Przemówienie wygłoszone na warszawskiej XII „Manifie przez Martynę Łysakiewicz z Komisji Pracujących w Organizacjach Pozarządowych OZZ IP.

1 marca w całej Europie pracownicy z różnych zakładów, sektorów i krajów, studenci, bezrobotni oraz migranci zorganizowali szereg skoordynowanych działań przeciwko prekaryzacji i zaostrzaniu prawa do swobodnego przemieszczania się. Protesty odbyły się w wielu miastach we Włoszech, Niemczech, Anglii, Szkocji, Szwecji, Słowenii, Francji i Austrii. W Polsce miały one miejsce w Poznaniu i Warszawie. 

Łącznie zorganizowano 23 akcje protestacyjne i demonstracje. W kilku krajach wyrażono głośny sprzeciw wobec zatrudniania przez agencje pracy tymczasowej. W Niemczech i Polsce pracownicy Amazona odczytali wspólne oświadczenie przeciwko prekaryzacji pracy i śmieciowemu zatrudnieniu. Do wielu akcji, m.in w Niemczech, we Włoszech, czy Słowenii dołączyli się migranci, którzy zwracali uwagę na ich warunki pracy i życia oraz wzrost represyjnego charakteru państwa i zaostrzanie prawa imigracyjnego w UE, które uderza przede wszystkim w pracowników. Mówiono, iż wprowadzanie zatrudnienia przez agencje, podział na użytecznych i niepotrzebnych pracowników czy antyimigracyjna polityka to jedne z wielu strategii, używanych przez państwa i pracodawców, aby nas podzielić i osłabić. Nie powinniśmy ulegać ich metodom i walczyć razem. Tym bardziej, że w wielu krajach sytuacja lokalnych pracowników i migrantów podróżujących za chlebem staję się równie ciężka. 

W poznańskim proteście udział wzięli przedstawiciele kilku komisji należących do Inicjatywy Pracowniczej (m.in Komisja Zakładowa przy Amazonie, Komisja Pracowników Sztuki, Poznańska Komisja Międzyzakładowa) i sympatycy. Pikieta miała miejsce pod biurem agencji pracy tymczasowej Adecco. Uczestniczy wydarzenia chcieli w ten sposób zwrócić uwagę na skutki ciągłego wzrostu liczby osób zatrudnionych na śmieciowych umowach i poprzez agencje pracy tymczasowej. Uważamy agencje za część łańcucha wyzysku organizowanego m.in. przez korporacje typu Amazon. Ich funkcjonowanie nie tworzy miejsc pracy ale zwiększa ich niestabilność co ułatwia wyzysk i utrwala biedę. 

Pokazuje to sytuacja z początku tego tygodnia, kiedy Amazon pozbawił pracy dziesiątki osób zatrudnionych 6 miesięcy przez agencje Randstad, Manpower i Adecco. Firma nie przedłużyła im umów, wcześniej obiecując części z nich stałe umowy o pracę, ponieważ jej zdaniem pracowali już w niej za długo. Nie zgadzamy się na takie traktowanie. Amazon stać na to aby oferować swoim pracownikom takie umowy jakich oczekują. 

Podczas akcji słychać było także głosy oburzenia wobec nadużywania umów cywilnoprawnych i outsorcingu, choćby w takich sektorach jak kultura i sztuka, edukacja, budowlanka, prace wysokościowe, sprzątanie i usługi porządkowe itd. 

W Warszawie zorganizowano procesję w intencji stałych umów o pracę, zabezpieczenia społecznego oraz tanich i dostępnych mieszkań komunalnych. W tym celu wykorzystano figurę św. Prekariusza – patrona wszystkich zatrudnianych na umowach czasowych i śmieciowych. Z jego figurą przemaszerowano po ulicach stolicy przypominając o głównych problemach prekariuszy i prekariuszek: ciągłym strachu przed zwolnieniem, niskich pensjach, długich godzinach pracy, braku prawa do urlopu, niepewności, stresie i frustracji. Akcja zakończyła się pod Ministerstwem Pracy i Polityki Społecznej, gdzie przypomniano rządzącym ich szumne obietnice z kampanii wyborczej.

1 marca nie spotkaliśmy się wyłącznie po to aby wyrazić swoje niezadowolenie z sytuacji na rynku pracy. Przede wszystkich chcieliśmy pokazać, że możemy i będziemy podejmować wspólne działania prowadzące do zamian społecznych. Nie tylko kapitał funkcjonuje międzynarodowo, my też. Tylko jeśli będziemy rozwijać nasze relacje i budować szeroki ruch pracowniczy, zdobędziemy siłę do udanej walki z wyzyskiem.

