki i władz RP, aby użyć ogromny potencjał stojących dziś linii produkcyjnych na wytwarzanie sprzętu i środków ochrony dla personelu niedofinansowanej opieki medycznej w Polsce. Komisja IP w VW podkreśla że od marca produkcję na te cele (respiratory, przyłbice, maski) przestawiają już ekspresowo fabryki aut w Europie (Peugeot, Citroen, Ferrari, Fiat, Chrysler, McLaren itd.), w USA (GM i Ford) oraz w Chinach (BYD). Apelując do rządu RP o interwencję, pracownicy VWP zwracają uwagę na ogromną pomoc publiczną jaką otrzymał koncern VW Poznań – setki milionów złotych na przestrzeni lat w formie dotacji i ulg podatkowych. W tym samym czasie firma wypłacała setki milionów dywidendy dla udziałowców. Czas odpłacić się za lata niskich płac i pomocy państwa. Poprzyj apel pracowników VW Poznań o niezwłoczne włączenie stojących fabryk do wsparcia systemu opieki medycznej w Polsce!

Link do petycji: [PETYCJA]

Pełna treść petycji poniżej.

Koronawirus oznacza większy wysiłek pracowników, od specjalistów ochrony zdrowia po nisko opłacane sprzątaczki walczące na pierwszej linii z epidemią. Wielu z nich nie ma jednak prawa do zasiłku chorobowego, co znaczy, że muszą pracować, nawet jeżeli grozi to rozprzestrzenieniem wirusa.

Życie w czasach koronawirusa obnażyło, jak bardzo polscy pracownicy i pracownice są podzieleni na tych I i II kategorii, mimo że często wykonują taką samą pracę. Jedni pracują na podstawie umowy o pracę, inni na podstawie umów cywilno-prawnych, nie bez powodu nazwanych „śmieciówkami”.

Przedsiębiorcy żądają, aby przestać wypłacać pieniądze z programu 500 plus i wycofać dodatkowe, "trzynaste" emerytury. Domagają się przekierowania transferów finansowych do firm, nawet za cenę zubożenia szeregu grup społecznych. Niektórzy przedstawiciele biznesu wprost sugerują, że priorytetem powinno być "pomopowanie finansowej płynności - krwi - do firm". Oznacza to jednak, że ta "krew" zostanie utoczona emerytom i pracującym.

Publikujemy kolejny artykuł brytyjskiego kolektywu Angry Workers nt. sytuacji klasy pracującej podczas epidemii koronawirusa - tym razem skupiony na sytuacji w branży handlowej i  łańcuchach dostaw.

Wszędzie słychać narzekania na puste półki w supermarketach. Wielu zastanawia się, w jaki sposób da się je w ogóle zapełnić. Histeryczne zakupy i gromadzenie zapasów są jednak względnie pobocznym problemem. Organizacja produkcji „just-in-time” powoduje, że gdy wydamy od 6 do 10 funtów więcej niż zwykle na zakupy, to półki w marketach świecą pustkami. Nawet jeżeli ludzie zaczęli więcej kupować, to obecna sytuacja nie wynika z zachowania pojedynczych „egoistów”. Należy przyjrzeć się polityce, która od dziesiątek lat wzmaga indywidualizm wśród pracowników i racjonalnym odpowiedziom na 14-dniową kwarantannę zaleconą przez rząd w wypadku wystąpienia objawów u któregoś z członków rodziny. Przede wszystkim jednak należy opisać strukturalne ograniczenia w łańcuchu dostaw żywności. Poniżej przedkładamy nasze przemyślenia na ten temat.

W obliczu rosnącego kryzysu epidemiologicznego należy zadać zasadnicze pytanie: kto płaci za kwarantannę? Ostatnie cztery tygodnie pokazały włoskim pracownikom krzywdzącą prawdę. To właśnie oni wzięli na swoje barki cały ogrom kryzysu. Dotyczy to pracowników wszystkich branż, ze szczególnym uwzględnieniem ochrony zdrowia.