Szerszy raport oraz materiały z protestów odbywających się w innych krajach ukażą się wkrótce. 

Poniżej publikujemy treść wspólnego oświadczenia pracowników Amazona z Polski i Niemiec oraz ulotkę rozdawaną podczas akcji.

• • •

1 marca: Działaj, protestuj, strajkuj!

Pracownicy Amazona z Polski i Niemiec przeciwko śmieciowym umowom, za wspólną walką!

Razem z setkami tysięcy innych osób na świecie jesteśmy pracownikami Amazona i współpracujących z nim agencji pracy tymczasowej. Każdego dnia wiele z nas kooperuje ze sobą przygotowując do wysyłki paczki dla milionów klientów. Dzięki nam firma bije rekordy, osiąga miliardowe przychody, a jej prezes jest jednym z najbogatszych ludzi na świecie. Co Amazon ma w zamian do zaoferowania nam - pracownikom, którzy wytwarzają to bogactwo? Niskie pensje, wysokie normy, presję, krótkie przerwy, śmieciowe umowy, brak czasu na życie prywatne, zniszczone zdrowie.

Amazon wie, że to głównie na naszej pracy - pickerów, packerów, stowerów, dockerów itd. opiera się ta firma. Wie też, że razem stanowimy ogromną siłę, która mogłaby całkowicie zmienić sposób jej funkcjonowania. Dlatego stara się nas osłabić i podzielić. Część z nas zatrudniona jest przez różne agencje pracy tymczasowej lub na umowy na czas określony. Amazon wykorzystuje przynętę w postaci stałej umowy‚ abyśmy pracowali ciężej i występowali przeciwko sobie. W efekcie rywalizujemy o pracę harując za śmieszne pieniądze i żyjąc w ciągłym napięciu. Wielu z nas obawia się przeciwstawić takiej sytuacji, bojąc się utraty źródła utrzymania. Zyskuje na tym Amazon, a my wszyscy tracimy.

W Niemczech presja pracowników doprowadziła do tego, że Amazon niemal całkowicie zrezygnował z zatrudniania przez agencje pracy tymczasowej. Domagamy się, aby również w Polsce pracownicy zatrudniani byli bezpośrednio. Uważamy agencje za część machiny wyzysku uderzającej we wszystkich pracowników. Żądamy także, aby Amazon przestał zatrudniać na umowy na czas określony, obojętnie czy robi to w Polsce, w Niemczech czy gdziekolwiek indziej!

Powinniśmy wykorzystać to, co nas łączy, aby nauczyć się wspólnie organizować i walczyć o wyższe płace i godne warunki pracy, bez śmieciowych umów. Tylko współpracując ze sobą odzyskamy to, co się nam wszystkim należy - kawałek tortu zamiast ciągłych okruchów z pańskiego stołu.

Pracownicy Amazona z Bad Hersfeld, Lispka, Brieslang oraz z Inicjatywy Pracowniczej Amazon z Poznania

• • •

1 marca: Działaj, protestuj, strajkuj!

Przeciwko umowom śmieciowym, za wspólną walką!

Dzisiaj w całej Europie toczą się protesty przeciwko wciąż pogarszającym się warunkom pracy i życia. Są one także wyrazem sprzeciwu wobec antyimigranckiej polityki państw UE, uderzającej przede wszystkim w migrantów zarobkowych. Tylko jeżeli zbudujemy szeroki ruch pracowniczy, zdobędziemy siłę do udanej walki z wyzyskiem.

Część protestów ( m.in w Polsce, Niemczech czy Szkocji) organizowana jest z pracownikami Amazona, którzy po raz kolejny podnoszą głos przeciwko śmieciowym warunkom zatrudnienia oferowanym przez firmę i ciągłej rotacji. Amazon zatrudnia poprzez agencje lub na czas określony prawie połowę załogi. W okresie wzmożonej pracy jest to nawet 2/3 pracowników. Tylko agencja Adecco rekrutowała do Amazona w okresie przedświątecznym prawie 8 tys. osób. Znaczna część z nich straciła pracę pod koniec grudnia. Sprzeciwiamy się takiej formie wyzysku! Zarówno w Amazonie jak i w innych zakładach, wszyscy pracownicy zasługują na godne wynagrodzenia i umowy.

Dlatego pracownicy Amazona z Polski i Niemiec piszą we wspólnym oświadczeniu:

W Niemczech presja pracowników doprowadziła do tego, że Amazon niemal całkowicie zrezygnował z zatrudniania przez agencje pracy tymczasowej. W niektórych zakładach w Polsce pracodawcy ustalają ze związkami ile pracowników może mieć umowy agencyjne. Domagamy się, aby również w Polskim Amazonie i innych firmach pracownicy zatrudniani byli bezpośrednio. Uważamy agencje za część machiny wyzysku uderzającej we wszystkich pracowników. Amazon powinien negocjować z nami ilość osób zatrudnionych tymczasowo, przy czym jak najwięcej z nas powinno mieć stałą umowę. Żądamy także, aby Amazon przestał zatrudniać na umowy na czas określony, obojętnie czy robi to w Polsce, w Niemczech czy gdziekolwiek indziej! Aktualnie Komisja Międzyzakładowa Inicjatywy Pracowniczej przy Amazonie prowadzi spór zbiorowy z Adecco, Randstad i Manpower domagając się m.in. lepszych warunków pracy (np. umów podpisywanych na minimum trzy miesiące, a nie dwa tygodnie czy miesiąc).

Również grupy związane z uniwersytetami oraz ogólnopolskie komisje środowiskowe Inicjatywy Pracowniczej - Komisja Pracujących w Organizacjach Pozarządowych oraz Komisja Pracowników Sztuki podejmują działania zmierzające do ujawnienia i walki z postępującą prekaryzacją zatrudniania w organizacjach pozarządowych i w instytucjach edukacji i kultury. Praca projektowa stała się dominującym modułem w tych podmiotach i usprawiedliwieniem dla niestabilnych i niskopłatnych, czy świadczonych na zasadach wolontariatu form. Społeczny prestiż, misja wiązana z pracą w tych sektorach pozwoliła na systematyczny i często wypierany przez samych pracowników wyzysk. Dodatkowo instytucje oświaty i kultury sukcesywnie zwalniają wybrane kategorie zawodowe pracowników i korzystają z ich usług za pośrednictwem firm zewnętrznych, zatrudniających pracowników na umowach cywilnoprawnych, za najniższe stawki godzinowe. Wraz ze wzmożoną aktywnością instytucji edukacyjnych i kulturalnych jako producentów projektów kulturalnych, inwestorów miejskiej infrastruktury następuje redukcja ich roli jako zakładów pracy i wyzbycie się odpowiedzialności wobec tych, którzy świadczą prace na ich rzecz.

Międzynarodowe korporacje podobne do Amazona, jak również agencje pracy tymczasowej żerują na powszechnie panującej biedzie. Ponadto ich działania powodują powszechne pogarszanie warunków pracy i płacy, a co za tym idzie wzrost nierówności i niedorozwój społeczny. Bez względu na to, czy wykonujemy pracę fizyczną czy umysłową, nie chcemy żyć w ciągłym napięciu związanym z tym czy wyrobimy normę, przedłużą nam umowę, zaproponują stałą pracę lub zwolnią z dnia na dzień. Chcemy, żeby sytuacja w naszych zakładach stała się stabilniejsza, a co za tym idzie warunki pracy i płace uległy poprawie. Niezależnie od tego czy są to zakłady prywatne bądź państwowe. Dlatego musimy zacząć działać wspólnie!

Co robić?

1. Jeśli masz problem z agencją/menadżerami rozmawiaj o tym z innymi pracownikami. Dowiedz się, ile osób jest w podobnej sytuacji, wymieńcie się kontaktami, razem dyskutujcie z przedstawicielami agencji. W trakcie rozmów z szefami w grupie jesteśmy silniejsi!

2. Skontaktuj się ze związkiem, z pewnością udzielimy Tobie wsparcia! Inicjatywa Pracownicza zrzesza wszystkich pracowników, także tymczasowych.

3. Razem będziemy mogli rozpocząć wspólne działania i znaleźć takie formy oporu, które będą efektywne, ale nie zaszkodzą pracownikom.

Pamiętaj! Jeśli jesteś zatrudniony przez agencję, też masz swoje prawa i możesz działać na rzecz polepszenia warunków pracy i płacy w twoim zakładzie!

“Tymczasowy” nie znaczy “pokorny” !