Od samego początku wybuchu epidemii koronawirusa Inicjatywa Pracownicza prowadzi intensywne działania na rzecz obrony praw pracowniczych. Nasz związek koncentruje się z jednej strony na walce o bezpieczne i higieniczne warunki pracy (w tym zamknięcie zakładów, których działalność nie jest niezbędna w okresie epidemii), z drugiej – przygotowuje na konflikty związane z próbami przerzucenia kosztów nadchodzącego kryzysu ekonomicznego na pracowników i pracownice. Działania te są prowadzone na poziomie poszczególnych zakładów pracy, jak i w skali ogólnopolskiej.

Poniżej publikujemy szczegółowy raport z działań Inicjatywy Pracowniczej w marcu br.

30 marca 2010 roku w szpitalu przy ulicy Szkolnej w Poznaniu, po długotrwałej chorobie, zmarł Marcel Szary – założyciel Inicjatywy Pracowniczej i jej przewodniczący w zakładach Cegielskiego. Była to wielka strata dla polskiego ruchu związkowego i pracowniczego.

Przez europejskie magazyny Amazona przetacza się fala protestów, wywołanych odmową wprowadzenia należytych środków bezpieczeństwa i higieny, które pozwoliłyby zapobiec
dalszemu rozprzestrzenianiu się koronawirusa.

26 marca br. ukazał się manifest-list otwarty polskich środowisk naukowych krytykujący aspołeczne rozwiązania proponowane w rządowej „tarczy antykryzysowej” oraz proponujący bardziej pro-społeczne alternatywy. Polecamy go waszej uwadze, ponieważ w wielu punktach jest on zbieżny z ustaleniami Inicjatywy Pracowniczej.

[przeczytaj cały manifest]

Ogłoszony przez rząd plan nowelizacji tzw. „specustawy” przeciwdziałającej epidemii koronawirusa przedstawiony został jako „tarcza” mająca chronić społeczeństwo przed głębokim kryzysem ekonomicznym i społecznym. Tymczasem projekt ten przypomina raczej najostrzejsze polityki „zaciskania pasa” pracowników i pracownic znane nam z kryzysów w latach 2001-2004 i 2009-2013: hojne wsparcie otrzymują pracodawcy, a pracująca większość społeczeństwo ochraniać ma biznes przez obniżki płac i dłuższy czas pracy.

Potrzeba zdecydowanego głosu zakładowych organizacji związkowych i podjęcia skoordynowanych kroków. Oczekujemy realnych działań, aby zatrzymać epidemię i zagwarantować bezpieczeństwo pracowników!

LINK do interaktywnej mapy.

Każdego dnia z punktów oznaczonych na mapie do siedmiu magazynów Amazon w Polsce dojeżdża ponad 30 tys. pracowników i pracownic Amazon oraz osób zatrudnionych przez agencje pracy tymczasowej oraz firmy zewnętrzne. Niejednokrotnie taka podróż trwa dwie godziny w jedną stronę. Na mapie widać, że zasięg terytorialny obejmuje niemal 1/4 powierzchni kraju.

Rząd zakazuje spotkań powyżej 2 osób. Parlamentarzyści obawiają się zebrać w sejmie, aby nie dopuścić do rozprzestrzeniania SARS-CoV-2. Tymczasem każdego dnia tysiące pracowników ponosi olbrzymie ryzyko mając bezpośredni kontakt ze swoimi współpracownikami. Boją się wrócić do swoich domów. Najważniejsze regulacje i wytyczne w zakresie zapobiegania rozprzestrzenia się wirusa nie chronią wystarczająco pracowników.

Alarmujemy: należy pilnie ograniczyć ryzyko, wprowadzając precyzyjne regulacje, zmniejszające ilość pracowników przebywających w dużych zakładach pracy, jeśli nie jest to konieczne!

Zwracamy się do wszystkich pracowników i zakładowych organizacji związkowych z dużych zakładów pracy, szczególnie z handlu i logistyki, o kontakt i o skoordynowanie działań.

Międzyzakładowe organizacje związkowe
OZZ Inicjatywa Pracownicza i NSZZ Solidarność Amazon
Kontakt: Ten adres pocztowy jest chroniony przed spamowaniem. Aby go zobaczyć, konieczne jest włączenie w przeglądarce obsługi JavaScript. i Ten adres pocztowy jest chroniony przed spamowaniem. Aby go zobaczyć, konieczne jest włączenie w przeglądarce obsługi JavaScript.