Jeśli potrzebujesz wsparcia lub chcesz do nas dołączyć, skontaktuj się: Ten adres pocztowy jest chroniony przed spamowaniem. Aby go zobaczyć, konieczne jest włączenie w przeglądarce obsługi JavaScript.

8 marca 1908 r. ulicami Nowego Jorku przeszedł marsz 15 tys. robotnic, które domagały się praw politycznych i ekonomicznych dla kobiet. Zainspirowane tym wydarzeniem pracownice zakładów odzieżowych (głównie imigrantki) rozpoczęły trzymiesięczny strajk przeciwko wyzyskującym je właścicielom fabryk. Dwa lata później, również na początku marca, 130 kobiet zginęło w pożarze nowojorskiej fabryki, ponieważ były tam trzymane pod kluczem i nie miały szans na ucieczkę przed ogniem. Te wydarzenia spowodowały, że w 1910 r. Międzynarodówka Socjalistyczna w Kopenhadze ustanowiła 8 marca Międzynarodowym Dniem Kobiet, który służyć miał krzewieniu idei praw kobiet oraz budowaniu społecznego wsparcia dla walki o równouprawnienie i sprawiedliwość społeczną.

Poznan, o godz. 12:00 ul. Towarowa 35

Zapraszamy wszystkich do zabrania głosu w ramach wolnego mikrofonu i wypowiedzenia się na temat warunków panujących w waszych miejscach pracy oraz doświadczeń związanych z pogłebiającą się niestabilnością w różnych dziedzinach życia. Chcemy wymienić się spostrzeżeniami na temat tego jak wspólnie działać i zmieniać to co nam się nie podoba

Warszawa, o godz. 17:00 pod bramą Uniwersytetu Warszawskiego

1 marca zapraszamy do wspólnej procesji w intencji stałych umów o pracę, zabezpieczenia społecznego oraz tanich i dostępnych mieszkań komunalnych!

Pracujesz na umowie na czas określony? Jesteś zatrudniony/zatrudniona przez agencję pracy tymczasowej? Szef oferuje ci kolejne zlecenia lub umowy o dzieło zamiast etatu? Firma zmusza cie do prowadzenia „własnej działalności gospodarczej”? Tacy jak ty stanowią prawie 1/3 wszystkich pracujących w Polsce! Najwyższy czas upomnieć się o nasze prawa.

W tym celu wykorzystamy figurę św. Prekariusza – patrona wszystkich zatrudnianych na umowach czasowych i śmieciowych. Z jego figurą przemaszerujemy po ulicach Warszawy przypominając o głównych problemach prekariuszy i prekariuszek: ciągłym strachu przed zwolnieniem, niskich pensjach, długich godzinach pracy, braku prawa do urlopu, niepewności, stresie i frustracji.

Zbieramy się o godz. 17:00 pod bramą Uniwersytetu Warszawskiego – miejscu, w którym coraz liczniejsza grupa „personelu technicznego” (sprzątaczek, portierów) jest zatrudniana przez firmy zewnętrzne stosujące umowy śmieciowe oraz systematycznie rośnie odsetek kadry naukowej zatrudnianej czasowo.

Następnie przejdziemy Krakowskim Przedmieściem i Nowym Światem – wśród kawiarni, restauracji i barów, gdzie większość personelu stanowi prekariat zatrudniany na czarno lub na umowach cywilnoprawnych.

Naszą akcje zakończymy pod Ministerstwem Pracy i Polityki Społecznej wiecem w intencji stałych umów o pracę, prawa do zabezpieczenia społecznego (godnych emerytur, rent i zasiłków w sytuacji choroby czy bezrobocia) dla wszystkich oraz tanich i dostępnych mieszkań komunalnych. Przypomnimy rządzącym ich szumne obietnice z kampanii wyborczej i po raz zapytamy o warunki zatrudniania personelu urzędów i ministerstw.

Procesja św. Prekariusza jest częścią europejskiego dnia akcji przeciwko niestabilnym warunkom pracy i granicom. Akcje organizują związki zawodowe, nieformalne kolektywy i organizacje społeczne skupione w sieci „Transnational Social Strike” (Ponadnarodowy Strajk Społeczny). 1 marca, pikiety, demonstracje, dyskusje i wykłady odbędą się w 24 miastach Unii Europejskiej.

1 marca: Działaj, protestuj, strajkuj!

Międzynarodowy dzień akcji przeciwko prekaryzacji, na rzecz wspólnej walki!

•Przeciwko pogarszającym się warunkom pracy i życia•Przeciwko wykorzystywaniu agencji pracy tymczasowych przez takie firmy jak Amazon!
•Przeciwko Antyimigranckiej polityce państw UE, uderzającej przede wszystkim w migrantów zarobkowych!

Tylko jeżeli zbudujemy szeroki ruch pracowniczy, zdobędziemy siłę do udanej walki z wyzyskiem.

Międzynarodowy apel o uczestnictwo w akcji: Doba bez nas! Wezwanie na 1 marca przeciwko granicom i prekaryzacji, na rzecz Ponadnarodowego Strajku Społecznego

Jeśli chcemy walczyć przeciw cięciom, to musimy stworzyć mocne więzi komunikacji między pracującymi w obrębie tych samych ponadnarodowych łańcuchów wyzysku, lecz otrzymują różne płace. Musimy stworzyć możliwość przerwania akumulacji kapitału.

W związku z tym wzywamy wszystkich sprekaryzowanych pracowników i pracownice, migrantki i uchodźców, grupy autonomiczne i związki zawodowe, by uczynić 1 marca 2016 r. dniem zdecentralizowanych i skoordynowanych akcji i strajków mających na celu zakłócenie płynnej produkcji towarowej i reprodukcji siły roboczej, powiązanie różnych warunków pracy, ujawnienie ukrytych sytuacji wyzysku jak również zwalczanie reżymu granicznego i instytucji zarządzających mobilnością i prekaryzacją.

1 marca 2010 r., po francuskim wezwaniu do podjęcia przez migrantów „Doby bez nas”, szeroka koalicja grup we Włoszech zorganizowała ogólnokrajowy strajk polityczny przeciw prawu imigracyjnemu. Ten dzień jest źródłem siły a także zdolności migrantów zarobkowych do powiązania ze sobą różnego rodzaju miejsc i warunków życia. 1 marca chcemy odzyskać idee strajku migrantów i rozszerzyć ją na wszystkie grupy społeczne cierpiące obecnie wskutek polityki cięć i reżymu granicznego. Tylko tworząc szeroki front społeczny, możemy zdobyć siłę do walki o nasze prawa. 1 marca 2016 r. wyraźmy sprzeciw wobec zarządzania mobilnością, które dla wszystkich oznacza prekaryzację. Niech będzie to dzień, w którym znajdziemy wspólne postulaty i żądania.

Nie walczymy o naszą przeszłość ani tożsamość, lecz o otwarty proces zmiany teraźniejszości.

Platforma na rzecz Ponadnarodowego Strajku Społecznego
Transnational Social Strike Platform

http://www.transnational-strike.info

18 lutego 2016 r. odbyła się pierw­sza roz­prawa z powódz­twa Bar­bary Roso­łow­skiej, dzia­łaczki Ini­cja­tywy Pra­cow­niczej, prze­ciwko szpi­ta­lowi woje­wódz­kiemu w Gorzo­wie Wlkp. Bar­bara od 7 lat pra­cuje na samo­za­trud­nie­niu jako położna. Żąda, aby pra­co­dawca zawarł z nią umowę o pracę.

W dniach 18-21 w Berlinie odbyło się kolejne Międzynarodowe Spotkanie Pracowników Amazona. Obecni byli pracownice i pracownicy z Amazona z Bad Hersfeld, Lipska, Brieslang oraz z Inicjatywy Pracowniczej Amazon z Poznania. 19 lutego wspólnie rozdawano ulotki pod Amazonem BER3 z listem od polskiej załogi. W spotkaniu wzięli również udział związkowcy z Zalando, czyli firmy zajmującej się handlem internetowym, znajdującego się tuż obok Amazona w Brieslang. Pracuje tam wielu Polaków, głównie przez agencje pracy.

Ubiegły rok przyniósł ruchowi pracowniczemu wiele burzliwych wydarzeń. W Europie i Polsce nadal trwa kryzys społeczno-gospodarczy, który z każdym rokiem podtrzymywany jest m.in. przez anty-społeczne działania Unii Europejskiej i poszczególnych państw członkowskich, nakierowane na cięcia wydatków na zabezpieczenia socjalne i podstawowe usługi publiczne.