#pracownicyprzeciwkowirusowi
#stopwyzyskowi
#zamknacamazon
#mapaamazonpl
#koronawiruswpolsce
#jeszczeniejestzapozno
#stoptransmisiwirusa

Publikujemy artykuł brytyjskiego kolektywu Angry Workers nt. sytuacji klasy pracującej podczas epidemii koronawirusa.

Koronawirus zaatakował. Poza strachem i paniką (a nawet zaprzeczeniem) wszyscy widzą, że system się chwieje. Co robić w obecnej sytuacji, aby nie wzmacniać państwa i aby społeczeństwo nie było podporządkowane regule maksymalizacji zysków? W jaki sposób działać, nieść pomoc wzajemną, odegrać ważną rolę i doprowadzić do realizacji naszych żądań? Problemem nie jest podnoszenie żądań takich jak np. dochód gwarantowany, czy 100 proc. płacy za okres postoju. Zasadniczą kwestią jest to jak te żądania wyegzekwować?

Włoski związek zawodowy S.I. Cobas (Sindacato Intercategoriale Cobas), od lat organizuje pracowników sektora logistyki, zwłaszcza w regionie północnych Włoch. Jest to związek „oddolny”, co znaczy, że nie należy do żadnej z trzech największych central związkowych w kraju (CGIL, CISL, UIL). S.I. Cobas w latach 90. XX w. organizował pracujących w produkcji, szkolnictwie i ochronie zdrowia w obliczu podporządkowania tradycyjnych związków zawodowych rządowi i korporacjom.

Zwolniono działaczkę Inicjatywy Pracowniczej portierkę Krystynę Wilk. Nastąpiło to zaraz po tym, jak związek powiadomił pracodawcę o zawiązaniu u niego organizacji związkowej, a działaczka wypowiedziała się w mediach w obronie praw pracowniczych portierek. Do sądu pracy został złożony pozew, w którym pełnomocnik zwolnionej zarzuca firmie Hunters Sp. z o.o. nierówne traktowanie ze względu na przynależność związkową i domaga się odszkodowania.

Wesprzyj walkę portierek i portierów: https://zrzutka.pl/awwy4s

Komisja Krajowa Inicjatywy Pracowniczej przyjęła stanowisko krytycznie odnoszące się do rządowego planu tzw. "tarczy antykryzysowej". Jak można przeczytać w dokumencie: "Wiele propozycji zawartych w „tarczy” doprowadzi do obniżenia wynagrodzeń, osłabienia związków zawodowych i jeszcze większego podporządkowania pracowników i pracownic pracodawcom." KK krytykuje także m.in.: zbyt niską pomoc dla osób zatrudnionych na umowach śmieciowych, brak uwzględnienia w "tarczy" sytuacji osób bezrobotnych, pozbawionych ubezpieczenia zdrowotnego oraz emerytów i emerytek , a także plany uelastycznienia czasu pracy.

Alternatywą dla rządowych planów jest 10 postulatów, wśród których znalazły się żądania: czasowego zamknięcia zakładów pracy, których działalność nie jest niezbędna w okresie epidemii i wypłacenia ich pracownikom i pracownicom 100% wynagrodzenia, gwarantowany dochód dla osób pozbawionych pracy i powszechne prawo do opieki zdrowotnej, podwyższenie zasiłków dla bezrobotnych oraz wydłużenie czasu ich wypłacania, likwidacji umów śmieciowych, zamrożenia czynszów i opłat za mieszkanie, wstrzymania eksmisji oraz zapewnienia wszystkim darmowego dostępu do podstawowych mediów (prąd, gaz, bieżąca woda, ogrzewanie).

Stanowisko kończy się wezwaniem, aby koszty polityki antykryzysowej nie zostały przerzucone na pracowników i pracownice. Komisja Krajowa przypomina, że "przez ostatnie 30 lat pracodawcy przechwytywali ponad połowę wytwarzanego przez gospodarkę bogactwa w formie zysków" i wskazuje, że "pieniądze na wszystkie wydatki związane z kryzysem można znaleźć w kieszeniach szefów, osób najbogatszych, prezesów i bankierów".

[przeczytaj całe stanowisko]