W poniedziałek 7 lutego przedstawiciele i przedstawicielki Warszawskiej Komisji Środowiskowej oraz Komisji Pracujących w NGO odwiedzili Gminny Ośrodek Pomocy Społecznej w Wierzbicy (woj. mazowieckie, powiat radomski).  Celem naszej wizyty było wsparcie strajkujących pracownic GOPSu zrzeszonych w Polskiej Federacji Związkowej Pracowników Socjalnych i Pomocy Społecznej. Trwający już drugi miesiąc strajk w Wierzbicy, wybuchł zaraz po zakończeniu obowiązkowych etapów procedury sporu zbiorowego: rokowań i mediacji oraz przeprowadzeniu referendum strajkowego.

Z włoskiego magazynu Prix, mieszczącego się pod Padwą, zwolniono 70 pracowników związanych z zaprzyjaźnionym z inicjatywą Pracowniczą związkiem ADL Cobas. 5 lutego przedstawiciele IP wzięli udział w blokadzie magazynu, podczas której związek domagał się przywrócenia do pracy wyrzuconych osób. Od wczesnych godzin rannych ok. 200 pracowników blokowało dwie bramy wjazdowe do zakładu.

W dniach 9–10 kwietnia 2016 r. w Poznaniu odbędzie się Zjazd Roboczy OZZ Inicjatywa Pracownicza.

Zjazd poświęcony będzie głównie strategiom prowadzenia konfliktów w miejscach pracy, omówieniu narzędzi, jakie daje nam przynależność związkowa oraz wyzwań, przed którymi stoi ruch robotniczy, takich jak organizowanie się osób zatrudnionych na umowach śmieciowych. Komisja Krajowa OZZIP zwraca się z prośbą do wszystkich struktur związku, aby każda z komisji zakładowych, międzyzakładowych i środowiskowych wybrała przynajmniej jedną osobę, która weźmie w nim udział. Poniżej przedstawiamy wstępny program Zjazdu.

Propozycje zmian lub innych tematów można zgłaszać przesyłając je na adres e-mail: Ten adres pocztowy jest chroniony przed spamowaniem. Aby go zobaczyć, konieczne jest włączenie w przeglądarce obsługi JavaScript. do 21 lutego 2016 r. Ostateczny program wraz z harmonogramem i materiałami pomocniczymi zostanie przedstawiony w pierwszej połowie marca 2016 r.

Proponowany program zjazdu:

Sobota 9 kwietnia

Panel 1: Konflikty w zakładach pracy.

Wybrane komisje OZZIP opowiedzą, w jaki sposób i o co walczą: jak przebiega ich konfrontacja z pracodawcą, jakich narzędzi używały do tej pory lub używają obecnie, co się sprawdziło a co nie, co udało się osiągnąć. Następnie przejdziemy do wspólnego podsumowania i wniosków na przyszłość co do używanych taktyk i narzędzi.

Panel 2: Działalność związkowa.

Wybrane komisje OZZIP omówią stosowane przez nie konkretne narzędzia poprawy warunków pracy: negocjowanie regulacji/warunków BHP; uprawnienia społecznego inspektora pracy, negocjowanie płac i regulaminów pracy; ochrony związkowe i przywrócenia do pracy; działania na rzecz zmiany umów cywilnoprawnych/agencyjnych na umowy o pracę.

Panel 3: Powiązania branżowe i terytorialne między komisjami OZZIP

Dyskusja ze wstępem o branżowych i międzybranżowych powiązaniach komisji IP. Komisje z określonych branż podzielą się na grupy i omówią możliwości wymiany stosowanych narzędzi, doświadczeń, współpracy i wzajemnego wsparcia.

Niedziela 10 kwietnia

Panel 1: Organizowanie się pracowników i pracownic na śmieciówkach - jakie strategie, narzędzia i taktyki

Na przykładzie doświadczeń OZZIP i narzędzi stosowanych przez inne związki wspólnie zastanowimy się: nad strategiami organizowania się osób zatrudnionych na podstawie umów cywilnoprawnych (w tym samozatrudnionych) i pracowników agencji pracy tymczasowej, a także nad funkcjonowaniem i rolą komisji środowiskowych.

Panel 2: Krótkie dyskusje ze wstępem na temat: rozwoju mediów związku, etatów związkowych, deklaracji ideowej, stanowiska związku na temat migracji.

Konflikt pomiędzy Inicjatywą Pracowniczą a Aelia Polska trwa od ponad roku i z pozoru nie różni się od innych historii organizacji związkowych w sektorze prywatnym. Tym, co decyduje o jego wyjątkowości jest sięgnięcie przez firmę po przepisy prawa cywilnego, które silnie utrudniają działania związkowe krytyczne wobec polityki firmy.

Ostatnie tygodnie pokazały, że nacisk środowiskowy wywierany na władze uczelni wyższych ma sens i zaowocować może pozytywnymi zmianami. Ich przykładem są decyzje Uniwersytetu im. Adama Mickiewicza oraz Uniwersytetu Warszawskiego o powrocie do zatrudniania pracowników technicznych na umowę o pracę. Mimo że są oni niestety wciąż zatrudniani przez podwykonawców, to w warunkach przetargu umieszczono tzw. klauzulę społeczną, która narzuca stosowanie umów o pracę.

Inicjatywa Pracownicza wspólnie z redakcjami Le Monde Diplomatique – edycja polska oraz Praktyki Teoretycznej zainicjowała akcję zbierania podpisów pod „Listem otwartym ws. represji wobec środowisk akademickich w Turcji”. Do dziś podpisało go 180 przedstawicieli i przedstawicielek świata nauki, mediów i kultury.

My, niżej podpisani przedstawiciele i przedstawicielki świata nauki, kultury i mediów, chcemy wyrazić nasze najgłębsze zaniepokojenie tym, w jaki sposób państwo tureckie potraktowało przedstawicieli i przedstawicielki świata nauki, którzy i które zaprotestowali przeciwko okrucieństwom popełnianym na narodzie kurdyjskim.

Delegacja Łódzkiej Komisji Środowiskowej Inicjatywy Pracowniczej 13-tego stycznia odwiedziła strajkujących pracowników i pracownice Miejskiego Ośrodka Pomocy Społecznej w Łodzi. Strajk trwa bez przerwy od 11 stycznia, bierze w nim udział 190 osób, a ich głównym postulatem są podwyżki wynagrodzeń dla pracowników i pracownic socjalnych.

Być może powinnam w tytule napisać „żyje”, bo o normalnym życiu przy takiej formie zatrudnienia można pomarzyć. Niestabilność, anonimowość, brak kontroli nad własnym życiem – o tym m.in. będzie ten tekst. Ale zacznijmy od początku.

W sobotę 16 stycznia br. z inicjatywy Warszawskiej Komisji Środowiskowej IP, w Warszawie odbyło się otwarte spotkanie z delegacją Sekcji Cudzoziemców Wolnego Związku Pracowników i Pracownic (Freie Arbeiterinnen -un Arbeiter-Union: FAU) z Berlina. Zaproszeni goście opowiedzieli o kulisach powołania i funkcjonowania grupy zrzeszającej i działającej na rzecz mieszkających i pracujących w Berlinie obcokrajowców, w większości pochodzących z Hiszpanii i Grecji oraz innych krajów Europy.

Ulotka rozdawana przed wejściem do zakładu Amazon w Sadach w dn. 21.01.2016 r.:

Bez walki nie licz na lepsze życie!

Chcemy budować bezpieczne i spełniające oczekiwania wszystkich pracowników miejsce pracy. Jest już nas ponad 350 osób. Jesteśmy na różnych działach. Gwarantujemy anonimowość – pracodawca nie wie, kto jest w związku. Im nas więcej, tym więcej możemy wywalczyć!

Warszawska Komisja Środowiskowa OZZ Inicjatywa Pracownicza wyraża pełne poparcie dla strajków pracownic i pracowników Gminnego Ośrodka Pomocy Społecznej w Wierzbicy oraz Miejskiego Ośrodka Pomocy Społecznej w Łodzi. Równocześnie wyrażamy głębokie oburzenie działaniami władz samorządowych, które nie tylko nie są zainteresowane dojściem do porozumienia ze strajkującymi ale wręcz uciekają się do zastraszania i szykanowania protestujących pracowników i pracownic. Takie działania zasługują na publiczne potępienie, ponieważ podważają jedno z fundamentalnych praw pracowniczych – prawo do strajku.

Jeden z największych pracodawców we Wrocławiu, Uniwersytet Wrocławski, zamierza zlecić realizację zadań związanych z obsługą portierni firmie zewnętrznej. Już teraz większość prac związanych z ochroną i sprzątaniem budynków Uniwersytetu jest outsourcowana. W ten sposób uczelnia chce zaoszczędzić kosztem najmniej zarabiających pracowników